Niektóre części derenia zawierają substancje toksyczne. Jednak liście, gałązki i owoce derenia nie są niebezpieczne dla koni. Oto, co musisz wiedzieć o dereniach i koniach.
Czy dereń jest trujący dla koni?
Dereń jest nietoksyczny dla koni w umiarkowanych ilościach. Mogą zjadać zarówno liście, jak i korę gałęzi, nie ponosząc przy tym żadnych uszkodzeń. Po ugotowaniu owoce derenia czerwonego są nawet jadalne dla ludzi i są bogate w witaminę C.
Jak trujący jest dereń dla ludzi i koni?
Większość odmian derenia jestlekko trująca i niejadalna. Toksyny są skoncentrowane na różnych poziomach w różnych częściach rośliny. Jednak w przypadku niektórych odmian można nawet zrobić dżem z owoców rośliny. Jednak w tym celu absolutnie konieczne jest prawidłowe przetwarzanie. W przeciwnym razie roślina może powodować biegunkę, a w najgorszym przypadku nawet zatrucie.
Czy konie mogą jeść trujący dereń?
To nie problem, jeśli konie jedząLiście derenia Liście rośliny nie są niebezpieczne dla dużego zwierzęcia. Dlatego zjadanie liści derenia przez zwierzę jest nieszkodliwe. Często wyrażana jest opinia, że dereń jest zasadniczo nietoksyczny dla koni. W tym kontekście pamiętaj, że konie mają naturalne wyczucie tego, co jest dla nich dobre, a co nie.
Czy gałęzie derenia są trujące dla koni?
Gałązki i gałęzie derenia są z pewnością bezpieczne dla konijadalne Substancje toksyczne rośliny skupiają się głównie w środkowej części gałęzi. Zazwyczaj konie skubają tylko zewnętrzną część gałęzi i zjadają korę. Pod tym względem pochłaniają niewiele toksyn, nawet jeśli zjadają dużo gałązek. Zazwyczaj gałązki i gałęzie są często używane jako pokarm dla koni z nadwagą. Stanowią rodzaj dietetycznego pożywienia. Można do tego celu wykorzystać gałęzie derenia.
Wskazówka
Jadalne są także owoce niektórych odmian
Owoce derenia czerwonego nie są trujące. Są jadalne zarówno dla ludzi, jak i koni. Jeśli jednak chcesz cieszyć się nimi jako człowiek, powinieneś ugotować jagody przed ich zjedzeniem. Następnie otrzymujesz jadalne jagody zawierające dużo witaminy C.
