Konopia kokardka (bot. Sansevieria), zwana także językiem teściowej ze względu na jej dochodzące do metra wysokości i spiczaste liście, to jedna z najpopularniejszych roślin doniczkowych w niemieckich salonach. Roślina, uprawiana od kilkudziesięciu lat na parapetach okiennych, ponownie zyskała popularność ze względu na wiele pozytywnych właściwości: różne odmiany są nie tylko niezwykle łatwe w pielęgnacji i niewielkie wymagania, ale konopie indyjskie są również uważane za biologiczny oczyszczacz powietrza. W rzeczywistości zaleca się umieszczenie roślin w sypialni lub salonie, ponieważ filtrują toksyczne substancje z otaczającego powietrza i zamiast tego uwalniają więcej tlenu.
Jak prawidłowo dbać o konopie pospolite?
Konopie kokardkowe są łatwe w pielęgnacji. Podlewaj roślinę doniczkową umiarkowanie i unikaj zalewania. Umieść konopie dziobowe w półcienistym miejscu w mieszkaniu i najlepiej podlewaj je co 7 do 10 dni.
Pochodzenie i dystrybucja
Konopie łukowate od dziesięcioleci są popularną i łatwą w pielęgnacji rośliną doniczkową w niemieckich salonach. Jej botaniczna nazwa Sansevieria nawiązuje do słynnego włoskiego szlachcica i mecenasa nauki Pietro Antonio Sanseverino (1724-1772), który już w XVIII wieku uprawiał w swoim ogrodzie egzotyczne rośliny. Dziś konopie pospolite są nadal szeroko rozpowszechnione w wielu ogrodach południowej Europy i na wyspach Morza Śródziemnego, ale występują również w postaci dzikiej.
Roślina, ze względu na spiczaste liście, żartobliwie nazywana także „językiem teściowej”, pochodzi z suchego, ciepłego klimatu tropikalnych regionów Afryki Środkowo-Wschodniej, gdzie zamieszkuje wiele gatunków, zwłaszcza na pustyniach Kenii i Tanzanii. Kilka z łącznej liczby 67 gatunków występuje również w tropikalnej Azji, zwłaszcza w Indiach, Birmie i na Sri Lance. Wiele gatunków Sansevieria ma włókniste liście, które od dawna są ważnym surowcem do wyrobu koszy, mat i innych wyrobów wikliniarskich, a także lin, cięciw i odzieży. Do tego celu nawiązuje niemiecka nazwa „Bogenhanf”, chociaż znaczenie tej rośliny znacznie spadło od czasu triumfu różnych włókien syntetycznych.
Dziś z botanicznego punktu widzenia rodzaj Sansevieria zaliczany jest do rodziny szparagów (Asparagaceae) i jest blisko spokrewniony z draceną (smoczym drzewem), choć do niej nie należy. Ze względu na powierzchowne podobieństwo wizualne, konopie łukowate były wcześniej uważane za członka rodziny agaw (Agavoideae), ale nie zostało to potwierdzone naukowo.
Użycie
Jako tropikalna roślina pustynna, Sansevieria nie jest w tym kraju mrozoodporna i dlatego może być uprawiana wyłącznie jako roślina doniczkowa. Jednak w regionach o bardziej sprzyjającym klimacie, np. w basenie Morza Śródziemnego i na południu USA, roślina jest również bardzo popularna w ogrodzie. Tutaj na przykład jego użycie jako pewnego rodzaju granicy własności jest powszechne.
W Afryce włókniste liście niektórych gatunków konopi dziobowych wykorzystuje się do wyrobu koszy, mat, cięciw, lin, a nawet odzieży. Nazywa się to również alternatywną nazwą „sizal afrykański”, która do dziś jest używana w reklamie niektórych wyrobów rękodzielniczych. Inne gatunki, takie jak Sansevieria Ehrenbergii, były i są stosowane w medycynie ludowej w niektórych regionach i krajach Afryki ze względu na ich składniki antyseptyczne, na przykład w leczeniu wrzodów i wysypek skórnych.
