Czy to tylko dla prywatności, czy do jedzenia – fasola wielokwiatowa robi wrażenie wizualnie już samymi szkarłatnymi czerwonymi kwiatami. Aby zbiory nie trwały zbyt długo, możesz preferować fasolę wielokwiatową!
Kiedy wolisz fasolkę wielokwiatową?
Fasolkę ognistą można uprawiać w domu od połowy/końca kwietnia, mocząc nasiona w wodzie, a następnie wysiewając je w ziemi doniczkowej. Fasola wykiełkuje po 4–14 dniach i można ją następnie sadzić na zewnątrz po świętych lodowych.
Kiedy może się zacząć?
Niektórzy niecierpliwi ogrodnicy wolą fasolkę wielokwiatową już w marcu. Jednakże taka wczesna hodowla wstępna nie jest zalecana. Lepiej będzie uprawiać fasolę wielokwiatową w domu od połowy/końca kwietnia. Zawsze możesz wyhodować nowe rośliny najpóźniej do początku lipca.
Namocz fasolę w wodzie
Pierwszym (ale niekoniecznie koniecznym) krokiem jest umieszczenie fasoli wielokwiatowej w szklance lub misce z wodą. Ziarna pozostają tam od 12 do 48 godzin. Wchłaniają wodę i następuje zahamowanie kiełkowania. Następnie kiełkują szybciej.
Zasiej fasolę w doniczkach i pozwól jej wykiełkować
Kontynuuj zgodnie z tą instrukcją:
- Wypełnij doniczki o szerokości od 5 do 8 cm ziemią doniczkową (6,00 € na Amazon) (miski są nieodpowiednie ze względu na głębokie korzenie)
- Wysiew nasion pępkiem skierowanym w górę na głębokość od 2 do 3 cm
- możesz zasiać od 3 do 5 nasion w każdym otworze nasiennym
- Nawilż podłoże
W ciepłym i jasnym miejscu przy oknie, na przykład w salonie lub kuchni (od maja także na balkonie), fasola wielokwiatowa kiełkuje w ciągu 4 do 14 dni. Wymagania: stale lekko wilgotne środowisko.
Kiedy liścienie staną się widoczne
Kiedy liścienie staną się widoczne, możesz w ciągu dnia wystawić rośliny fasoli wielokwiatowej na zewnątrz. Tam przyzwyczajają się do bezpośredniego światła słonecznego i rosną szybciej. Młode rośliny można sadzić po 3-4 tygodniach. Ważne jest, aby nie działo się to w obecności Lodowych Świętych! W przeciwnym razie istnieje ryzyko uszkodzeń spowodowanych mrozem.
Wskazówka
Preferring ma tę wielką zaletę, że w przeciwieństwie do siewu bezpośredniego sadzonki nie są zjadane przez ślimaki, a następnie giną.
