Ta liściasta roślina zielna o efektownych kwiatach w kolorze czerwonym do różowego, którą można spotkać głównie na wilgotnych łąkach, w rzadkich lasach liściastych i na obrzeżach lasów. Gatunek goździka czasami uprawia się także w ogrodach, ponieważ wygląda bardzo ładnie, zwłaszcza w połączeniu z innymi goździkami. Mało jednak wiadomo, że liście czerwonego goździka są jadalne.
Czy czerwony goździk jest jadalny?
Czerwony goździk jest jadalny: jego młode liście można spożywać wiosną jako dodatek do sałatek lub zup. Zawierają jednak saponiny, które u osób wrażliwych mogą działać drażniąco na skórę i żołądek.
Używanie czerwonego goździka
Przez wieki rozdrobnione nasiona tej rośliny stosowano w medycynie ludowej przeciwko ukąszeniom węży, a z korzeni można było wyprodukować substancję przypominającą mydło, która faktycznie służyła do czyszczenia. W niektórych regionach młode liście czerwonego goździka były (a czasem nadal są) zbierane jako część sałatek lub zup.
Czerwony goździk zawiera saponiny
Jednak liście te zawierają saponiny, które u osób wrażliwych mogą działać drażniąco na skórę i żołądek. To również sprawia, że liście mają lekko gorzki smak, który nasila się wraz z upływem roku – zawartość tych gorzkich substancji gwałtownie wzrasta wraz z upływem roku. Z tego powodu zaleca się spożywanie wiosną wyłącznie młodych liści. Osoby wrażliwe, a także kobiety w ciąży oraz osoby z chorobami nerek lub reumatyzmem powinny unikać jej picia.
Nie myl czerwonych goździków z innymi goździkami
Ale zanim pobiegniesz do ogrodu i spróbujesz świeżych liści goździka, lepiej najpierw upewnij się, czy to na pewno czerwony goździk. Inne goździki, takie jak goździk puzzlowy lub goździk płonący, albo nie są jadalne, albo nie smakują szczególnie dobrze. Oprócz czerwonego goździka jadalny jest również goździk biały (Silene latifolia).
Wskazówka
Kwiaty czerwono-białego goździka również bardzo ładnie prezentują się w kolorowej letniej sałatce - zwłaszcza w połączeniu z innymi kolorowymi kwiatami jadalnymi, takimi jak nasturcja, ogórecznik czy wiesiołek dwuletni.
