Daglezji (Pseudotsuga menziesii) należą do wiecznie zielonych drzew iglastych, które często uprawia się jako zamiennik świerków w obliczu zmian klimatycznych i związanej z nimi suszy. Ale gdzie te drzewa występują naturalnie?
Skąd pochodzi daglezja?
Jodła daglezja (Pseudotsuga menziesii) pochodzi z zachodniej części Ameryki Północnej, zwłaszcza z obszarów Gór Skalistych, pasma kaskadowego w Kolumbii Brytyjskiej i wzdłuż Sierra Nevada aż do Meksyku.
Skąd pochodzi daglezja?
Ojczyzną daglezji jestzachodnia Ameryka Północna. Największe akcje można znaleźć:
- Na zboczach Gór Skalistych,
- pasmo Kaskadowe w Kolumbii Brytyjskiej,
- wzdłuż Sierra Nevada aż do Meksyku.
Do ostatniej epoki lodowcowej przodkowie daglezji należącej do rodziny sosnowatych również zamieszkiwali europejskie lasy. Zostało to naukowo udowodnione przez znaleziska m.in. na Górnych Łużycach. Jednak daglezja wymarła i obecnie powraca jako drzewo klimatyczne.
Gdzie znajdują się największe drzewostany daglezji w Niemczech?
Największe drzewostany daglezji znajdują się wNadrenii-Palatynacie i Badenii-Wirtembergii. W Niemczech drzewo iglaste zajmuje obecnie około dwóch procent całkowitej powierzchni lasów (218 000 hektarów).
Ponieważ daglezja jest gatunkiem drzewa stabilnym klimatycznie i dobrze radzącym sobie z suszą, w ciągu najbliższych kilku lat prawdopodobnie stanie się ważniejsza z punktu widzenia leśnictwa.
Jak daglezja przybyła do Europy?
W 1827 roku szkocki botanik Douglas przywiózł z Ameryki do Europy pierwsze okazy tych atrakcyjnych drzew iglastych. Osiedlił ich i nadał swoje imię.
Wskazówka
Imponujące drzewo ogrodowe do dużych posesji
Fias Douglasa może dorastać do 60 metrów wysokości i dlatego doskonale nadaje się jako drzewo samotne na rozległych posesjach. Ponieważ nie są trujące, można je bezpiecznie sadzić tam, gdzie bawią się małe dzieci. Po wyhodowaniu okazują się bardzo wytrzymałe i łatwe w pielęgnacji.
