Nie wszystkie łąki są takie same: w zależności od rodzaju gleby i jej wykorzystania, różne łąki różnią się znacznie pod względem roślin, które na nich rosną. Przecież nie na każdej łące wypasane zwierzęta mogą dobrze się rozwijać i obowiązują inne wytyczne dotyczące pielęgnacji. To, co jest dobre dla biednej łąki, może być szkodliwe dla tłustej łąki.
Co to jest gruba łąka i jakie rośliny na niej rosną?
Tłusta łąka charakteryzuje się bogatą w składniki odżywcze glebą o dużej zawartości azotu, na której rosną konkurencyjne rośliny, takie jak stokrotki, mniszki lekarskie i koniczyny. Jest często wykorzystywany jako pastwisko dla zwierząt gospodarskich i wymaga regularnego koszenia lub nawożenia, aby zapewnić zaopatrzenie w składniki odżywcze.
Co to jest gruba łąka?
Tłusta łąka to, jak sama nazwa wskazuje, łąka z „tłustą” – czyli bogatą w składniki odżywcze – glebą. Gleba charakteryzuje się dużą zawartością azotu, co pozwala na rozwój szybko rosnących traw i kwiatów. Z tego powodu na łące występują rośliny konkurencyjne, które swoim szybkim wzrostem wypierają inne, bardziej wrażliwe rośliny. Sprawia to, że tłusta łąka należy do biotopów raczej ubogich gatunkowo. Tego typu łąki można spotkać w regionach krajobrazowych intensywnie użytkowanych – z jednej strony dlatego, że nawozy stosowane poprzez opady atmosferyczne i wody gruntowe zasilają także łąki nienawożone, a z drugiej strony dlatego, że wielu rolników wykorzystuje łąki jako pastwiska i w związku z tym nawozi je w sposób celowy – dostosowany do potrzeb wypasanych zwierząt.
Typowe rośliny tłustej łąki
Tłuste łąki można rozpoznać po trzech typowych kwiatach, ponieważ na bogatej w składniki odżywcze glebie rozwijają się stokrotki, mniszki lekarskie i różne rodzaje koniczyny. Wczesnym latem łąki te można rozpoznać z daleka po ich jasnożółtym kolorze, gdy kwitną mniszki. Natomiast białe (a przy okazji bardzo smaczne) stokrotki lepiej się rozwijają, im częściej łąka jest koszona. Ponadto można spotkać trawy szybko rosnące, takie jak trawa kulkowa, życica, życica, a także owies gładki i złocisty. Inne typowe rośliny to:
- Rwawnik pospolity (Achillea millefolium)
- Rumianek polny (Anthemis arvensis)
- Dzwonek łąkowy (Campanula patula)
- Rzecz zwyczajny (Centaurea jacea)
- Stokrotka łąkowa (Leucanthemum ircutianum)
- Banak lancetowaty (Plantago lanceolata)
- Szczaw wielki (Rumex acetosa)
i
- Błękitna zwyczajna (Alopecurus)
- Ruchgrass pospolity (Anthoxanthum odoratum)
- i kostrzewa łąkowa (Festuca pratensis).
Głęboka łąka jest często wykorzystywana jako pastwisko dla bydła
Wysoka zawartość składników odżywczych w tłustej łące sprawia, że rosnące na niej rośliny są bardzo bogate w białko i dlatego idealnie nadają się do karmienia niektórych pasących się zwierząt – zwłaszcza bydła. Z tego powodu tłuste łąki są specjalnie nawożone, aby służyły jako pastwiska dla bydła. Szczególnie czerpią z tego korzyści krowy mleczne, ponieważ: im grubsze pastwisko, tym bardziej kremowe mleko. Łąka jest również koszona co najmniej trzy razy w roku, aby uzyskać siano na zimę. Jednak tłusta łąka nie jest odpowiednia dla każdego pasącego się zwierzęcia. Na przykład organizm konia jest całkowicie przytłoczony wysoką zawartością białka – konie, jako zwierzęta stepowe, potrzebują chudych łąk. Owce natomiast mogą wypasać się na tłustych łąkach, pod warunkiem, że otrzymają odpowiednią ilość paszy objętościowej (tj. trawy włóknistej).
Utrzymuj tłustą łąkę
Tłuste łąki należy kosić przynajmniej trzy razy w roku, ponieważ rosnące na nich rośliny bardzo szybko rosną. Alternatywnie taką łąkę można wykorzystać również jako pastwisko, co z kolei ma tę zaletę, że jest jednocześnie naturalnym nawozem – obornik krowi i owczy zapewnia powrót do gleby niezbędnych składników odżywczych. Ponieważ typowe tłuste rośliny łąkowe są bardzo wyczerpujące i usuwają składniki odżywcze z gleby, tłuste łąki muszą być regularnie nawożone, w przeciwnym razie gleba ulegnie wyniszczeniu. Nawożenie można przeprowadzić nawozem sztucznym lub naturalnym (56,00 € na Amazon) (np. obornikiem).
Wskazówki i wskazówki
Jeśli odkryjesz pewne rośliny wskaźnikowe dla kwaśnej gleby (takie jak szczaw, wróbel polny lub niezliczone stokrotki), powinieneś wapnować swoją łąkę wiosną lub jesienią.