Każdy, kto z miłością opiekuje się kwiatami cebuli, drzewami owocowymi, marchewką i innymi warzywami w ogrodzie, zna problem: norniki zjadają rośliny pod ziemią i w ten sposób niszczą oczekiwane zbiory. Istnieją jednak różne sposoby odstraszania zwierząt.
- Nory żyją pod ziemią i tworzą rozgałęzione systemy tuneli.
- Zwierzęta szczególnie lubią jeść mięsiste korzenie roślin, bulwy i warzywa korzeniowe, a także cebulki kwiatowe.
- Trudno z nimi walczyć, najlepiej złapać je żywego lub martwego za pomocą pułapek z przynętą.
- Często zalecane domowe sposoby na wydalenie zwykle nie działają.
Identyfikacja norników
Po pierwsze: „The” nornik nie istnieje! Zamiast tego nazwa reprezentuje całą grupę gryzoni, które są biologicznie uważane za odrębną podrodzinę zoologiczną i dlatego są ze sobą blisko spokrewnione. Do Arvicolinae, jak naukowo nazywa się norniki, należy około 150 różnych gatunków. Szczególnie dobrze znane – i denerwująco aktywne w ogrodzie – są norniki polne i norniki wodne.
Zwierzęta nie bez powodu mają swoją nazwę, ponieważ tworzą systemy podziemnych tuneli i praktycznie „grzebią” w ziemi. Często można rozpoznać, że nornik sieje spustoszenie w Twoim ogrodzie po płaskich, wydłużonych stosach ziemi wypełnionych trawą i korzeniami, które są typowe dla małych gryzoni. Norniki występują niemal wszędzie w Europie, Ameryce Północnej i Azji i preferują gleby lekkie i średniociężkie – w nich najłatwiej je przekopać. Twój ogród jest szczególnie zagrożony, jeśli mieszkasz w regionie o glebach lessowych. Są one szczególnie popularne wśród szkodników.
Jak wyglądają norniki? Wygląd i styl życia
W naszym kraju najpospolitszy jest nornik duży
Gatunkiem często spotykanym w ogrodzie jest nornik duży (Arvicola terrestris), znany również jako karczownik wschodni, szczur ziemny lub nornik. Zwierzęta należą do rodzaju zoologicznego norników wodnych (łac. Arvicola), który z kolei zaliczany jest do podrodziny norników (łac. Arvicolinae). Jak wszystkie norniki, ten gatunek jest samotny, ale rozmnaża się bardzo pilnie w okresie od marca do października. Ze względu na intensywne żerowanie są jednymi z najbardziej nieprzyjemnych szkodników w domu i ogrodzie hobbystycznym.
Tak wyglądają norniki:
- od 12 do 22 centymetrów długości
- Waga od 60 do 120 gramów
- bardzo różne kolory futra
- Futro może mieć kolor od jasnopiaskowego do ciemnobrązowego
- Brzuch często jaśniejszy niż reszta ciała
- mała, tępa głowa
- Uszy są w futrze, prawie niewidoczne
- Ogon mniej więcej o połowę krótszy od tułowia
- Ogon jest lekko zakręcony i ma krótkie włosy
Nurniki wodne preferują wilgotne łąki i gleby, dlatego lubią osiedlać się w pobliżu wody. Kopią pod ziemią rozgałęzione, bardzo owalne tunele o średnicy od sześciu do ośmiu centymetrów i tworzą kilka komór lęgowych i magazynowych.
złośliwy obraz
Norki powodują uszkodzenie bulw
„Co robisz z nornikami? – Narzekamy.” (Karl Förster)
Inwazja norników często objawia się więdnięciem bez wyraźnej przyczyny roślin warzywnych, drzew owocowych lub roślin ozdobnych, takich jak róże. Ponieważ korzenie zostały zjedzone, rośliny często nie mają już żadnego oparcia w ziemi i po prostu przewracają się lub można je łatwo wyciągnąć. Typowe jest również nagłe przekrzywienie skubanych roślin. W zależności od stopnia uszkodzeń zwykle nie da się uratować roślin.