Wygląd i wzrost
Gatunki Sansevieria, które uprawiamy jako rośliny doniczkowe – Sansevieria trifasciata i Sansevieria cylindrica – nie tworzą pnia. Zamiast tego są to wieloletnie, wiecznie zielone sukulenty, których mięsiste liście wyrastają bezpośrednio z podziemnych kłączy. Z biegiem czasu rośliny tworzą coraz bardziej rozległe kępy, które w przypadku braku regularnego przesadzania mogą nawet rozerwać doniczkę. Charakterystyczne są także nadziemne rozłogi, przez które łukowaty konopie praktycznie się rozmnażają.
odchodzi
Typowe liście gatunku Sansevieria trifasciata to, w zależności od gatunku, liście mniej lub bardziej szerokie, zwężające się i o grubym miąższu. Są one albo ułożone jak rozeta, albo rosną ciasno pionowo. Z drugiej strony różne odmiany Sansevieria cylindrica mają okrągłe liście o długości do 150 centymetrów. Około 70 odmian jest bardzo zróżnicowanych pod względem licznych odmian plam na liściach: Oprócz odmian o gładkich, ciemnozielonych liściach występują liczne formy z żółtymi, jasnymi lub ciemnozielonymi paskami poprzecznymi, a także odmiany z cętkami w różnych odcieniach zielonego.
Kwiaty i owoce
Jeśli konopie łukowate są odpowiednio pielęgnowane zgodnie ze swoimi potrzebami, czasami po kilku latach rozwijają się kwiaty. Słodko pachnące, zielonkawo-białe kwiaty są ułożone jak wiechy na krótkiej łodydze i otwierają się tylko w nocy. W naturze zapylaniem zajmują się ćmy, które oczywiście w tym kraju nie marnują się. Z tego powodu nasiona, które w przeciwnym razie utworzyłyby się w pomarańczowych lub czerwonych jagodach sansewierii, zwykle nie rozwijają się. Po kwitnieniu pęd kwiatonośny obumiera, ale nie roślina. Kwiaty na konopiach łukowatych są bardzo rzadkie w uprawie indoor i dlatego zawsze stanowią cechę szczególną.
Toksyczność
W szczególności Sansevieria cylindrica, która w ostatnich latach stała się coraz bardziej popularna jako roślina doniczkowa, zawiera toksyczne saponiny i dlatego należy ją trzymać z dala od małych dzieci i zwierząt domowych – zwłaszcza kotów, psów i gryzoni, takich jak świnki morskie i króliki. Zatrucie spowodowane zjedzeniem grubych liści zwykle objawia się nudnościami połączonymi ze skurczami, wymiotami i biegunką. W przypadku zatrucia należy podać poszkodowanemu dużą ilość wody (niegazowanej i w żadnym wypadku mleka!) do wypicia i natychmiast zasięgnąć porady lekarza lub weterynarza.
Która lokalizacja jest odpowiednia?
Konopie łukowate najlepiej rosną w miejscach możliwie najbardziej słonecznych i ciepłych, na przykład bezpośrednio obok okna wychodzącego na południe. Charakterystyczne wzory liści wielu odmian rozwijają się tylko przy wystarczającej ilości światła, podczas gdy liście szybko stają się ciemnozielone w ciemnych miejscach. Pamiętaj jednak, aby powoli aklimatyzować roślinę do bezpośredniego światła słonecznego – zwłaszcza południowego – w przeciwnym razie istnieje ryzyko poparzenia liści. Jednak mało wymagająca Sansevieria rośnie również w zacienionych i chłodniejszych miejscach, ale wtedy rośnie znacznie wolniej.
