„Oficjalny” rodzaj koniczyny Trifolium obejmuje ponad 245 podgatunków. Najbardziej znanym i najczęściej używanym przedstawicielem rolnictwa tego rodzaju jest koniczyna łąkowa (Trifolium pratense), znana również jako koniczyna czerwona ze względu na czerwone kwiaty.
Co to jest koniczyna łąkowa?
Koniczyna łąkowa (Trifolium pratense) należy do rodziny roślin strączkowych i słynie z czerwonych kwiatów. Dorasta do 15-50 cm wysokości, kwitnie od kwietnia do października i jest źródłem pyłku i nektaru dla owadów. Może być również stosowany jako zielony nawóz lub w kuchni i medycynie naturalnej.
Profil łąki lub koniczyny czerwonej
- Nazwa naukowa: Trifolium pratense
- Rodzina roślin: Rośliny strączkowe (Fabaceae)
- Wysokość wzrostu: od 15 do 50 centymetrów w zależności od lokalizacji i gleby
- Kwiat: kulisty, duży od 3 do 4 centymetrów, w kolorze fioletowo-czerwonym do biało-różowego, kielich owłosiony
- Liście: naprzemienne i ogonkowe z jajowatymi przylistkami
- Czas kwitnienia: koniec kwietnia do października
- Występowanie: rozległe łąki, pola, rzadkie lasy
- Roślina pyłkowa dla pszczół i roślina nektarowa dla trzmieli
- Składniki o znaczeniu medycznym: fitoestrogeny i izoflawonoidy
Powody wykorzystania jako nawozu zielonego
Koniczyna łąkowa i inne rodzaje koniczyny mogą służyć jako zielony nawóz w ogrodzie lub w rolnictwie, ponieważ zapewniają wzbogacanie gleby w azot poprzez bakterie brodawkowe na korzeniach. Dodatkowo imponująca długość korzeni koniczyny czerwonej sprawia, że zagęszczona gleba zostanie głęboko spulchniona i tym samym przygotowana do późniejszej uprawy roślin. Używając koniczyny czerwonej jako zielonego nawozu w ogrodzie, nie należy z nią przesadzać, w przeciwnym razie może to czasem doprowadzić do plagi ryjówki koniczynowej. To chrząszcz, którego larwy wyjadają dziury w liściach koniczyny, a także żerują na kwiatach.
Użyj koniczyny łąkowej jako naturalnego środka
Koniczyna łąkowa jest jadalna jak inne rodzaje koniczyny, ale spożycie nie powinno przekraczać pewnego poziomu ze względu na zawarty w niej kwas szczawiowy. Kwiaty koniczyny czerwonej są powszechnie stosowane jako dekoracyjny i smaczny składnik następujących potraw:
- Spready
- Sałatki
- Zupy
Koniczynę czerwoną można wysiać w doniczkach do użytku w kuchni lub wykiełkować ją w specjalnym kiełkowniku do kiełków. Następnie sadzonki można stosować jak rzeżuchę po około 5 do 8 dniach. Mówi się, że koniczyna czerwona ma działanie prozdrowotne w przypadku następujących chorób:
- Biegunka
- Zapalenie jelit
- Objawy menopauzy
- Reumatyzm
- Podagra
- kaszel
Wskazówka
Kwiaty koniczyny łąkowej można suszyć i używać do sporządzania herbat. W tym celu zalewa się 2 czubate łyżeczki kwiatów koniczyny łąkowej szklanką gorącej wody. Po około 10 minutach można odcedzić kwiaty i w razie potrzeby dosłodzić herbatę odrobiną miodu. Nie pij więcej niż 3 filiżanek herbaty z koniczyny czerwonej dziennie i nie stosuj kuracji koniczyną czerwoną dłużej niż 5 tygodni.
