Zimowy jaśmin przynosi pierwsze kwiaty w ogrodzie przed przebiśniegami i krokusami. Krzew pochodzący z północno-zachodnich Chin oferuje również niewyobrażalne możliwości projektowania dzięki swoim różnorodnym cechom wzrostu.
Co charakteryzuje jaśmin zimowy?
Jaśmin zimowy (Jasminum nudiflorum) to atrakcyjny, wytrzymały krzew, który zimą zachwyca żółtymi, bezwonnymi kwiatami. Preferuje stanowiska słoneczne lub częściowo zacienione, z glebami wapiennymi i przepuszczalnymi. Idealnie nadaje się na żywopłoty, zielone ściany lub jako roślina okrywowa. Regularne przycinanie wspomaga wzrost i tworzenie kwiatów.
Pochodzenie
W przeciwieństwie do niektórych roślin ozdobnych, powszechnie nazywanych „jaśminem”, jaśmin zimowy jest prawdziwym jaśminem - a więc właściwie należy do rodzaju Jasminum. Jego gatunek ma przyrostek nudiflorum, który w jednej z niemieckich nazw jest również dosłownie tłumaczony jako „jaśmin o nagich kwiatach”.
Jego rodzimym zasięgiem są skaliste wyżyny w północnych i zachodnich obszarach Chin, gdzie zamieszkuje nisko porośnięte roślinnością zbocza i wąwozy, w których panują trudne warunki pogodowe. Jest zatem z natury bardzo wytrzymały i wytrzymuje ekstremalne upały i zimno, a także ostre wiatry. Ponadto, pomimo swoich korzeni odległych od cywilizacji, jest bardzo miejski i bez reklamacji przyjmuje zanieczyszczone powietrzem w dużych miastach. Dlatego jest również idealnym kandydatem do dekoracji ogrodów frontowych domów przy dużych ulicach.
Jaśmin zimowy jest szeroko stosowany w naszym kraju od czasu sprowadzenia go z Chin w XIX wieku. Można go zobaczyć w wielu ogrodach, a w niektórych częściach Europy Środkowej od dawna jest wypuszczany na wolność.
Wzrost
Jaśmin zimowy również ma w zanadrzu niesamowite rzeczy, jeśli chodzi o wzrost. W ogrodach można ją zwykle spotkać w bardzo nie rzucającym się w oczy, krzewiastym pokroju na przygranicznych żywopłotach. Jako krzew wolno rosnący dorasta do 2 metrów wysokości i około 3 metrów szerokości. Jej kwadratowe, rzadkie i mocne gałęzie wyginają się w łuk i zwisają, a w miarę starzenia się rośliny mogą stać się nieco rozłożyste. Początkowo są zielone, ale bardzo szybko stają się zdrewniałe i brązowieją.
Jaśmin zimowy rośnie bardzo powoli przez pierwsze dwa lata, ale potem rośnie jeszcze intensywniej.
Jaśmin zimowy można uprawiać także na zupełnie inne sposoby. Z jednej strony dzięki szerokiemu wzrostowi i długim, dającym się ukorzenić gałęziom, przy odpowiednim trenowaniu może służyć jako roślina okrywowa.
Możesz go również użyć do dodania zieleni lub kwiatów do ścian i ścian domów. Jaśmin zimowy to rozłożyste pnącze, które może również wspinać się pionowo za pomocą kraty. W tej uprawnej formie może osiągnąć wysokość do 5 metrów.
Charakterystyka wzrostu w skrócie:
- Długie, kwadratowe, rzadkie gałęzie
- Pędy początkowo zielone, potem szybko zdrewniałe i brązowiejące
- Najpierw wolniej, potem szybciej, nieco rozległy wzrost
- Gałązki mogą ukorzenić się: dlatego nadają się również jako rośliny okrywowe
- Pnącze rozłożyste, dlatego można je stosować również do zazieleniania ścian za pomocą pomocy wspinaczkowej
odchodzi
Na gałęziach jaśmin tworzy pierzaste liście ułożone w przeciwległym układzie, każdy z trzema małymi, ciemnozielonymi, błyszczącymi pojedynczymi liśćmi. Mają one kształt jajka, z całą obwódką i długości około 1 do 3 cm. Są zielone latem, więc zrzucają je zimą.