Jako mieszkaniec pustyni Bogenhaft bardzo dobrze znosi suszę i niższe temperatury, chociaż nie mogą one spaść poniżej 12°C. Jednak roślina najlepiej czuje się w ciepłym i wilgotnym środowisku, dlatego wiele osób lubi umieszczać konopie indyjskie w łazience lub kuchni. Podczas ciepłych letnich miesięcy można uprawiać roślinę na balkonie lub tarasie - oczywiście po odpowiedniej, powolnej aklimatyzacji do nowego miejsca - należy jednak sprowadzić ją w odpowiednim czasie wczesną jesienią oraz w chłodne i deszczowe dni. czytaj więcej
Podłoże
Jako roślina pustynna, konopie łukowate preferują raczej suche, dobrze przepuszczalne i mineralne podłoże. Bardzo odpowiednia jest gleba dla kaktusów, podobnie jak niezmieszana mieszanka gleby kompostowej i jednej trzeciej piasku lub żwiru. Jeśli to możliwe, dodaj do tej mieszaniny perlit, ptysie lub inne granulki gliny itp., aby poprawić przepuszczalność. Jednakże dostępna w handlu ziemia doniczkowa lub zielona ziemia dla roślin jest mniej odpowiednia, nawet jeśli będą w niej rosły łukowate konopie – choć łatwo się przystosowujące –. Gleba ogrodowa również nie jest odpowiednia. Jednakże sansewierie są wdzięcznymi kandydatami do hydroponiki, dla których należy wybierać ziarna o małej i średniej wielkości.
Prawidłowe sadzenie konopi indyjskich
Ponieważ liście sansewierii mogą osiągać wysokość od 100 do 150 centymetrów, często osiągają odpowiednią wagę. Te wysoko rosnące odmiany z biegiem lat stają się dość ciężkie, dlatego należy je umieszczać w donicach wykonanych z ciężkich materiałów – takich jak glina lub ceramika – aby zabezpieczyć je przed przewróceniem. Dodatkowo doniczki powinny mieć jak największą średnicę, gdyż grube kłącza sansewierii rozpościerają się blisko powierzchni podłoża. Naczynie może być również raczej płaskie.
Podczas sadzenia konopi indyjskich ważne jest, aby zapewnić dobry drenaż w doniczce, ponieważ mieszkańcy pustyni mają trudności z wytrzymaniem ciągłej wilgoci, a zwłaszcza nasiąkania wodą. Doniczka musi mieć na dnie odpowiednio duży otwór drenażowy, a także musi stać na spodku lub w doniczce. Może tu odpłynąć nadmiar wody z nawadniania, którą po podlaniu można szybko usunąć. Przykryj otwór drenażowy kilkoma kawałkami gliny, aby uniknąć zatkania z powodu błota, a także połóż cienką warstwę żwiru lub warstwę granulek gliny. Dopiero wtedy wypełnij podłoże.
Przesadzanie
Możesz rozpoznać, kiedy jest odpowiedni czas na przesadzanie sansewierii, nie tylko po korzeniach wyrastających z doniczki, ale także po okazjonalnym zginaniu liści - łamią się, ponieważ ich kłącze nie jest już wystarczająco zakotwiczone w podłożu dla pewnego trzymania. Jeśli roślina nie potrzebuje jeszcze większego pojemnika lub stoi już w dużej doniczce, co roku wymieniaj wierzchnią warstwę podłoża. Najlepszy czas na przesadzanie to wiosna, od marca do kwietnia.czytaj więcej
Podlewanie konopi
Sansevieria ma grube, mięsiste liście, które magazynują dużo wody i doskonale przygotowują soczystą roślinę na dłuższe okresy suszy. Z tego powodu konopie indyjskie doskonale tolerują suszę, ale utrzymująca się wilgoć, a nawet podmoknięcie sprawia trudności lub wcale. Dlatego rośliny należy co jakiś czas podlewać i dokładnie osuszać. W okresie wegetacyjnym podlewać, aby podłoże było dobrze nawilżone. Następnie bryłę korzeniową można pozostawić do wyschnięcia, co w żaden sposób nie zaszkodzi roślinie. Jednak w miesiącach zimowych podlewanie odbywa się tylko łykami. O każdej porze roku odmierz za pomocą palca wskazującego odpowiedni moment na podlewanie: wbij go w podłoże i poczuj jego wilgotność. Jeśli gleba jest już sucha na głębokości kilku centymetrów, możesz ponownie dodać wodę.
