Jego kora sprawia, że buk pospolity jest niepowtarzalny. W lasach drzewa wyróżniają się jasnoszarym połyskiem i bardzo gładką korą. Pod miedzianymi bukami często można znaleźć drobny pył. To jest rozpadający się korek. Ciekawe fakty na temat kory buków europejskich.
Jak rozpoznajesz korę buka europejskiego?
Kora buka pospolitego charakteryzuje się szczególnie uderzającą srebrnoszarą powierzchnią i gładką powierzchnią. U młodych drzew kora jest ciemnozielona do czarnej, natomiast z wiekiem staje się jaśniejsza i sprawia wrażenie delikatnie popękanej.
Rozpoznaj buk europejski po korze
- Młode drzewa: kora od ciemnozielonej do czarnej
- starsze drzewa: kora szara do srebrnoszarej
- gładki
- drobno pęknięty
- większe pęknięcia w starych drzewach
- Kora nie odpada
Kora młodego buka
Młode buki miedziane można rozpoznać po tym, że kora nie jest jeszcze typowo srebrnoszara. Kora młodych drzew jest ciemnozielona, prawie czarna. W tym czasie kora jest nadal całkowicie gładka i całkowicie wolna od pęknięć.
Korka nie można usunąć w łuskach
Na większości drzew kora tworzy grube łuski, tzw. korek, który można odłączyć od drzewa. Natomiast w przypadku buka pospolitego korek nie łuszczy się i nie da się go usunąć w całości.
Korek lub fellem zamiast tego kruszy się i odpada. Z biegiem czasu tworzy cienką warstwę pokrywającą ziemię wokół buku miedzianego.
Kora buków miedzianych zmienia się wraz z wiekiem
Im starszy jest buk europejski, tym jaśniejszy staje się kolor pnia. Kora staje się jasnoszara. Wyraźnie widoczne są blizny po opadłych gałęziach.
Średnica pnia może wzrosnąć do dwóch metrów. Kora jest rozdarta drobnymi podłużnymi rowkami. Kora nie jest tak gruba i wyraźnie usłojona jak np. dąb czy inne drzewa leśne.
Kora buka pospolitego nie zapewnia schronienia dla owadów. Szkodniki nie mogą również przedostać się do drzewa przez nieuszkodzoną korę. Jednak pień buka pospolitego jest wrażliwy na światło słoneczne i dlatego najlepiej rośnie, gdy dolna część jest osłonięta podszytem drzewnym, np. grabem.
Wskazówka
W lasach bukowych można czasem spotkać buki pospolite z bardzo grubą i popękaną korą. Jest to nieco inna odmiana buka pospolitego, buka kamiennego o nazwie botanicznej Fagus sylvatica var.kwerkoide. Nie należy go jednak mylić z grabem, który ze względu na twarde drewno nazywany jest czasem bukiem kamiennym.