Płaskie, zwykle wydłużone stosy ziemi również wskazują na działalność nornika. Często są one mylone z kretowiskami, dlatego niektórzy ogrodnicy późno podejmują działania przeciwko inwazji norników. Nieco dalej w tekście pokażemy, jakich cech możesz użyć, aby wiarygodnie odróżnić norniki od kretowisk.
Co jedzą norniki?
Norniki odżywiają się wyłącznie wegetariańsko, składając się z korzeni i podziemnych bulw, takich jak ziemniaki, warzywa korzeniowe i cebulki kwiatowe. Lubią także jeść zioła, rośliny wodne i zboża. Szczególnie zagrożone są ogrody owocowe i warzywne oraz ogrody z dużą liczbą drzew. To samo dotyczy leśnictwa i szkółek drzew, gdzie gryzonie również mogą powodować poważne szkody.
Ekskurs
Te rośliny są szczególnie zagrożone
Małym gryzoniom szczególnie smakują warzywa korzeniowe, takie jak marchew, pasternak, buraki, salsefia, seler i topinambur. Jednak cebulki kwiatowe – zwłaszcza lilie, tulipany i przebiśniegi – a także różne byliny o grubych korzeniach są również zagrożone. Dotyczy to popularnych roślin ogrodowych takich jak piwonie, świece stepowe, chwały, liliowce i żurawki.
Jeśli chodzi o drzewa ozdobne, głodni smakosze skubają przede wszystkim delikatną korę korzeni róż, powojników i glicynii, ale także wielu innych mniejszych drzew ozdobnych. Jeśli chodzi o drzewa owocowe, to przede wszystkim odmiany jabłoni, takie jak smaczna „Renette” czy „Cox Orange” i ich słabo rosnące podkładki (zwłaszcza M9) są zagrożone przez żerowanie norników.
Jak głęboko kopią norniki?
Nory zwykle kopią tunele bardzo blisko powierzchni ziemi, ale mogą też z łatwością zejść na głębokość do jednego metra. W zasadzie przejścia można znaleźć wszędzie tam, gdzie zwierzęta mogą łatwo zdobyć preferowany pokarm. Krety natomiast kopią zwykle na głębokości od 20 do 30 centymetrów pod powierzchnią ziemi.
Nur czy kret?
Wzgórza norników są bardziej płaskie niż kretowiska
Zarówno norniki, jak i krety zazwyczaj wznoszą stosy ziemi, chociaż różnią się one między sobą kształtem. Charakterystyczne cechy wyróżniające w naszej tabeli pozwolą Ci rozpoznać, które zwierzę żyje w Twoim ogrodzie.
| Vol | Kret | |
|---|---|---|
| Kształt kopca | wydłużone, często wydłużone, nieregularnie rozmieszczone | raczej zaokrąglone, często równomiernie rozłożone |
| Wysokość kopca | płaskie | wyżej niż stosy norników |
| Domieszki do kopców | często korzenie i pozostałości roślin w glebie | bez domieszek |
| Wejście na Kopiec | na zboczu kopca | w środku na szczycie kopca |
| Podziemne przejścia | wysoki owal, zwykle o szerokości od sześciu do ośmiu centymetrów | mniejsze od nor norników, zasadniczo owalne do okrągłych |
Jeśli nie jesteś pewien, możesz skorzystać z tak zwanego testu rootowania, aby określić, który to rooter:
- Odsłoń przejście ze sterty ziemi w kilku miejscach.
- Długość odsłoniętego obszaru powinna wynosić około 30 centymetrów.
Nory zamykają otwarte przejście w ciągu kilku godzin, w przeciwieństwie do kretów, które następnie po prostu kontynuują kopanie pod otwartym obszarem. Możesz być jeszcze bezpieczniejszy, jeśli umieścisz w przejściu kawałek marchewki lub inny smakołyk: norniki zwykle je skubają, ale krety nie dotykają warzyw.
Dlaczego to rozróżnienie jest tak ważne?
Zanim zaczniesz walczyć z mieszkańcem ogrodu, który wyrzuca kupy ziemi, powinieneś najpierw sprawdzić, czy to rzeczywiście nornik, czy kret. To rozróżnienie jest ważne po prostu dlatego, że krety – w przeciwieństwie do norników – podlegają federalnemu rozporządzeniu o ochronie gatunków i dlatego nie można ich łapać ani nawet zabijać. Naruszenia mogą skutkować surowymi karami!
