Jeśli Twoje krzewy i drzewa wspaniale rozwijają się w ogrodzie, kambium wykonało dobrą robotę. W tym artykule informacyjnym zapoznasz się z najważniejszymi funkcjami kambium dla wzrostu i pielęgnacji drzew ozdobnych i owocowych.
Co to jest kambium i jakie pełni funkcje?
Kambium to tkanka dzieląca łyk i drewno, odpowiedzialna za wzrost grubości i gojenie się ran w krzewach i drzewach. Tworzy nowe drewno i łyk, zrzucając komórki wewnątrz i na zewnątrz, a po urazie tworzy tkankę rany, aby chronić otwarte rany.
Odpowiada za wzrost grubości i gojenie się ran
Botanicy definiują kambium jako dzielącą się tkankę składającą się z komórek embrionalnych. Za naukową, trzeźwą definicją kryje się jedno z centrów kontroli wzrostu krzewów i drzew. Jak pokazuje poniższy rysunek, kambium znajduje się tuż pod korą, pomiędzy łykiem a drewnem. Pierścień kambium spełnia następujące zadania:
- Intensywny podział komórek w dwóch kierunkach w okresie wegetacyjnym
- Formowanie nowego drewna od wewnątrz i świeżej rafii na zewnątrz
- Wytwarzanie tkanki rany po urazach pnia lub gałęzi
Pierścień kambium to jedyna warstwa w pniu i gałęzi, która tworzy nową tkankę. Z komórek uwolnionych do wewnątrz rozwija się biel o wydłużonych naczyniach. Tymi drogami transportowana jest woda i składniki odżywcze z korzeni do liści. Z biegiem czasu garbniki odkładają się, dzięki czemu biel twardnieje i przekształca się w twardziel, pełniąc funkcje rusztowania. Z komórek uwolnionych na zewnątrz rozwija się cenny łyk, który ma również ścieżki przewodzące. Tutaj substancje rezerwowe przepływają z liści do korzeni. Zewnętrzna, stara warstwa łyka zamienia się w widoczną korę.
Kambium zamienia się w kalus na skaleczeniach
Jako kolejna kluczowa funkcja we wzroście roślin drzewiastych, kambium leczy małe i duże urazy, takie jak po przycinaniu lub uszkodzeniach spowodowanych przez burzę. Proces ten można rozpoznać po wybrzuszonej tkance tworzącej się wzdłuż krawędzi rany. Z odsłoniętego kambium stopniowo rozwija się specjalna tkanka rany, zwana kalusem. Z biegiem czasu nowo utworzona tkanka kalusowa pokrywa otwartą ranę, chroniąc ją przed patogenami i wpływami atmosferycznymi.
Nowa tkanka tworzy się wyłącznie w kambium. Cienka warstwa pomiędzy łykiem a drewnem odpowiada za wzrost grubości drzewa.
Wskazówka
Im gładsze krawędzie rany, tym lepszy proces gojenia po przycięciu. Aby umożliwić przekształcenie się tkanki kambium w kalus i zapełnienie otwartej rany, skaleczenia wygładza się ostrym, zdezynfekowanym nożem. Po zimowym przycinaniu nałóż cienką warstwę wosku drzewnego na brzegi rany, aby zabezpieczyć pierścień kambium przed uszkodzeniem przez mróz. Leczenie ran nie jest konieczne przez resztę roku.
