Jasnożółta starosta kwitnąca w lipcu i sierpniu jest silnie trująca dla koni. Szczególnie śmiertelne: wszystkie części rośliny zawierają toksyny, które pozostają w sianie nawet po wysuszeniu.
Dlaczego starosta jest niebezpieczny dla koni?
Szalówka jest bardzo toksyczna dla koni, szczególnie po wysuszeniu. Objawy zatrucia mogą obejmować utratę kondycji, zmiany osobowości, kolkę i ślepotę. Właściciele koni powinni usuwać starostę z pastwisk i karmić ją wyłącznie sianem niezawierającym krostnicy.
Tak trujący jest starosta
Ssaki różnie reagują na zawarte w nich toksyny. Konie są szczególnie zagrożone, ponieważ zaledwie czterdzieści do osiemdziesięciu gramów starców może spowodować śmierć. Pojedyncza łodyga kwitnącej rośliny waży około siedemdziesięciu gramów i dlatego zawiera śmiertelną dawkę toksyn.
Objawy zatrucia
Objawy seneciozy (choroba Schweinsbergera) mogą pojawiać się jedynie w postaci szczątkowej lub pojedynczo, tak aby właściciel konia nie skojarzył ich od razu z starcem. Zatrucie charakteryzuje się:
- Spadek sprawności
- Apatia
- Zmiany w naturze
- W ostatnim etapie napady złości
- Kolka, zaparcie lub biegunka
- utrata wagi
- Częste ziewanie
- Obrzęk i zaczerwienienie twarzy i kostek
- Wrażliwość na światło
- Chodzenie
- . Nieskoordynowane ruchy
- Zażółcenie oczu
- Ślepota
- Śpiączka wątrobowa
Zatrucia nie można leczyć i nieuchronnie prowadzi to do śmierci zwierzęcia.
Usuwanie populacji starców z pastwisk
Aby chronić zwierzęta, należy konsekwentnie zwalczać starostę:
- Wykop rozety tak wcześnie, jak to możliwe. Konsekwentnie usuwaj wszystkie części korzeni, aby starosta nie wykiełkowała.
- Unikaj kontuzji przy nadepnięciu.
- Konsekwentnie obsiejuj otwarte przestrzenie na murawie.
Zniszcz części roślin, wyrzucając je do śmieci domowych. Alternatywnie roślinę można kompostować w kompostowniach lub spalić.
Wskazówka
Właścicieli koni nie należy uspokajać stwierdzeniem: „Konie nie są głupie i na pewno tego nie zjedzą!” Szczególnie młode zwierzęta mają tendencję do zjadania starców na pastwisku. Toksyny są również zatrzymywane w sianie. Dlatego należy podawać wyłącznie siano uznane za wolne od starców.
