Araukaria to dziwaczne drzewa, które rozwijają dziwny zwyczaj wzrostu. Rośliny egzotyczne to popularne drzewa ozdobne w ogrodach przydomowych. Nie wymagają skomplikowanej pielęgnacji. Dużo ważniejsze jest odpowiednie umiejscowienie, aby rośliny mogły rosnąć bez przeszkód.
Jakie są szczególne cechy araukarii?
Araukaria to wiecznie zielone drzewa z półkuli południowej o dziwacznych formach wzrostu, popularne jako drzewa ozdobne. Mają spiralnie ułożone, łuskowate liście, rozwijają męskie i żeńskie kwiaty w kształcie stożka i mogą dorastać do 50 metrów wysokości.
Pochodzenie
Araukaria to rodzaj roślin z rodziny Araucaria. Występują naturalnie na półkuli południowej. Niektóre gatunki rosną na kontynencie południowoamerykańskim w Chile, Brazylii i Argentynie. Dodatkowi przedstawiciele znajdują się w Nowej Kaledonii, Australii, na Wyspach Norfolk i Nowej Gwinei.
Araucaria chilijska (Araucaria araucana) stała się bardzo popularna jako drzewo ozdobne w ogrodach Europy Środkowej. W latach 80-tych rozwinęła się w modną roślinę, którą sadzono w ogrodach przydomowych. Gatunek ten występuje głównie w Andach, gdzie osiąga wysokość od 600 do 1800 metrów.
odchodzi
W wiecznie zielonych drzewach rozwijają się spiralnie ułożone liście, które całkowicie pokrywają gałęzie. Na młodych drzewach mają kształt igieł, natomiast liście dojrzałych okazów przyjmują kształt trójkątny o kształcie łuskowatym. Dorastają od 2,5 do pięciu centymetrów długości i mają całą krawędź liścia. Ciemnozielone liście utrzymują się do 15 lat, zanim zwietrzą się na gałęzi i wraz z nią opadną.
Kwiat
Araukaria są dwupienne lub jednopienne. Rozwijają wyłącznie kwiaty męskie i żeńskie, które pojawiają się na jednej roślinie lub na różnych okazach. Męskie organy kwiatowe tworzą się w szyszkach, które rosną pojedynczo lub w małych grupach na końcach pędów. Liczne pręciki osadzone są spiralnie obok siebie w brązowawych stożkach. Kształt żeńskich szyszek przypomina kulę. Organy kwiatowe pokryte są cienkimi łuskami stożkowymi o ostrym końcu. Mają żółto-zielony kolor. Zakwitnięcie drzewa po raz pierwszy może zająć od 30 do 40 lat.czytaj więcej
Owoc
Po pomyślnym zapyleniu nasiona w szyszkach rozwijają się od dwóch do trzech lat. Są skrzydlate i połączone z łuskami stożkowymi. Chilijska araukaria rozwija nasiona o długości od trzech do pięciu centymetrów. Można je spożyć.
Wzrost
Korona młodych drzew ma kształt stożka. Kiedy dorasta, rozkłada się jak parasol. Araukarie wykorzystywane jako drzewa ozdobne osiągają wysokość od 15 do 50 metrów, przy czym samice są wyższe od samców. Wysokość 25 metrów nie jest niczym niezwykłym dla rośliny uprawianej w ogrodzie. Na swoich naturalnych obszarach występowania araukaria mogą osiągnąć ekstremalne wysokości i wiek. Najwyższe drzewa osiągają wysokość 89 metrów. Są przedstawiciele gatunku, który żyje do 1000 lat.
Pień otoczony jest łuskowatą korą, która może mieć grubość do 15 centymetrów. Początkowo ma kolor szary, później czarnobrązowy. Araukarie tworzą rzadkie gałęzie. Jest ich pięć lub siedem w okółkach na pniu. Gałęzie rosną poziomo, a wierzchołki pędów wyginają się lekko do góry. Jest to szczególna właściwość araukarii, ponieważ pędy nie podążają za kierunkiem wzrostu pnia.