Poza funkcją ochronną jest jeszcze jeden powód, dla którego nie należy wypędzać kreta z ogrodu: pozostawia on rośliny w spokoju, ale woli żerować na larwach (co z kolei może być niebezpieczne dla roślin) i inne stworzenia żyjące pod ziemią. Zatem kret działa jak pożyteczny owad, a podniesioną glebę można również wykorzystać do produkcji gleby doniczkowej zawierającej próchnicę.
Skuteczne zapobieganie inwazji norników
Wühlmäuse vertreiben OHNE Gift und Fallen!
Oczywiście nie musisz czekać, aż nornik pojawi się w Twoim ogrodzie i splądruje grządkę warzywną lub obgryzie świeżo posadzoną jabłoń. Zamiast tego możesz grać bezpiecznie i od samego początku chronić zagrożone rośliny. Do tego nadają się następujące metody:
- Kosze druciane: Podczas sadzenia umieszcza się w ziemi rośliny z gołymi korzeniami wraz z drucianym koszem, który ma chronić gryzonie z dala od korzeni. Upewnij się, że używasz koszy na rośliny o rozmiarze oczek od 13 do maksymalnie 16 milimetrów, a kosz nie powinien być zbyt ciasny wokół korzeni. Można taki koszyk wykonać samodzielnie (np. z towarów podwórkowych) lub kupić gotowy. W handlu dostępne są specjalne kosze z nornicami do krzewów ozdobnych, drzew owocowych lub cebul kwiatowych. Podczas sadzenia kosz powinien wystawać około dziesięciu centymetrów nad ziemię, aby nornik nie mógł go pokonać nad ziemią.
- Fencing: Jeśli nie tylko pojedyncze rośliny, ale cały obszar ogrodu – na przykład grządka z warzywami – mają być chronione, ogrodzenie ma sens. W zasadzie działa to dokładnie tak samo, jak kosz na rośliny, ale jest używany tylko na większym obszarze. W tym celu wkop w ziemię solidną siatkę drucianą o rozmiarze oczek od 13 do 16 milimetrów na głębokość co najmniej pół metra i otaczaj chroniony obszar. Tutaj również drut powinien wystawać co najmniej dziesięć centymetrów nad ziemię, a górna krawędź również powinna być wygięta na zewnątrz.
Ocynkowane czy nieocynkowane?
Wielu ogrodników hobbystów zawzięcie spiera się, czy drut używany do koszy na norniki musi być ocynkowany, czy nie. Zasadniczo drut ocynkowany jest naturalnie chroniony przed korozją i dlatego trwa dłużej. Z drugiej strony cynk hamuje wzrost korzeni roślin i tym samym ma bezpośredni wpływ na zdrowotność roślin. W tej kwestii nie ma jednej opinii, która Cię uszczęśliwi, zamiast tego musisz sam zdecydować, co jest dla Ciebie ważniejsze.
Te rośliny odstraszają norniki
Czosnek odstrasza norniki
Również w celach profilaktycznych możesz sadzić określone rośliny zapachowe wokół wrażliwych obszarów. Niektóre rośliny są dość niepopularne wśród małych gryzoni i dlatego całkiem skutecznie odstraszają je od siebie - ale bądź ostrożny: nie polegaj na nich samych, ponieważ wiele norników nie wiedziało nic o ich niechęci i splądrowało ogród pomimo specjalnie zasadzone korony cesarskie itp. Możesz spróbować z tymi roślinami:
- Korona Cesarska
- czosnek
- Cebula
- słodka koniczyna
- Żonkile
- czarny bez
- Bazylia
Alternatywnie można również dodać liście orzecha włoskiego, kamforę lub gałęzie świerku lub czarnego bzu do gleby i korzeni roślin zagrożonych przez norniki. Ma to również na celu odstraszenie małych gryzoni i zdecydowanie warto spróbować.
Ekskurs
Czy norniki mają naturalnych wrogów?
