Późna jesień – od połowy do końca października – to właściwy czas na zastosowanie w razie potrzeby nawozów mineralnych, takich jak wapno, magnez, potas czy nawóz fosforowy. Jest to jednak zwykle konieczne tylko wtedy, gdy badanie gleby wykazuje zbyt niską zawartość potasu lub magnezu lub wartości pH. W tym przypadku w celu trwałej poprawy zaleca się nawozy wolno działające, takie jak magnezja potasowa (potaż patentowy) i węglan z alg lub wapno dolomitowe.
Kiedy i jak nawozić ogród warzywny jesienią?
Późna jesień (od połowy do końca października) to idealny czas na zaopatrzenie ogrodu warzywnego w nawozy mineralne, takie jak wapno, magnez, potas lub nawóz fosforowy, jeśli zajdzie taka potrzeba. W celu trwałej poprawy jakości gleby zaleca się nawozy wolno działające, takie jak magnezja potasowa (16,00 € w Amazon) (potaż patentowy) lub algi gazowane lub wapno dolomitowe.
Jakie nawozy mineralne istnieją i jak działają
Nawozy mineralne są czasami powszechnie podejrzewane, że są „sztucznymi nawozami” lub nawet „złymi chemikaliami”. Nie jest to prawdą, ponieważ większość składników odżywczych, takich jak potas czy magnez, występuje w przyrodzie głównie lub wyłącznie w postaci mineralnej, czyli jako składniki skał. Większość surowców do nawozów mineralnych pozyskiwana jest w górnictwie. Szczególnie nawozy wapniowe i potasowe, jeśli są tylko posiekane (np. zmielone), działają bardzo powoli, ale są tym trwalsze. Z tego względu tego typu nawozy mineralne należy stosować jesienią, aby w kolejnym sezonie mogły w pełni rozwinąć swoje działanie.
Fosfor
Nawozem fosforu jest fosforan (P2O5). Ten składnik odżywczy jest bardzo ważny dla tworzenia kwiatów i owoców, a także wzrostu korzeni i metabolizmu energetycznego. W przypadku niedoboru cierpi nie tylko rozwój owoców (a tym samym zbiory!): rośliny często pozostają małe, wydają się dziwnie sztywne, a liście stają się ciemne do brudnozielone, a czasem nawet czerwonawe. Z drugiej strony nadmiar fosforu utrudnia wchłanianie innych składników odżywczych, takich jak azot, żelazo i cynk, i może poważnie zanieczyścić zbiorniki wodne, jeśli zostaną wypłukane.
Potas
Potas (K) jest nawożony w postaci soli potasowej. Odgrywa bardzo ważną rolę w gospodarce wodnej i transporcie materiałów, wzmacnia tkankę roślinną oraz zwiększa odporność na zimno i patogeny. W przypadku niedoboru potasu końcówki i krawędzie liści rozjaśniają się, a następnie brązowieją, zaczynając od starszych liści. Ponadto liście często zwijają się, a rośliny wydają się wiotkie i więdnące. Nadmiar potasu w glebie utrudnia natomiast wchłanianie magnezu i wapnia.
Magnez
Magnez (Mg) jest ważnym elementem budulcowym warzyw liściastych i wspomaga tworzenie białek i inne procesy metaboliczne. W przypadku niedoboru starsze liście początkowo żółkną, później brązowieją; jednakże żyłki liści pozostają zielone. Nadmiar magnezu w glebie występuje bardzo rzadko. Jednakże, jeśli to nastąpi, może utrudniać wchłanianie wapnia.
wapń
Wapń (Ca), główny składnik wapna, jest ważny dla bilansu wodnego i różnych procesów metabolicznych zachodzących w roślinie. Bezpośredni niedobór wapnia (w którym młode liście żółkną i łamią się końcówki pędów) występuje dość rzadko. Jednak wielu ogrodników jest zaznajomionych z zgnilizną końcówek kwiatów na owocach pomidora i papryki, gdzie owoc ma początkowo wodnistą plamę na czubku, która później zmienia kolor z czarnobrązowego na szary. Coś podobnego może wystąpić w przypadku cukinii i dyni. Główną przyczyną tego jest słaba podaż wapnia - zwykle nie z powodu niedoborów w glebie, ale dlatego, że nierównomierne zaopatrzenie w wodę lub nadmierne nawożenie innymi składnikami odżywczymi (zwłaszcza azotem) utrudnia transport wapnia do owoców. Ponadto wapń, zwłaszcza w postaci wapna, jest ważny dla wartości pH gleby i jej struktury.
Wskazówka
Rośliny potrzebują jedynie śladowych składników odżywczych, takich jak bor, żelazo, miedź, mangan, molibden i cynk, w małych ilościach, ale potrzebują ich tak samo jak głównych składników odżywczych.