Ten pokrój nadaje drzewom wysoką wartość ozdobną. Ich wygląd określa się jako prehistoryczny lub gadzi. Kiedy gałąź odpadnie, pozostaje widoczna blizna.
Użycie
Araukaria nadają się na drzewa samotne. Najchętniej sadzi się je w ogrodach tematycznych, gdzie dodają estetycznego akcentu. Rośliny egzotyczne dobrze radzą sobie z miejskim klimatem, dlatego nadają się również do upiększania małych ogródków frontowych. Rośliny można uprawiać w doniczkach, upiększając w ten sposób balkony, wejścia do domów i dziedzińce.
Na swoich naturalnych obszarach występowania araukaria chilijska, znana również jako jodła andyjska, jest wykorzystywana w celach komercyjnych. Nasiona są bogate w białka i oleje. Są gotowane lub pieczone i można je jeść na surowo. Drewno jest dalej przetwarzane i wykorzystywane jako materiał budowlany.
Jadalne
Plemiona indiańskie Ameryki Południowej używają nasion jodły andyjskiej jako pożywienia. Są bardzo pożywne i były wykorzystywane przez rdzenną ludność jako źródło energii, zwłaszcza w miesiącach zimowych. Nasiona są spożywane na surowo lub przetworzone. Szyszki zawierają mleczny sok, z którego Indianie otrzymywali mleko. W języku hiszpańskim nasiona nazywane są piñones, co oznacza orzeszki piniowe. Nazwa ta pochodzi od kształtu, który przypomina duże nasiona sosny.
Prawidłowo przytnij araukarię
Araukarii nie trzeba ciąć. Ten środek pielęgnacyjny powoduje, że roślina traci swój kształt. Na stykach pojawiają się blizny, które wyglądają nieestetycznie. Ścinaj drzewo tylko wtedy, gdy poszczególne gałęzie wyschły lub przełamały się.
Idealny czas na przycinanie to suchy dzień. Nadmierna wilgotność może mieć wpływ na żywotność drzewa. Jeśli do styków przedostanie się zbyt dużo wilgoci, sprzyja to rozprzestrzenianiu się chorób grzybiczych. Użyj ostrych pił, aby uzyskać czyste cięcie. Dokładnie wyczyść ostrze, aby zapobiec przeniesieniu patogenów.
Gałęzie należy obcinać bezpośrednio przy pniu. Pozostawione gałęzie wyglądają nieestetycznie i pozbawiają drzewo energii, powodując spowolnienie wzrostu. Jeśli gałąź stała się za długa, możesz ją skrócić. Odetnij gałąź nad gałęzią. Powinien mieć tę samą długość, co gałąź pod nim. Oznacza to, że stopień cięcia nie będzie już później zauważalny.
Podlewanie Araukarii
Zaopatrzenie w wodę jest najważniejszym środkiem pielęgnacyjnym. Araukarie reagują wrażliwie na podmoknięcie i suszę. W gorące letnie miesiące potrzebują dużo wody. Latem sprawdzaj poziom wilgoci rano i wieczorem. Przed podlaniem wierzchnia warstwa gleby powinna być dobrze wysuszona. Zapobiegnie to wzrostowi korzeni w zbyt wilgotnej glebie. Jeśli to konieczne, podlewaj drzewo kilka razy dziennie.
Prawidłowo nawoż araukaria
Jeśli araukaria rośnie na glebie ubogiej w składniki odżywcze, zaleca się regularne nawożenie. Co osiem tygodni podawaj drzewom składniki odżywcze poprzez wodę do nawadniania. Do dostarczania składników pokarmowych nadają się nawozy płynne. Jeśli uprawiasz roślinę w pojemniku, cieszy się ona nawożeniem w mniejszych odstępach czasu.
Zimowanie
Araukaria są warunkowo odporne. Dorosłe osobniki bez większych problemów przeżywają miesiące zimowe w umiarkowanych szerokościach geograficznych. Młode rośliny wymagają dodatkowej ochrony na zimę. Na obszarach o temperaturach poniżej -15 stopni Celsjusza drzewa są narażone na uszkodzenia spowodowane mrozem.
