Jemioła od tysięcy lat jest uważana za mistyczną, cudowną roślinę, o której mówi się, że chroni przed złymi duchami i chorobami. Niektóre zwyczaje zostały zachowane do dziś, dzięki czemu pasożyty stały się popularnym przedmiotem kolekcjonerskim.
Kiedy i jak zbierać jemiołę?
Najlepszy czas na zbiór jemioły to okres od listopada do grudnia lub od marca do kwietnia, przycinając krzaki jemioły piłą ręczną lub nożyczkami. Jeśli drabiny nie są dostępne, użyj piły teleskopowej.
Notatki dotyczące zbiorów
Jemioła jest zbierana od listopada do grudnia oraz od marca do kwietnia. Zbierane wiosną krzewy charakteryzują się niepozornymi kwiatami, gdyż okres kwitnienia trwa od stycznia do kwietnia. Jagody dojrzewają w okresie Adwentu. Krzewy jemioły można przyciąć całkowicie piłami ręcznymi lub fragmentami nożyczkami. Piła teleskopowa (45,00 € na Amazon) okaże się pomocna, jeśli nie masz pod ręką drabiny.
Gatunki rodzime
W Niemczech istnieją dwa gatunki, które są daleko spokrewnione. Aby znaleźć jemiołę, musisz znać jej ulubione rośliny żywicielskie. Części rośliny nie nadają się do spożycia, ponieważ zawierają trujące składniki.
Jemioła białojagodowa
Ten przypominający krzew półpasożyt należy do jemioły właściwej i ma botaniczną nazwę Viscum album. Roślina zasiedla gałęzie i pnie, głównie drzew liściastych. Występuje na drzewach owocowych, klonach, lipach, brzozach, topolach i wierzbach. Do preferowanych żywicieli zaliczają się także graby i głóg. Gatunek ten szczególnie dobrze rozwija się na robiniach i wytwarza szerokie liście.
Wskazówka
Szukajcie jemioły w zarośniętych sadach, bo stare jabłonie to dla jemioły raj.
Jemioła dębowa
Gatunek o naukowej nazwie Loranthus europaeus należy do innego rodzaju i jest rzadko spotykany w Niemczech. Preferuje miejsca uprawy z suchym powietrzem i ciepłe miesiące letnie. W przeciwieństwie do jemioły białojagodowej, roślina ta ma kolor letniej zieleni.
Zagrożenie dla drzew
Jemioła to pasożyty, które usuwają składniki odżywcze z roślin żywicielskich. Ponieważ stare drzewa są osłabione, rośliny krzewiaste znajdują optymalne punkty ataku. Kiedy nasiona kiełkują, pod liścieniami rozwija się rurka. Kończy się to dyskiem ssącym. Rurka penetruje tkankę komórkową rośliny żywicielskiej, dzięki czemu pasożyt może wyodrębnić składniki odżywcze z kanałów. W starych sadach wzrost jemioły może być tak intensywny, że przetrwanie drzewa jest zagrożone.
Jak ograniczyć plagę:
- Regularnie sprawdzaj drzewa zimą
- Przytnij jemiołę blisko pnia
- Bezpośrednio eliminuj nowe pasożyty
