Nie wyglądają jak kaktusy, ale w rzeczywistości należą do rodziny kaktusów (Cactaceae): Rhipsalis. Wszystkie około 40 gatunków tego rodzaju charakteryzuje się długimi, cienkimi i często rozgałęzionymi pędami. Stąd wzięła się ich nazwa rodzajowa, gdyż starożytne greckie słowo „rhips” oznacza „pręt wierzbowy”. Przy odpowiedniej pielęgnacji można cieszyć się ciekawymi, często cudownie kwitnącymi roślinami przez bardzo długi czas.
Jakie są szczególne cechy kaktusów Rhipsalis?
Rhipsalis to tropikalne kaktusy charakteryzujące się cienkimi, długimi i rozgałęzionymi pędami. Preferują jasne, pośrednie oświetlenie i niezawierające wapna, przepuszczalne podłoże. Kaktusy Rhipsalis są łatwe w pielęgnacji, nietoksyczne i idealnie nadają się do wiszących koszy lub podwyższonych miejsc.
Pochodzenie i dystrybucja
Kaktusy Rhipsalis są szeroko rozpowszechnione w tropikalnej Ameryce Środkowej i Południowej oraz na Karaibach. Rodzaj ten obejmuje również bardzo szczególny gatunek: Rhipsalis baccifera to jedyny gatunek kaktusa, który naturalnie występuje poza dwoma kontynentami amerykańskimi. Gatunek ten pochodzi z tropikalnego Madagaskaru i Sri Lanki, a także z niektórych wysp na środku Oceanu Indyjskiego. Różne gatunki rosną głównie epifitycznie, tj. H. jako epifity na wysokich drzewach lasów deszczowych.
Użycie
W naszym kraju kaktusy rhipsalis można uprawiać wyłącznie jako rośliny doniczkowe, ponieważ rośliny pochodzące z tropików nie są odporne i potrzebują dużo ciepła. Można je jednak uprawiać na zewnątrz w miesiącach letnich, na przykład na balkonie lub tarasie, ale należy je w odpowiednim czasie zabrać z powrotem do domu – uprawa na świeżym powietrzu zwykle kończy się najpóźniej na początku września.
W zależności od rodzaju i pokroju rhipsalis doskonale nadają się do wiszących koszy, które można po prostu zawiesić pod sufitem. Wiele odmian wytwarza pędy o długości jednego metra, które często stają się bardzo krzaczaste, tworząc ciekawy widok. Alternatywnie umieść doniczkę na wzniesieniu, na przykład na półce z książkami lub podobnym miejscu, aby roślina mogła pozwolić swoim długim pędom rosnąć w dół. Jednakże inne gatunki mają raczej krótkie, ale bardzo gęste pędy i wyglądem przypominają krzew. Najlepiej uprawiać je w zwykłej doniczce na parapecie.
Wygląd i wzrost
Kaktus czerwony, kaktus koralowy, kaktus szuwarowy lub po prostu kaktus liściasty: wiele różnych nazw kaktusów rhipsalis wskazuje na ich charakterystyczny zwyczaj wzrostu. Wiele gatunków wytwarza liczne wiszące pędy w kształcie pręcików, które mogą dorastać do metra lub nawet dłużej. Istnieje również wiele gatunków raczej krótko strzelających. Krótkie pędy często mają krótkie gałęzie na końcach długich pędów, gdzie zwykle tworzą się korzenie powietrzne typowe dla epifitów. Kaktusy prętowe z reguły nie mają kolców – pod tym względem wcale nie przypominają obrazu typowego kaktusa, jaki mamy – ale czasami mają bardzo krótkie włosie na otoczkach, jak np. półkuliste i często owłosione poduszki na pędy stają się.
odchodzi
Liście niektórych gatunków Rhipsalis mogą być bardzo cienkie – na przykład u tak zwanego kaktusa biczowego – ale także kanciaste lub nawet w kształcie liścia, z jednym liściem przyczepionym do drugiego.
Czas kwitnienia i kwitnienia
Kaktusy Rhipsalis znacznie różnią się od siebie także kwiatami. U większości odmian są one raczej małe i niepozorne, w kolorze białym do zielonkawobiałego. Jednak inne gatunki rozwijają duże, kolorowe kwiaty. Często wyrastają w kształcie dzwonu i są ułożone w grona. Kwiaty niektórych gatunków mają delikatny zapach.