Jeśli ziemia jest zamarznięta przez dłuższy czas, korzenie nie mogą wchłonąć wody z podłoża. Jako drzewa wiecznie zielone rośliny wymagają wystarczającej ilości płynów do prawidłowego funkcjonowania metabolizmu, nawet zimą. Jeśli absorpcja wody ustanie, liście i gałęzie wyschną. Zimowe słońce zwiększa parowanie na powierzchni liści, co dodatkowo zwiększa stres związany z suszą.
Chroń gałęzie przed bezpośrednim zimowym słońcem za pomocą siatki cieniującej. Rozłóż grubą warstwę słomy i suchych liści wokół pnia, aby zapobiec zamarznięciu gleby. Alternatywnie jako warstwy izolacyjnej można użyć gałęzi świerkowych, trzciny lub worków jutowych, polaru i mat.
Jak prawidłowo przeprowadzić przeszczep?
Im starsze drzewa, tym trudniej je przesadzić. Środek ten niszczy korzenie, co pozbawia roślinę dodatkowej energii do regeneracji. Przesadzaj drzewo tylko wtedy, gdy bieżąca lokalizacja nie oferuje już wystarczającej ilości miejsca lub warunki w miejscu nie są odpowiednie.
Wykop nowy dół do sadzenia i dodaj piasek lub żwir do gleby, aby poprawić przepuszczalność. Jeśli gleba jest piaszczysta i luźna, możesz pominąć ten krok. Z araukarii wytnij jak największą bryłę korzeniową. Staraj się uszkodzić jak najmniej korzeni. Wyjmij bryłę korzeniową z otworu. Jeśli roślina jest bardzo duża, możesz wsunąć deski i łaty pod bryłę korzeniową i wykorzystać je jako dźwignię.
Umieść araukarię w nowym dołku do sadzenia i wypełnij wszelkie szczeliny wykopaną ziemią. Delikatnie dociśnij ziemię i obficie podlej roślinę. Przez pierwsze kilka tygodni należy zapewnić regularne podlewanie. Korzenie potrzebują trochę czasu, zanim wnikną w świeże podłoże.
Choroby
Araukaria są uważane za odporne na patogeny i szkodniki. Jeśli liście drzew brązowieją, przyczyną są nieprawidłowe zabiegi pielęgnacyjne lub niekorzystne warunki lokalizacji.
Brązowe liście
Jeśli liście nagle brązowieją, przyczyną mogą być zgniłe korzenie. Araukarie nie tolerują podmoknięcia. Zbyt wilgotne podłoże spowoduje gnicie korzeni. Oznacza to, że zarodniki grzybów mają optymalne warunki wzrostu. Osiedlają się w zgniłych obszarach i sprzyjają dalszym procesom gnicia.
Jak pomóc roślinie:
- Wykop bryły korzeniowe i odetnij zgniłe korzenie
- Poczekaj, aż podkładka wyschnie i umieść ją na świeżym podłożu
- Wprowadź drenaż do gleby
Brązowe liście są również efektem stresu suszy, który może wystąpić zarówno zimą, jak i latem. Jeśli korzenie są suche przez długi czas lub nie mogą już wchłaniać wody z zamarzniętej ziemi, liście nie będą już otrzymywać wystarczającej ilości płynów. Wysychają i po chwili opadają wraz z wysuszoną gałęzią. Podlewaj roślinę dokładnie przez kilka dni.
Która lokalizacja jest odpowiednia?
Jasne i słoneczne miejsce jest idealne dla araukarii. Należy pamiętać, że bezpośrednie zimowe słońce może powodować wysychanie roślin. Dlatego należy wybrać miejsce, w którym przynajmniej przez część dnia panują zacienione warunki. Zalecane jest osłonięte miejsce na ścianie domu skierowanej na północ lub zachód.
Zwróć także uwagę na dostępną przestrzeń w lokalizacji, ponieważ drzewa rosną bardzo wysokie i rozwijają rozległą koronę. Ponieważ drzew nie należy przycinać, miejsce wzrostu musi być wolne od przeszkód.
Jakiej gleby potrzebuje roślina?
