Rodzina rdestowatych (Polygonaceae) jest niezwykle duża: szacunkowo 48 rodzajów i ponad 1200 różnych odmian jest szeroko rozpowszechnionych na całym świecie. Do rodzimych, dobrze znanych gatunków zalicza się rabarbar i kaszę gryczaną, pseudozboża. Cechą wspólną wszystkich rdestowców jest ich ogromne tempo wzrostu, co z jednej strony jest zaletą, ale z drugiej poważną wadą. W tym miejscu przedstawimy Ci najważniejsze gatunki rdestu rdestowego, które warto zastosować w Twoim przydomowym ogrodzie.
Jakie rodzaje rdestowca nadają się do przydomowego ogrodu?
Powszechnymi gatunkami rdestowca w przydomowym ogrodzie są rdest pnący (Fallopia baldschuanica) jako roślina pnąca, rdest srokaty (Bistorta affinis) jako roślina okrywowa i rdest łąkowy jako roślina wieloletnia. Rdest japoński (Fallopia japonica) jest uważany za chwast budzący strach i w niektórych krajach jest zakazany.
Rdest jako roślina pnąca
Dobrze znaną, równie popularną i budzącą strach rośliną pnącą jest rdest pospolity (Fallopia baldschuanica), który należy do rodziny rdestu skrzydlatego. Ta roślina pnąca jest jedną z najsilniejszych roślin pnących i może osiągnąć wysokość do ośmiu metrów – i równie szeroką – w ciągu zaledwie jednego roku. Rdest pnący doskonale nadaje się do zazieleniania dużych obszarów, wymaga jednak dużo miejsca i jest również bardzo destrukcyjny.
Rdest jako roślina okrywowa
Jeśli natomiast szukasz rozległej roślinności okrywowej tworzącej gęste dywany, rdestowiec srokaty (Bistorta affinis) może być dla Ciebie właściwym wyborem. Rdest ten nie tylko bardzo chętnie kwitnie – różowe pąki kwiatowe można podziwiać od lipca do września – ale, jak wszystkie rdestowce, bardzo chętnie rośnie. Również w tym przypadku ważne jest uważne obserwowanie wzrostu i rozprzestrzeniania się oraz, jeśli to konieczne, powstrzymanie go w odpowiednim czasie.
Rdest pospolity jako roślina wieloletnia
Rdest pospolity można uprawiać na glebach wilgotnych - np. w pobliżu stawu lub cieku wodnego, a także na wilgotnych łąkach. Gatunek ten, znany również jako rdest wężowy, osiąga maksymalną wysokość 80 centymetrów i jest ozdobiony gęstymi liśćmi i ładnymi różowymi lub białymi kolcami kwiatowymi. Zarówno liście, jak i młode pędy rdestu polnego można przygotować jako warzywo, a korzenie od czasów starożytnych wykorzystywano do produkcji naturalnego środka przeciwbiegunkowego.
Przerażający chwast: Rdest japoński
Zarówno w Szwajcarii, jak i w Wielkiej Brytanii sadzenie rdestu japońskiego (Fallopia japonica), zwanego często rdestem japońskim, jest zabronione nawet w ogrodach prywatnych - roślina trudna do opanowania stwarza zbyt duże zagrożenie dla rodzimej roślinności, która ją po prostu tłumi. Neofita rozmnaża się bardzo szybko poprzez tak zwane pędy pełzające i można go usunąć tylko wtedy, gdy zostaną usunięte wszystkie korzenie, a nawet najmniejsze elementy korzeni bez pozostawiania śladów.
Wskazówki i wskazówki
Podobnie jak rdestu łąkowego, młode pędy rdestu japońskiego są jadalne jako warzywa.
