Zima to czas spoczynku wiśni. Natura zapewniła drzewom tę przerwę, aby wiosną mogły ponownie wykiełkować, a jesienią zachwycały nas swoim kwitnieniem i bogatymi zbiorami.
Jak dbać o wiśnię zimą?
Drzewa wiśniowe wymagają zimą szczególnej pielęgnacji, obejmującej zimowe przycinanie w łagodnych temperaturach, zimowe zabezpieczenie korzeni liśćmi lub ściółką oraz owijanie młodych drzew materiałem ochronnym. Pomaga to zachować zdrowie drzewa i zapobiega uszkodzeniom spowodowanym przez mróz.
Czas zimowy to nie tylko czas odpoczynku
Dla drzew w ogrodzie, a zwłaszcza dla ogrodnika, nie chodzi tylko o odpoczynek, nawet zimą. W grudniu/styczniu wycina się zrazy, drzewa zamierające, chore lub poważnie uszkodzone i przeprowadza się cięcie zimowe. Chociaż zimowe przycinanie wiśni nie jest wyraźnie zalecane, jest to z pewnością możliwe i rozsądne – szczególnie podczas łagodnych zim.
Bezlistna wiśnia oferuje najlepszy widok na koronę o tej porze roku. Jednak w miejscach zagrożonych przymrozkami przycinanie należy ograniczyć do przerzedzania grubszych gałęzi. Cięcie pędów i sadzenie świeżo posadzonych wiśni powinno odbywać się dopiero pod koniec zimy.
Przycinania zimowego nie należy przeprowadzać w temperaturze poniżej -5°C i w taki sposób, aby rany cięte szybko i całkowicie się zagoiły, gdyż każda rana zagraża zdrowiu drzewa. Rana goi się lepiej i szybciej, im jest mniejsza i im gładsza jest powierzchnia cięcia.
Ochrona na zimę
Szczególnie niskie temperatury zimą i brak pokrywy śnieżnej mogą powodować uszkodzenia korzeni wiśni o płytkich korzeniach. Dlatego przydatny i zalecany jest krążek drzewny wykonany z liści lub ściółki w celu ochrony korzeni. Aby uniknąć uszkodzeń spowodowanych mrozem, zaleca się również, zwłaszcza w przypadku wiśni kolumnowych i młodych drzew, owinięcie ich odpowiednim materiałem ochronnym na zimę (23,00 € na Amazon).
Wskazówki i wskazówki
„Ale ktoś w ogrodzie mówi: Mogę poczekać.
Jest ktoś, kogo ledwo znasz, stał się taki chudy: wiśnia.
Czy on nie śpi? Niech ktoś zaufa impowi!
Dzisiaj po południu o pierwszej w nocy zaświeciło trochę słońca:
W nim - widziałem wyraźnie -
Staruszek dotykał swoich pączków, trochę ostrożny i nieświadomy, jeśli chodzi o próbowanie wody do kąpieli. I uśmiech pojawił się na jego zmarszczkach.”
