Tylko kilka drzew iglastych ma naturalnie płytkie korzenie, chociaż ich rzeczywista głębokość korzeni i rozmieszczenie zależy przede wszystkim od składu i zagęszczenia gleby. Drzewa mają tendencję do korzenienia się głębiej w miejscach o ubogich w składniki odżywcze, suchych glebach niż w tych o bogatych w próchnicę i wilgotnych. Teraz możesz przeczytać, dlaczego klasyfikacja według typu korzenia jest tak ważna.
Które drzewa iglaste mają płytkie korzenie?
Do drzew iglastych o płytkich korzeniach zalicza się świerk (Picea abies) i tuja occidentalis (Thuja occidentalis). Tworzą gęsty system korzeniowy, który rozciąga się tylko na niewielką głębokość i raczej na szerokość, co czyni je bardziej podatnymi na przewracanie się.
Co to są płytkie korzenie?
Rośliny dzieli się z grubsza na płytkie i głęboko zakorzenione, przy czym te pierwsze tworzą gęsto rozgałęziony system korzeniowy, który pozostaje blisko powierzchni i tylko nieznacznie wnika w głąb. Rozmiar drzewa nie jest wyznacznikiem rodzaju korzenia: na przykład ogromne prehistoryczne sekwoje mają płytkie korzenie, a ich system korzeniowy często nie sięga głębiej niż jeden do maksymalnie trzech metrów w głąb ziemi. Jednakże płytki system korzeniowy często rozciąga się na średnicę wielu metrów.
Jakie problemy mogą wystąpić przy płytkich korzeniach?
Typowym problemem drzew o płytkich korzeniach jest ich często niska stabilność: w wyniku silnej burzy lub ulewnego deszczu gatunki te mogą szybko się przewrócić i nie da się ich już uratować. Co więcej, rośliny o płytkich korzeniach często potrzebują dużej odległości od innych roślin, aby ich korzenie mogły się rozprzestrzenić. Zaleca się również ostrożność podczas sadzenia w pobliżu ścian domów, ścian i podobnych konstrukcji, ponieważ wiele systemów korzeniowych już je zniszczyło. W przeciwieństwie do wielu innych roślin, drzewa iglaste o płytkich korzeniach nie wytwarzają pędów korzeniowych.
Jakie gatunki drzew iglastych mają płytkie korzenie?
Typowe gatunki drzew iglastych o płytkich korzeniach to
- Świerk (Picea abies)
- Drzewo życia (Thuja occidentalis)
Oznacza to jednak również, że oba gatunki mogą łatwo ukorzenić się w miejscach o płytkiej warstwie gleby, takich jak ogród na dachu. Problem pojawia się tylko wtedy, gdy wysoki pasjans jest wystawiony na działanie wiatru i innych czynników atmosferycznych bez zabezpieczenia. W tym przypadku jego stabilność jest tylko niska. W celu stabilizacji sadzenie powinno odbywać się w bardziej chronionym miejscu lub w mieszanych grupach, w których różne gatunki wspierają się nawzajem. Aby jednak efekt mógł zostać wykorzystany należy zachować wymaganą minimalną odległość.
Wskazówka
Chociaż lepiej nie sadzić roślin o płytkich korzeniach zbyt blisko domów i innych konstrukcji, nie należy sadzić roślin głęboko ukorzenionych nad liniami podziemnymi lub rurami. Przy odrobinie pecha korzenie zniszczą rury kanalizacyjne lub kable.