Podczas podlewania należy uważać, aby nie zamoczyć liści. Gnicie następuje szybko, zwłaszcza gdy w rozetach liściowych gromadzi się woda. Nawiasem mówiąc, nadmierne podlewanie szybko staje się widoczne w miękkich liściach i/lub zgniłych obszarach. Zapach pleśni wydobywający się z doniczki wskazuje, że już nastąpiła zgnilizna korzeni.czytaj więcej
Prawidłowo nawoż konopie indyjskie
Rezerwa wymagana jest nie tylko przy podlewaniu, ale także przy nawożeniu. Zbyt duża ilość nawozu powoduje również miękkie liście, które następnie szybko się wyginają i/lub odłamują. W tym przypadku częste są także żółtawe lub brązowawe przebarwienia. Nawozić konopie dziobowe najwyżej raz w miesiącu w okresie od kwietnia do sierpnia, najlepiej stosując nawóz do kaktusów w małych dawkach. Zmniejsz o połowę ilość podaną w instrukcji stosowania producenta, ponieważ sansewierie nie mają dużego zapotrzebowania na składniki odżywcze i mogą przeżyć przy znacznie mniejszych ilościach. Użyj płynnego nawozu, który podajesz wraz z wodą do nawadniania. Nigdy nie nawozić na suchym podłożu, gdyż może to spowodować uszkodzenie korzeni. W pozostałych miesiącach od września do marca nie stosuje się natomiast nawożenia i jedynie niewielkie podlewanie.
Prawidłowo przytnij konopie łukowe
Niektóre rodzaje i odmiany konopi indyjskich mogą mieć liście dość wysokie, od 100 do 150 centymetrów, przez co stają się zbyt duże, aby zmieścić się na parapecie. Rośliny rosną jednak bardzo powoli, dlatego osiągnięcie odpowiednich rozmiarów może zająć kilka lat. Jeśli nadal chcesz być po bezpiecznej stronie, wybierz nisko rosnącą odmianę, taką jak Sansevieria trifasciata Hahnium.
Zdecydowanie nie zaleca się obcinania liści konopi łukowatych, ponieważ odpowiadające im pędy nie wykiełkują ponownie. Zamiast tego pozostaje nieestetyczna krawędź, która staje się brązowa. Takie cięcie stanowi również wejście dla grzybów i innych patogenów, przez co roślina nie tylko traci swój wygląd. Jednak zamiast kawałków liści można wycinać całe liście blisko podstawy podłoża, na przykład w celu usunięcia brązowych i wysuszonych liści lub w celu uzyskania sadzonek.
Propaguj konopie łukowe
Sansewierie można dość łatwo rozmnażać przez sadzonki liści, a w przypadku dużych roślin przez podział.
Rozmnażanie przez sadzonki
Przy rozmnażaniu sadzonek konopi łukowatych potrzebna jest cierpliwość, ponieważ powolny wzrost rośliny powoduje, że potrzeba kilku lat, aby powstała atrakcyjna roślina. Jednak samodzielne wychowywanie maleństwa od samego początku to także świetna zabawa. A tak to działa:
- Odetnij cały liść tuż nad ziemią.
- Potnij równomiernie na około dziesięciocentymetrowe kawałki.
- Zaznacz „górę” lub „dół” za pomocą długopisu.
- Zanurz dolną przyciętą krawędź w proszku ukorzeniającym.
- Umieść sadzonki dolną krawędzią na głębokość kilku centymetrów w rosnącym podłożu.
- Umieść doniczkę w jasnym i ciepłym, ale nie bezpośrednio nasłonecznionym miejscu.
- Utrzymuj podłoże równomiernie wilgotne, ale nie mokre.
- „Napięte powietrze”, tj. H. nie jest konieczna osłona foliowa lub podobna.