Kwiat
Kwitnienie jest oczywiście główną atrakcją jaśminu zimowego – w końcu pojawia się niezwykle wcześnie i stąd też wzięła się nazwa tego krzewu. Tworzą się pojedynczo bezpośrednio na pachach ubiegłorocznych gałęzi i dosłownie pokrywają je żółtym stosem.
Kwiaty są bardzo podobne do kwiatów forsycji pod względem wielkości, kształtu i koloru, ale mają więcej, a dokładniej pięć do sześciu płatków, które są również bardziej okrągłe i nie tak długie. Istnieją również tylko dwa pręciki. W przeciwieństwie do większości innych gatunków tego rodzaju, kwiaty jaśminu ozimego nie wydzielają zapachu.
Charakterystyka kwiatów w słowach kluczowych:
- Żółty, stojący samotnie
- 5 do 6-krotnie
- Bez zapachu
Czas kwitnienia
Jaśmin zimowy również ma podobny do forsycji wczesny okres kwitnienia, chociaż występuje on znacznie wcześniej. Jeśli pogoda jest łagodna, już pod koniec grudnia mogą promieniować w ogrodzie świeżą żółtą barwą. Kwiaty też utrzymują się długo, aż do kwietnia - jeśli do tego czasu nie będzie kolejnego silnego mrozu, wtedy mogą zamarznąć, ale często odrastają.
Do zapamiętania:
- Czas kwitnienia może rozpocząć się już pod koniec grudnia, jeśli temperatury są łagodne
- Może pozostać na miejscu do kwietnia
- Przy silnym mrozie możliwe zamrożenie
Owoc
Jaśmin zimowy prawie nigdy nie owocuje na środkowoeuropejskich szerokościach geograficznych. Kiedy się pojawiają, wyglądają jak jagody w kształcie jaja, o długości około 6 milimetrów i średnicy około 3 do 4 centymetrów.
Lokalizacja
Jeśli chodzi o lokalizację, jaśmin zimowy jest pod wieloma względami niezwykle mało wymagający. Ponieważ w jego naturalnym środowisku występują dość trudne warunki pogodowe, może poradzić sobie z wieloma ekstremalnymi warunkami, takimi jak intensywne ciepło i światło słoneczne, mróz i porywisty wiatr. Jeśli chodzi o światło, powinna znajdować się na stanowisku słonecznym, ale rośnie również w półcieniu. Ma też niewielkie wymagania glebowe - choć preferuje stosunkowo zasobne w składniki odżywcze, świeżo wilgotne i raczej przepuszczalne gleby do sadzenia, bez problemu rośnie także na ubogich, piaszczystych glebach. Jeśli chodzi o wartość pH, woli bardziej kredowe.
Do zapamiętania:
- Jaśmin zimowy bardzo mało wymagający pod względem lokalizacji
- Toleruje wysoką temperaturę i światło słoneczne, mróz i silny wiatr
- Światło: słoneczne do częściowo zacienionego
- Gleba: raczej bogata w składniki odżywcze, kredowa, wilgotna i przepuszczalna
- Ale rośnie także na ubogiej glebie
Czas sadzenia
Jaśmin zimowy najlepiej sadzić wczesną wiosną, aby dać mu szansę na dobre zadomowienie się w cieplejszej połowie roku. To samo dotyczy sytuacji, gdy chcesz uprawiać jaśmin zimowy w wiadrze. W takim przypadku możliwe jest również sadzenie jesienią. Jaśminy ozime posadzone na zewnątrz należy pierwszej zimy chronić przed silnymi mrozami za pomocą gałęzi jodłowych.
Rozstaw sadzenia
Jeśli chcesz włączyć jaśmin ozimy do żywopłotu, na przykład razem z innymi roślinami liściastymi żywopłotowymi, takimi jak ligustr lub grab, powinieneś zachować odstęp co najmniej jednego metra po bokach.
Jeśli chcesz, aby wyrosła na ścianie domu, wystarczy trzymać ją w odległości około pół metra od sąsiednich roślin, ponieważ skupiamy się tutaj na wzroście wysokości.
Nalewanie
Z reguły nie trzeba osobno podlewać jaśminu zimowego. Ze względu na surowe środowisko życia rozwinęła się w dużej mierze samowystarczalna i jest samowystarczalna pod wieloma względami, jednak korzystne jest, jeśli jest sadzona na glebie już równomiernie wilgotnej.
Nawozić
Jaśmin zimowy również nie potrzebuje żadnych dodatkowych składników odżywczych. Jeśli chcesz zrobić dla niego coś dobrego, możesz na wiosnę dać mu odrobinę kompostu lub płynnego nawozu wysokopotasowego. W każdym razie podczas sadzenia glebę należy wzbogacić kompostem.