Araukaria wolą rosnąć na wilgotnym podłożu zapewniającym przepuszczalne warunki. Powinna być umiarkowanie bogata w składniki odżywcze i mieć pH w zakresie lekko kwaśnym. Jeśli gleba jest zbyt sucha i ciepła, liście mogą zmienić kolor na żółty lub brązowawy. Nadmierna zawartość wapna w glebie prowadzi również do przebarwień liści.
Propaguj araukarię
Araukaria rozmnażają się poprzez nasiona. Ponieważ pierwsze kwiaty na drzewie pojawiają się od 30 do 40 lat, samodzielne zbieranie nasion jest rzadko możliwe. Nawet gdy roślina kwitnie, produkcja nasion nie jest oczywista, ponieważ nie u wszystkich roślin rozwijają się kwiaty męskie i żeńskie.
Możesz łatwo rozmnażać araukaria za pomocą komercyjnych nasion. Wysiew nasion bezpośrednio na zewnątrz wczesną jesienią lub uprawianie rośliny zimą. Aby nasiono wykiełkowało, potrzeba około czterech miesięcy. Wiosną możesz sadzić młodą roślinę w ogrodzie.
Upewnij się, że nasiona są tak świeże, jak to możliwe. Nasiona araukarii nie są w stanie długo kiełkować. Należy je wysiać i zapewnić wilgoć zaraz po dojrzewaniu. Jeśli nie jest to możliwe, zalecamy przechowywanie go w lodówce.czytaj więcej
Siew
Umieść nasiona w połowie wysokości w doniczce wypełnionej kokosem. Upewnij się, że końcówka nasion jest skierowana w dół. Zwilż podłoże i umieść przezroczysty plastikowy arkusz nad doniczką. Umieść doniczkę w chłodnym miejscu na pierwsze trzy do czterech tygodni. Ekspozycja na zimno sprzyja kiełkowaniu. Następnie zmień lokalizację. Idealna temperatura kiełkowania wynosi od 15 do 20 stopni Celsjusza.
Idealne podłoże do uprawy:
- Wymieszaj ziemię doniczkową z jedną trzecią piasku
- alternatywnie użyj perlitu lub wermikulitu
- Dodaj włókna kokosowe
Nasiona można wysiewać przez cały rok, chociaż tylko świeże nasiona kiełkują niezawodnie. Gdy tylko sadzonki staną się łatwe do trzymania, przenosi się je pojedynczo do większej doniczki i dalej uprawia w temperaturze 15–20 stopni Celsjusza lub sadzi bezpośrednio w ogrodzie.
Araukaria w doniczce
Araukarię można uprawiać w wiadrze. Ze względu na ograniczoną przestrzeń drzewa rosną mniej wysokie. Gdy tylko korzenie przerosną przez podłoże, araukaria potrzebują większej doniczki. Zadbaj o odpowiednią ochronę na zimę, gdyż gleba zamarza szybciej niż podłoże w ogrodzie.
Jak przezimować rośliny doniczkowe:
- chłodne i jasne wnętrze z temperaturą około pięciu stopni Celsjusza
- woda z niewielką ilością wody
- Umieść garnek na zewnątrz na styropianowej płycie i owiń go polarem
Wskazówka
Gałęzie mogą szybko pęknąć pod ciężarem śniegu. W regionach o dużych opadach śniegu gałęzie należy owinąć sznurkiem. Zmniejsza to powierzchnię i zapobiega osadzaniu się śniegu pomiędzy łuskowatymi liśćmi. Usuń sznurki przed nowym rokiem, gdy skończy się sezon śniegowy.
Odmiany
- Compacta: Gęsty wzrost.
- Glauca: Wolno rośnie. Igły w kolorze niebiesko-zielonym. Rzadkość.
- Gracilis: Wolno rośnie. Igły cieńsze i jasnozielone. Gałęzie zwisają. Rzadkość.
- Leopoldii: Kompaktowy wzrost. Igły w kolorze niebiesko-zielonym.
- Silver Star: Świeże pędy początkowo są srebrzyste, później zmieniają kolor na zielony. Rzadkość.
- Virgata: Silniejsze rozgałęzienia, dłuższe międzywęźla między liśćmi. Rzadkość, uprawiana w Palermo.
