Podobnie jak wiele roślin pnących, powój fajkowy (Aristolochia makrophylla) jest trujący. Mimo to roślina nie stanowi większego zagrożenia dla dzieci i dorosłych. W naszych szerokościach geograficznych fajki bardzo rzadko wydają szczególnie trujące nasiona i owoce. Kwiaty wydzielają nieprzyjemny zapach padliny lub odchodów. Prawie nie zachęcają do konsumpcji.
Czy powój jest trujący?
Powój fajkowy (Aristolochia makrophylla) jest trujący we wszystkich częściach rośliny, ale zatrucie nim rzadko stanowi problem. Liście zawierają tylko niewielką ilość trucizny, nieprzyjemnie pachnące kwiaty nie są warte jedzenia, a nasiona i owoce prawie nie rozwijają się w naszych szerokościach geograficznych.
Powój fajkowy jest trujący we wszystkich częściach rośliny
Wszystkie części powóju fajkowego zawierają toksyny:
- Korzenie
- odchodzi
- Kwiaty
- Nasiona
- Owoce
Toksyny zawarte głównie w korzeniach, kwiatach i nasionach to kwasy arystolochowe. Wcześniej wykorzystywano je do produkcji głównie chińskich leków, takich jak środki odchudzające i złoto dla kobiet. Ze względu na toksyczność jego stosowanie jest obecnie zakazane.
Jakie mogą wystąpić objawy zatrucia?
Zatrucie powójem fajkowym objawiałoby się nudnościami, wymiotami, problemami żołądkowymi i jelitowymi, niskim ciśnieniem krwi i przyspieszonym tętnem.
Zatrucie winoroślą rurową zdarza się rzadko
Fakt, że zatrucie powójem fajkowym prawie nigdy nie występuje, wynika z tego, że liście zawierają tylko kilka toksyn. Nawet jeśli dziecko włoży liść do ust, nie jest szczególnie narażone na ryzyko zatrucia.
Wielu ogrodników opisuje kwiaty jako śmierdzące, więc niekoniecznie warto je jeść.
Powój pospolity, pielęgnowany jako roślina pnąca, nie kwitnie tak często. Nasiona, które zawierają największą ilość trucizny, w naszych szerokościach geograficznych prawie nie rozwijają się, dlatego też nie owocują, więc i tutaj nie ma ryzyka zatrucia.
Wskazówka
Wytrzymałe fajki są bardzo wytrzymałe i rzadko są atakowane przez szkodniki. Wyjątkiem są gąsienice z rodziny motyli rycerskich. Rozwinęły odporność na kwas arystolochowy i stają się trujące po zjedzeniu samej rośliny.
