Wiesiołek dwuletni (Oenothera biennis) pochodzi z kontynentów amerykańskich i był tam używany od wieków zarówno jako żywność, jak i w tradycyjnej medycynie. Również w Europie zjadano głównie mięsiste korzenie tej rośliny. W dzisiejszych czasach o wszechstronności tej rośliny zapomniano, czasami mówi się nawet, że jest trująca.
Czy wiesiołek dwuletni jest jadalny i nadaje się do użytku?
Wiesiołek dwuletni jest jadalny - jego liście można jeść jako sałatkę lub dziki szpinak, kwiaty i pąki kwiatowe służą jako dekoracja, a korzenie można przygotować jak salsefię. Wiesiołek dwuletni jest również znany jako lekarstwo, na przykład na problemy skórne lub infekcje dróg oddechowych.
Jadalne części wiesiołka
Zasadniczo prawie wszystkie części wiesiołka dwuletniego można wykorzystać w kuchni. Młode liście można wykorzystać do przygotowania sałatki lub przygotować jako dziki szpinak, a kwiaty i pąki kwiatowe stanowią smaczną i wyrazistą dekorację sałatek, deserów, zup i innych potraw. Korzeń wiesiołka, wcześniej nazywany „korzeńem szynki” ze względu na czerwonawy kolor, można przygotować podobnie jak salsefię.
Korzeń wiesiołka
Korzenie wiesiołka są zwykle obierane, a następnie gotowane w mocnym bulionie mięsnym. Drobno pokrojone korzenie można następnie spożywać jako sałatkę, doprawiając solą, pieprzem, octem i oliwą. Alternatywnie można je także podać w klasyczny sposób jako warzywa korzeniowe w białym sosie beszamelowym. Korzenie wiesiołka zbiera się pierwszej zimy, czyli przed pierwszym kwitnieniem dwuletniej rośliny.
Kwiaty i pąki kwiatowe
Lekko słodkie i pikantne kwiaty wiesiołka dwuletniego nadają się jako jadalna dekoracja, np. do kolorowych sałatek, jako dodatek do zup lub jako masło kwiatowe. Suszone można je także dodawać do mieszanek herbacianych. Z drugiej strony, zebrane jeszcze pąki kwiatowe można zblanszować w occie, a następnie zamarynować w oleju – ładnie zapakowane i stanowiące świetną pamiątkę.
Wiesiołek jako lekarstwo
Wiesiołek jest jeszcze lepiej znany jako warzywo lecznicze, ponieważ szczególnie kwiaty i nasiona zawierają dużo kwasu gamma-linolenowego, niezbędnego aminokwasu. Z tego powodu olej z wiesiołka stosuje się głównie zewnętrznie przy problemach skórnych – zwłaszcza neurodermicie – natomiast kwiaty stosuje się jako napar lub w postaci syropu na kaszel i inne infekcje dróg oddechowych.
Wskazówka
Nasiona o lekko orzechowym smaku można również łatwo upiec na patelni bez tłuszczu i dodać jako składnik do porannego musli.