Jeśli trzymasz jaśmin ozimy w wiadrze, nawożenie go kompostem lub nawozem płynnym jest oczywiście trochę bardziej uzasadnione ze względu na mniejszą objętość podłoża. Jeśli cenisz mocne kwitnienie, zdecydowanie zastosuj nawóz zawierający fosfor i potas. Nawozy zawierające azot, stymulujące wzrost, nie są odpowiednie dla jaśminu ozimego po prostu ze względu na małą masę liści.
Do zapamiętania:
- Jaśmin zimowy generalnie nie wymaga nawożenia
- W razie potrzeby nawozić niewielką ilością kompostu lub płynnego nawozu na bazie potażu, szczególnie w przypadku upraw w pojemnikach
Cięcie
Jaśmin zimowy charakteryzuje się dość rzadkim wzrostem - a wraz z wiekiem także dość szybkim tempem wzrostu. Jeśli nie chcesz, aby wymknęła się spod kontroli i wyglądała na zaniedbaną, regularne przycinanie jest niezbędne. Jeśli jednak zaczniesz od początku, nic nie stanie na przeszkodzie, aby uzyskać atrakcyjny, dobrze uformowany krzew.
Radykalne przycinanie starszych okazów
Jaśmin zimowy jest wyjątkowo odporny na cięcie. Oznacza to, że nawet zaniedbane starsze okazy, które od dawna są zdrewniałe w środku i wypuszczają zielone pędy dopiero na zewnętrznych końcach gałęzi, można łatwo odmłodzić poprzez radykalne cięcie. Niezawodnie kiełkują ponownie i nabierają całkowicie świeżego, zwartego wyglądu.
Zwykły topiary
W przeciwnym razie zaleca się coroczne przycinanie wiosną bezpośrednio po kwitnieniu. Sprzyja to witalnemu wzrostowi i dobremu tworzeniu pąków kwiatowych aż do zimy.
Wycinanie granic roślin okrywowych
Jeśli uprawiasz jaśmin ozimy jako okrywowy, musisz go nieco bardziej kontrolować ze względu na jego intensywną potrzebę rozprzestrzeniania się. W większości przypadków nie pomaga samo skrócenie pędów po kwitnieniu - ze względu na silną tendencję do ukorzeniania zwykle trzeba też wyrywać zbyt długie pędy.
Zasady cięcia w skrócie:
- Jaśmin zimowy jest ogólnie bardzo łatwy do cięcia
- rzadki wzrost wymaga regularnego przycinania
- Starsze, zaniedbane okazy można łatwo radykalnie wyciąć
- Wiosną po kwitnieniu wykonuj regularne cięcia topiary
- W przypadku uprawy jako roślina okrywowa konieczne jest bardzo dokładne przycinanie
Propaguj
Jaśmin zimowy ma zdrowy instynkt samozachowawczy, co widać w jego intensywnej praktyce ukorzeniania. To oczywiście ułatwia Tobie, jako ogrodnikowi hobbystycznemu, propagowanie tej rośliny. Najlepszym sposobem na osiągnięcie tego jest po prostu użycie metody cięcia lub opuszczania.
odgałęzienie
Aby uzyskać odgałęzienie, po prostu wytnij młody, wytrenowany pęd, który wiosną lub latem zaczyna zdrewniać z krzaka. Aby przyspieszyć ukorzenienie, najlepiej wykonać lekką, niezbyt głęboką ranę w dolnej części przeznaczonej do sadzenia.
Przygotowaną sadzonkę włóż do pojemnika z ziemią doniczkową i jeśli to możliwe, przykryj folią, aby wytworzyć stale wilgotny mikroklimat. Utrzymuj rosnący pojemnik jasny i ciepły. Młoda roślina jest gotowa do sadzenia już po kilku miesiącach, ale lepiej poczekać do późniejszej wiosny następnego roku.
Obniża
Jaśmin zimowy łatwo się formuje, więc jedyne, co musisz zrobić, to pomóc sobie. Nawet jeśli utrzymasz go jako krzew żywopłotowy, jego zwisające gałęzie mogą nagle zakorzenić się w otaczającej glebie. Jeśli chodzi o rośliny okrywowe, wybór ukorzenionych obciążników jest oczywiście jeszcze większy – tutaj stają się one bardziej uciążliwe i trzeba je stale dziesiątkować.