Oczywiście nornik ma wielu naturalnych wrogów, którzy chętnie ścigają żarłocznego gryzonia. Jeśli masz problem z nornikami w ogrodzie, kup kota: to złapie zwierzęta, a tym samym zmniejszy populację. Ale bądź ostrożny: nie wszystkie koty są myśliwymi. Wiele znakomitych ras okazało się wyjątkowo leniwych, dlatego chyba lepiej wykorzystać do tego sprawdzone koty hodowlane. Często są przyzwyczajane do polowań od najmłodszych lat.
Ponadto na małe gryzonie polują lisy, kuny, tchórze i ptaki drapieżne, takie jak myszołowy i sowy (zwłaszcza płomykówka). Obecnie wiele z tych dzikich zwierząt nie jest tak powszechnych na obszarach silnie zurbanizowanych, ale nadal można zapewnić ogród przyjazny dzikiej przyrodzie. Aby to zrobić, na przykład ułóż stosy kamieni odpowiednich do schronienia dla łasic lub zostaw otwory wejściowe dla sów w stodole lub stajni.
Skuteczna walka z nornikami
Norów trudno się pozbyć
Kiedy już masz norniki w swoim ogrodzie, nie będziesz w stanie się ich tak szybko pozbyć. Zwierzęta nie są łatwe do złapania lub przepędzenia, dlatego trzeba próbować wielu sztuczek. Przyjrzeliśmy się bliżej najczęstszym wskazówkom i zaleceniom dotyczącym zwalczania norników. W tej sekcji dowiesz się, które metody faktycznie działają, a których możesz bezpiecznie unikać.
Optymalny czas walki
Oczywiście, że z plagą norników można walczyć przez cały rok. Jednak szanse na sukces są większe, jeśli zadbasz o to w okresie od października do kwietnia. Ponieważ norniki nie zapadają w stan hibernacji, są aktywne także w zimnych porach roku. To z kolei daje przewagę podczas polowania na myszy, ponieważ zwierzęta są bardziej podatne na rozrzucanie przynęty z powodu braku pożywienia zimą - po prostu zostawiają je leżące gdzieś w miesiącach letnich, kiedy pożywienia jest pod dostatkiem.
Wskazówka
Pamiętaj także o zastosowaniu środków kontroli nie tylko do pojedynczych grządek i poletek, ale także do większych obszarów. Ponieważ norniki rozmnażają się bardzo szybko i równie szybko osiągają dojrzałość płciową, młode zwierzęta błyskawicznie kolonizują sąsiednie posesje. Dlatego też sąsiedzi z osiedla lub działki powinni wiedzieć o możliwej zarazie i podjąć środki zaradcze.
Domowe sposoby na norniki
Norki są niezwykle wrażliwe na zapachy, dlatego często polecane są produkty o silnym zapachu. Należy je rozsypywać lub umieszczać bezpośrednio w przejściach w regularnych, krótkich odstępach czasu, aby w ten sposób odpędzić zwierzęta. Zwłaszcza
- (sfermentowana) maślanka
- alkohol wysokoprocentowy (np. alkohol denaturowany)
- czosnek
- Gałązki tui lub orzecha włoskiego
mają pomóc w walce z gryzoniami. Niestety, te domowe sposoby działają jedynie na bardzo krótki czas, jeśli w ogóle, i nie wypędzają norników na stałe. Nawet rozłożona sierść człowieka, kota czy psa nie powstrzymuje irytujących zwierząt przed zadomowieniem się w Twoim ogrodzie.
Czy dźwięki pomagają w walce z nornikami?
Wiele przewodników i forów internetowych zaleca odstraszanie norników głośnymi dźwiękami. Zwierzęta mają delikatny i wrażliwy słuch, dlatego uciekają przed specjalnie umieszczonymi urządzeniami ultradźwiękowymi, szklanymi butelkami lub wbitymi w ziemię grzechotkami. Niestety nie jest to takie proste i wszystkie tego typu metody okazały się nieskuteczne. Tak naprawdę, małych zwierzątek można się pozbyć jedynie bardziej brutalnymi metodami.
Pułapki na norniki
Z reguły nie da się uniknąć łapania i/lub zabijania zwierząt, choć i te metody są z różnych powodów problematyczne. Jeśli złowisz norniki żywcem, będziesz musiał się ich jakoś pozbyć – a to czasami może okazać się trudne. Najlepszym rozwiązaniem w tym przypadku jest wypędzenie schwytanych zwierząt z terenów mieszkalnych i wypuszczenie ich na wolność.