Owoce
Po kwitnieniu wiele gatunków z tego rodzaju rozwija małe, przypominające jagody owoce, które mogą być białe, czerwone, różowe lub pomarańczowe, a także zielone. Zawierają błyszczące, brązowo-czarne nasiona, które można wykorzystać do rozmnażania.
Toksyczność
Kaktusy Rhipsalis nie są trujące.
Która lokalizacja jest odpowiednia?
Wszystkie kaktusy prętowe potrzebują jasnego miejsca, ale pod żadnym pozorem nie powinny znajdować się w palącym słońcu. Idealne jest stanowisko słoneczne do półcienistego, na przykład przy oknie wychodzącym na wschód lub zachód, gdzie roślina otrzymuje słońce rano lub wieczorem. Na zewnątrz kaktusy Rhipsalis należy umieścić w jasnym cieniu. Należy je również chronić przed deszczem i wiatrem.
Podłoże
Komercyjna roślina doniczkowa lub standardowa gleba nie są odpowiednie dla tych kaktusów. Dlatego lepiej jest sadzić je w specjalnej glebie dla kaktusów, którą można wymieszać z jednej części zielonej gleby na bazie torfu i ostrego piasku. Rośliny reagują jednak bardzo wrażliwie na wapno, dlatego podłoże musi być wolne od wapna.
Sadzenie i przesadzanie
Najlepiej sadzić i przesadzać wiosną, choć z reguły takie prace można wykonywać do wczesnej jesieni. Należy uważać, aby nie uszkodzić krótkich i delikatnych korzeni. Kaktusy Rhipsalis potrzebują tylko małych doniczek, ponieważ ich korzenie nie zajmują dużo miejsca. Ale długie pędy potrzebują wystarczającej ilości miejsca ze wszystkich stron, aby roślina rosła równomiernie. Obracaj ją również regularnie, aby była oświetlona ze wszystkich stron i nie urosła za bardzo z jednej strony.
Podlewanie Rhipsalis
Jako typowa roślina lasów deszczowych, kaktus rhipsalis potrzebuje dużej wilgotności i dlatego należy go często spryskiwać wodą niezawierającą wapna. W miesiącach zimowych najlepiej jest ustawić miski wypełnione wodą, aby roślina nie ucierpiała z powodu suchego, grzewczego powietrza.
Upewnij się, że bryła korzeniowa rhipsalis nie wyschnie; najlepiej, aby podłoże było zawsze lekko wilgotne. Nie może być jednak wilgotna, w przeciwnym razie nastąpi podmoknięcie i ryzyko zgnilizny korzeni. Podlewaj roślinę miękką wodą, najlepiej deszczową lub studzienną lub w razie potrzeby dobrze stojącą wodą z kranu. Natychmiast usuń nadmiar wody ze spodka lub doniczki. Kaktusy rhipsalis wodne przez cały rok. Zmniejsz podlewanie tylko trochę, jeśli zimują w chłodniejszym miejscu - w przeciwnym razie nie.
Prawidłowo nawoź Rhipsalis
Nawoź kaktusy trzcinowe specjalnym nawozem do kaktusów (6,00 € na Amazon), który podajesz razem z wodą do nawadniania co 14 dni. Zasadniczo nawożenie odbywa się przez cały rok, dodawanie składników pokarmowych zatrzymuje się dopiero w okresie kwitnienia. Nie nawozić roślin pomiędzy pojawieniem się pierwszych pąków kwiatowych a momentem ich więdnięcia.
Prawidłowo przetnij rhipsalis
W zasadzie przycinanie nie jest konieczne, ponieważ rośliny rozwijają atrakcyjny wzrost - oczywiście pod warunkiem równomiernego obracania doniczki. Jeśli jednak z czasem roślina stanie się zbyt duża, można ją bezpiecznie przyciąć nawet o jedną trzecią. Ścięte liście lub pędy można wykorzystać do rozmnażania wegetatywnego z sadzonek.
Propaguj Rhipsalis
A tak działa rozmnażanie przez sadzonki, dzięki któremu łatwo można pozyskać nowe rośliny:
- Odetnij kawałki pędów o długości od dziesięciu do 15 centymetrów.