Jeśli nie ma ciężko ukorzenionego obciążnika, po prostu poprowadź gałąź zieloną częścią w dół i przymocuj ją do ziemi metalowym haczykiem.
Wystarczająco ukorzeniony ciężarek możesz odciąć szpadlem i posadzić go gdzie indziej. Jednak ukorzenienie powinno trwać przez cały okres wiosenno-letni.
Choroby
Jaśmin zimowy jest przyjemnie odporny na choroby. Z reguły nie musisz się o niego martwić.
Mączniak prawdziwy
W razie potrzeby może również zostać dotknięty mączniakiem prawdziwym. Co niezwykłe, ta choroba grzybicza nie rozwija się przy zbyt wilgotnej pogodzie, ale raczej przy suchej pogodzie.
Mączniak prawdziwy atakuje nie tylko liście rośliny żywicielskiej, ale także łodygi, które nie są jeszcze zdrewniałe.
Na szczęście choroba jest bardzo łatwa do zidentyfikowania ze względu na puszysty, luźny, biały nalot na liściach. Z biegiem czasu powłoka staje się brązowawo-szara, a liście również brązowieją i ostatecznie wysychają.
Aby zapobiec mączniakowi prawdziwemu, należy przede wszystkim zapewnić zdrowe i aktywne życie w glebie, w której rośnie jaśmin ozimy. Zwiększy to jego ogólną obronę. Aby to zrobić, podawaj mu regularnie np. domowe wywary na bazie ziół, np. skrzypu polnego lub mleka krowiego. Zawarte w nim bakterie kwasu mlekowego pozytywnie wpływają na życie w glebie. Dodatkowo ziemię wokół krzewu należy ściółkować.
Jeśli inwazja już wystąpiła, należy najpierw - jak w przypadku prawie wszystkich chorób grzybiczych - usunąć wszystkie chore części rośliny tak dokładnie, jak to możliwe. Można je wyrzucić do kompostownika, ponieważ grzyb przeżywa tylko na żywej tkance roślinnej.
Mączniak prawdziwy sam w sobie nie wyrządza żadnej szkody jaśminowi zimowemu. Niekoniecznie musisz podejmować środki kontroli, aby przetrwać.
Trujący
Jaśmin zimowy, w przeciwieństwie do forsycji i niektórych innych wczesnych roślin kwitnących, nie jest trujący i dlatego jest całkowicie nieszkodliwą rośliną ogrodową. Obawa, że może być trujący, nie jest całkowicie bezpodstawna. Ponieważ wiele jego imienników jest bardzo trujących. Należy jednak szczególnie wspomnieć o jaśminach fałszywych, które nie należą do rodzaju Jasminum i w swoich trywialnych nazwach mają jedynie nazwę jaśmin.
Do trujących przedstawicieli jaśminu fałszywego zalicza się jaśmin zapachowy, jaśmin gwiaździsty, jaśmin chilijski, jaśmin żółty lub karoliński czy psiankowata jaśminowa. Istnieje jednak jedynie ryzyko pomylenia z forsycją, która jest tylko lekko trująca.
Wskazówka:
Jaśmin zimowy nadaje się również do uprawy bonsai ze względu na bardzo elastyczne, niewrażliwe gałęzie i bardzo wysoką tolerancję na przycinanie. Jeśli więc pasjonujesz się edukacyjnym szkoleniem z minidrzewek, możesz z łatwością wyhodować młodego jaśminu zimowego w doniczce na artystyczne figurki z małymi parasolkami w kształcie korony i dziwacznymi konturami. Można stosować wszystkie techniki, łącznie z drutami.
Odmiany
Nie ma specjalnych odmian jaśminu zimowego. Jednakże rozróżnia się pewne odmiany, które pod pewnymi względami znacznie różnią się od siebie.
Jasminum nudiflorum odm. nudiflorum
Odmiana nudiflorum to pospolity jaśmin zimowy, który również jest tematem tego artykułu.
Jasminum nudiflorum odm. pulvinatum
Odmiana ta ma wysokość od 0,3 do 1,2 metra i jest znacznie mniejsza niż najczęstsza tutaj odmiana. Jej bardzo cienkie gałęzie, o grubości około 1 mm, są bezlistne na końcach i stają się cierniste. Kwiaty pojawiają się również znacznie później, w kwietniu i mogą utrzymywać się do września.