Łąki i otwarte lasy nadają się do tego szczególnie, ponieważ jest tu mnóstwo jedzenia. Połóż jak najwięcej kilometrów pomiędzy zamieszkałym obszarem a miejscem wypuszczenia, aby myszy lub ich potomstwo nie wróciły do Ciebie. Uważaj także, aby nie wypuszczać małych gryzoni w pobliżu pól uprawnych: rolnik jest tak samo niezadowolony z norników jak ty, a także niesie ze sobą ryzyko ekonomiczne.
Skuteczne przynęty
Jeśli chcesz łowić norniki, potrzebujesz dobrej przynęty. Chociaż pułapki na norniki można ogólnie zastawić bez przysmaku, skuteczność jest większa w przypadku przynęty. Szczególnie nadają się do tego kawałki warzyw, takich jak marchew, seler czy karczochy jerozolimskie (jedna z absolutnie ulubionych roślin spożywczych małych gryzoni!), które najlepiej spożywać świeże i obrane. Załóż pułapkę na przynętę, przygotuj ją zgodnie z instrukcją producenta i umieść bezpośrednio w odsłoniętym przejściu. Aby nornik czuł się bezpiecznie, ponownie zamknij otwory, na przykład drewnianą deską lub czarnym plastikowym wiadrem. Ważne jest, aby do korytarza nie wpadało żadne światło.
Możesz także kupić i używać specjalnej przynęty na norniki od wyspecjalizowanych sprzedawców detalicznych – z pułapką lub bez. Jednak te przynęty są zatrute i zabijają zwierzęta, co jest dozwolone, ale nie każdemu się to podoba. Jeśli nie masz z tym problemu, możesz także samodzielnie przygotować trutkę, na przykład kawałek selera lub marchewki z trutką na szczury. Upewnij się jednak, że przestrzegasz wszelkich środków ostrożności, ponieważ produkty te są również niezwykle niebezpieczne dla innych zwierząt – takich jak zwierzęta domowe – i dla ciekawskich dzieci. Bez względu na to, jakiej przynęty chcesz użyć: najlepiej wypuszczać przynęty późną jesienią lub wczesną wiosną, w przeciwnym razie nie zostaną one przyjęte.
Prawidłowo ustaw pułapki na norniki
Żywe pułapki na szczury również łapią norniki, ale tylko wtedy, gdy zostaną najpierw całkowicie „odczłowieczone”
Najlepszym rozwiązaniem w walce z inwazją norników w ogrodzie są specjalne, dostępne na rynku pułapki. Możesz wybierać pomiędzy pułapkami żywymi a pułapkami zabijającymi, chociaż w przypadku pułapek żywych pojawia się problem „pozbywania się” złowionych zwierząt. Ale nieważne, czy złapany zostanie żywy, czy martwy: preferuj tak zwane pułapki skrzynkowe, ponieważ tak naprawdę gubią się w nich tylko norniki i nie ryzykujesz przypadkowego złapania kreta. A tak ustawia się pułapkę:
- Najpierw ostrożnie przygotuj pułapkę, aby nie pachniała ludźmi.
- Norki, które są bardzo wrażliwe na zapachy, nie będą już ich akceptować.
- Najpierw umyj nowo zakupione pułapki bezzapachowym mydłem (np. mydłem twarogowym), aby usunąć wszelkie pozostałości po produkcji.
- Mogą one również ostrzec nornicę swoim niezwykłym zapachem.
- Ponadto pułapkę należy dotykać wyłącznie w rękawiczkach ogrodniczych, a nigdy gołymi rękami.
- Następnie przetrzyj je dokładnie ziemią.
- Zostaw je na zewnątrz na 24 godziny.
- Teraz można z nich korzystać zgodnie z instrukcją producenta.
Używaj nie jednej pułapki na norniki, ale wielu pułapek na norniki. Do ogrodu o powierzchni około 500 metrów kwadratowych zaplanuj około 20 pułapek, które będziesz rozmieszczał strategicznie i w regularnych odstępach w alejkach. Szczególnie warto umieścić je w narożnikach ogrodu. Należy pamiętać, że pułapki skrzynkowe mają zawsze tylko jedno wejście i dlatego należy zawsze używać dwóch z wejściami skierowanymi w różnych kierunkach.
