W języku potocznym panuje zamieszanie co do znaczenia terminów „humus” i „kompost”. Chociaż obie formy podłoża mają podobieństwa, istnieją subtelne różnice w ich tworzeniu i składzie. Ze względu na podobieństwa kompost jest idealny do pielęgnacji gleby.
Jaka jest różnica między humusem a kompostem?
Humus to naturalna, jednorodna warstwa gleby zbudowana z rozłożonych resztek organicznych, natomiast kompost składa się z odpadów roślinnych i nie uległ jeszcze całkowitemu rozkładowi. Obie formy podłoża są bogate w składniki odżywcze i idealnie nadają się do pielęgnacji gleby.
Humus jako jednorodna warstwa gleby
Humus to wierzchnia warstwa gleby w siedliskach naturalnych, która składa się z rozłożonych pozostałości organicznych. Organizmy glebowe przetwarzają szczątki zwierzęce i roślinne i wytwarzają jednorodne podłoże bogate w składniki odżywcze. Fauna glebowa potrzebuje wilgoci, powietrza i ciepła, aby przekształcić te substancje. Jeśli warunki nie będą odpowiednie, nastąpi gnicie. Warstwa humusu na ziemi magazynuje wodę i dostarcza roślinom składników odżywczych.
Gleby próchniczne nie występują wszędzie. Na faunę glebową wpływa stosunek węgla do azotu. W glebach lasów iglastych występuje nierównowaga na korzyść węgla. Ściółka igłowa zakwasza glebę, dlatego organizmów glebowych nie ma tu prawie wcale. W lasach liściastych proporcje są zrównoważone, a fauna glebowa wytwarza grubą warstwę próchnicy.
Kompost jako kompozycja niejednorodna
W przeciwieństwie do próchnicy, gleba kompostowa nie uległa jeszcze całkowitemu rozkładowi. Podłoże jest kompozycją odpadów roślinnych, które pod wpływem organizmów glebowych przekształcają się w próchnicę. W potocznym języku dojrzała gleba kompostowa jest również nazywana kompostem. Podłoże kompostowe często zawiera niezgniłe i zdrewniałe części roślin, tak że tylko ich części zawierają jednorodną próchnicę o drobnej strukturze miękiszu.
Chociaż humus powstaje w naturalnych siedliskach bez interwencji człowieka, aktywnie produkowany jest kompost. Dostępny jest świeży kompost zawierający niewielkie ilości rozkładających się pozostałości organicznych. Podłoże to stymuluje aktywność organizmów glebowych. Gotowy kompost zawiera duże ilości czystej próchnicy i niewielkie ilości substancji trudno rozkładających się. Jest powoli przetwarzany przez faunę glebową i stanowi wolno przepływające źródło składników odżywczych.
Wykorzystanie kompostu
Humus ma zrównoważony stosunek wapnia i żelaza, potasu i glinu, magnezu i manganu, fosforu i siarki, azotu i węgla. Dobrze dojrzały kompost, przechowywany co najmniej rok, jest porównywalny z czystym humusem. Służy nie tylko jako nawóz, ale także ma pozytywny wpływ na glebę.
Kompost powoduje następujące skutki:
- Promowanie struktury okruchów
- Poprawa równowagi wodno-powietrznej
- Zwiększ pojemność bufora
- Maksymalizacja stabilności agregatu