- Pozwól interfejsom wyschnąć.
- Do małych doniczek wsyp ziemię doniczkową zmieszaną z piaskiem.
- Posadź sadzonki na głębokość około czterech centymetrów.
- Utrzymuj podłoże równomiernie wilgotne, ale nie mokre.
- Utrzymuj napięcie powietrza, nakładając na nie przezroczystą plastikową torbę lub coś podobnego.
- Umieść pojemnik w jasnym i ciepłym miejscu.
Gdy kaktus rhipsalis wypuści nowe pędy, umieść go w zwykłej doniczce z ziemią do kaktusów.czytaj więcej
Zimowanie
W miesiącach zimowych kaktusy Rhipsalis nie wymagają szczególnej pielęgnacji i można je przechowywać w temperaturze pokojowej przez cały rok. Po prostu nie należy umieszczać ich bezpośrednio obok grzejnika, ponieważ rośliny nie radzą sobie z suchym powietrzem.
Choroby i szkodniki
Kaktusy Rhipsalis są nieskomplikowane i wytrzymałe. Jedynym problematycznym problemem jest podlewanie, ponieważ wszystkie gatunki wymagają regularnego podlewania, ale nie tolerują podlewania. To nieuchronnie prowadzi do zgnilizny korzeni. Można tego uniknąć stosując luźne, przepuszczalne podłoże, dobry drenaż doniczki i sposób podlewania dostosowany do potrzeb rośliny.
Czasami dochodzi do inwazji przędziorków, a także wełnowców lub wełnowców. Przędziorożce, znane również jako pająki czerwone, pojawiają się, gdy są zbyt suche.
Wskazówka
Możesz także rozmnażać kaktusy Rhipsalis przez wysiew nasion, które sam zebrałeś. Można je wysiewać przez cały rok.
Gatunki i odmiany
Istnieje około 40 różnych rodzajów Rhipsalis, a wszystkie z nich można wspaniale uprawiać w domu. Na przykład szczególnie popularne są:
- Rhipsalis baccifera: okrągłe, białe kwiaty o długości do czterech metrów
- Rhipsalis burchellii: fioletowo zabarwione pędy dorastające do 60 cm długości, silnie rozgałęzione, liczne dzwonkowate, białe kwiaty
- Rhipsalis campos-portoane: pędy krótkie, ale silnie rozgałęzione, kwiaty białe, duże
- Rhipsalis cassutha: kaktus koralowy, mięsiste liście, zwisający pokrój, liczne białe kwiaty
- Rhipsalis cereoides: pędy krótkie, trójkątne lub kwadratowe, wzrost wzniesiony, kwiaty białe
- Rhipsalis chrupiata: kończyny przypominające liście, pędy o długości do 60 centymetrów, kwiaty białe
- Rhipsalis cereuscula: pędy cylindryczne z licznymi odgałęzieniami bocznymi, kwiaty zielonkawobiałe
- Rhipsalis clavata: dobrze rozgałęziony, zwisający wzrost, dzwonkowaty, białe kwiaty
- Rhipsalis chrupimarginata: kaktus liściasty z pędami o długości do dwóch metrów
- Rhipsalis elliptica: krzewiaste, raczej płaskie pędy, wiszące, białe kwiaty
- Rhipsalis grandiflora: długie, delikatne pędy z czerwonymi końcówkami, kwiaty w kolorze kremowym
- Rhipsalis oblonga: krzewiasty, wzrost półpionowy, krótkie pędy
- Rhipsalis ormindo: opadający wzrost, ładne fioletowe kwiaty
- Rhipsalis pentaptera: także kaktus trzcinowy lub szuwarowy, cienkie, długie pędy, rozgałęzione, białe kwiaty
- Rhipsalis russellii: ciemnozielona, płaskie pędy, białe kwiaty
Wszystkie wymienione gatunki są bardzo łatwe w pielęgnacji i doskonale nadają się dla początkujących miłośników roślin. Umieszczone w odpowiednim miejscu - na przykład w wiszącym koszu zamontowanym na suficie bezpośrednio przed oknem - i przy odpowiedniej pielęgnacji, możesz cieszyć się bujnie rosnącymi, niezawodnie i pięknie kwitnącymi roślinami doniczkowymi przez wiele dziesięcioleci.