Sprawdzaj pułapki kilka razy dziennie. Środek prawdopodobnie okazał się skuteczny dopiero wtedy, gdy przez kilka dni nie było w nim już norników.
Ekskurs
Czy norniki są chronione?
W przeciwieństwie do kreta norniki nie podlegają federalnemu rozporządzeniu o ochronie gatunków (BartSchV) i dlatego nie są chronione. Oznacza to, że nie grozi Ci żadna kara za walkę, łapanie lub zabijanie zwierząt. Co więcej, norniki nie należą do gatunków zagrożonych, wręcz przeciwnie. W niektórych regionach zwierzęta stanowią prawdziwą utrapienie.
Chemiczne antidota i trujący gaz
Istnieje również możliwość pozbycia się gryzoni za pomocą specjalnych trujących gazów lub nietoksycznej fumigacji. Do odstraszania norników można zastosować tzw. repelenty, gdyż nie lubią one zapachu mieszanki gazowej powstałej w wyniku kontaktu z wilgotną glebą. Z drugiej strony fumigacja fosfiną lub tlenkiem węgla jest trująca i zabija zwierzęta. Jednakże, w zależności od zastosowanych środków, metody te są dość złożone i dlatego są najczęściej stosowane w rolnictwie.
Często zadawane pytania
Jak szybko rozmnażają się norniki?
Irytujące gryzonie bardzo lubią się rozmnażać: od kwietnia do września (w zależności od pogody, nawet od marca do października) samice rodzą od trzech do pięciu razy. Po ciąży trwającej zaledwie 22 dni w miocie rodzi się od czterech do sześciu młodych, czasem nawet do dziesięciu. Młode norniki osiągają dojrzałość płciową w ciągu 60 dni. Podsumowując, jedna samica nornicy rodzi około 25 młodych rocznie, które w zależności od daty urodzenia mogą spłodzić lub urodzić kolejne młode w tym samym roku.
Gdzie mogę znaleźć gniazda norników?
Nurnik – zwierzęta te są zwierzętami samotnymi – tworzy system podziemnych tuneli, w których zwykle znajduje się również jedno lub dwa gniazda. Są one znacznie głębsze niż tunele, którymi zwierzęta zdobywają pożywienie. To samo dotyczy spiżarni i specjalnej rury ewakuacyjnej, przez którą zwierzę może uciec w przypadku zagrożenia.
Ile norników żyje w norze?
Nory są zwykle stworzeniami samotnymi i nie żyją razem w parach lub grupach. Samice żyją z młodymi tylko w okresie godowym od kwietnia do września, ale szybko dorastają i opuszczają domowe gniazdo. Młode zwierzęta szukają wówczas własnego terytorium, co oznacza, że plaga norników może rozprzestrzeniać się bardzo szybko. Prawdopodobieństwo, że zainfekowany zostanie nie tylko ogród sąsiada, ale także Twój własny, jest niezwykle wysokie.
Co robią norniki zimą?
Norniki nie zapadają w stan hibernacji, ale żyją w rytmie trwającym od dwóch do trzech godzin aktywności i następującym po nich okresie odpoczynku trwającym od trzech do czterech godzin przez cały rok. Oznacza to, że ściśle rzecz biorąc, zwierzęta nie są ani dzienne, ani nocne. Szczególnie podczas zimowych opadów śniegu i gęstej pokrywy śnieżnej może dojść do niezauważonej inwazji norników, jeśli szkodniki zaatakują rośliny lub ich korzenie, które zimowały w ogrodzie pod osłoną białego koca. Powstałe w ten sposób szkody są często widoczne dopiero po stopnieniu śniegu na wiosnę.
Wskazówka
Niektórzy ogrodnicy wolą mieć ciszę i spokój i dlatego godzą się z nornikami. Aby nie splądrować ogrodu, ogrodnicy ci tworzą specjalne grządki z roślinami popularnymi wśród zwierząt (np. topinamburem). W ten sposób mysz znajduje pożywienie, a ogrodnik spokój ducha.