Po kilku tygodniach na sadzonkach wykształcają się pierwsze korzenie, a nieco później pojawiają się pierwsze odgałęzienia. Teraz możesz usunąć kawałek liścia, gdy z powstałego kłącza wyrośnie prawdziwa roślina. Nawiasem mówiąc, różnorodne odmiany należy zawsze rozmnażać przez podział, ponieważ z ich sadzonek zwykle powstają monochromatyczne zielone liście.
Reprodukcja przez podział
Okazy, które stały się zbyt duże, można bez wahania podzielić, co najlepiej zrobić w połączeniu z i tak nadchodzącym przesadzaniem. Przygotuj oddzielną doniczkę z odpowiednim podłożem dla każdej nowej rośliny. Oto jak działa udostępnianie:
- Wyjmij konopie z doniczki.
- Ostrożnie usuń podłoże z korzeni.
- Poszukaj małych pędów bocznych, odgałęzień lub rozet wtórnych, które najlepiej oddzielić.
- Jeśli to konieczne, odetnij ją od rośliny matecznej ostrym i zdezynfekowanym nożem.
- Jeśli roślina jest nadal za duża, można ją całkowicie podzielić.
- Każdy kawałek kłącza powinien mieć co najmniej jeden pęd, najlepiej więcej niż dwa.
- Posadź sekcje oddzielnie natychmiast po podzieleniu.
- Możesz użyć ziemi do kaktusów lub mieszanki ziemi i piasku.
Proszek ukorzeniający nie jest w tym przypadku konieczny, w końcu sekcje są już ukorzenione. W przeciwnym razie pielęgnuj nową sansewierię jak dorosłe konopie łukowe.czytaj więcej
Zimowanie
Ponieważ konopie łukowate nie są odporne na zimę, muszą przezimować bez mrozu. Jeśli to możliwe, robi to w temperaturze około 13–16 °C i przy bardzo oszczędnym podlewaniu. Oczywiście możesz nadal uprawiać sukulent w ciepłym salonie, ale roślina najlepiej znosi okres słabego oświetlenia w chłodniejszym pomieszczeniu. W tym czasie konopie pospolite przestają rosnąć. Gdy tylko wiosną dni znów staną się dłuższe i zwiększy się liczba godzin nasłonecznienia, stopniowo zwiększaj temperaturę i podlewanie.
Choroby i szkodniki
Sansevieria to bardzo wytrzymałe rośliny, które chorują tylko z powodu poważnych błędów pielęgnacyjnych. Inwazja szkodników jest jednak rzadka, ale może wystąpić. W szczególności wełnowce i przędziorki występują sporadycznie, chociaż jeśli to możliwe, należy unikać obsypywania porażonych roślin.
- brązowe przebarwienia / miękkie liście: zgnilizna korzeni na skutek zalania, ale także zbyt niskich temperatur
- żółte przebarwienia / wiotkie liście: nadmierne podlewanie lub nadmierne nawożenie
- brązowe plamy na liściach: susza
- wilgotne, miękkie plamy na liściach: atak grzybów
Jeśli łukowata konopia zostanie zainfekowana przez grzyba, w wyniku czego jej liście staną się miękkie, zwykle rośliny nie da się już uratować. Można jednak odciąć końcówki liści i wykorzystać je jako sadzonki nowych roślin.
Wskazówka
Jako prezent, konopie łukowe mają w tym kraju raczej złą reputację, między innymi ze względu na przydomek „język teściowej”. Tak naprawdę jest to roślina łatwa w pielęgnacji, która dodatkowo poprawia powietrze w pomieszczeniu i dlatego jest świetną pamiątką. W takim przypadku zwróć uwagę na liczne zalety rośliny doniczkowej i wspomnij, szczególnie swojej teściowej, że nie jest to bynajmniej zwykłe odniesienie.
Gatunki i odmiany
Gatunek Sansevieria trifasciata jest uprawiany jako roślina doniczkowa od wielu dziesięcioleci; istnieje wiele jego form ozdobnych o różnej wysokości, typie wzrostu i kolorze liści. Oprócz form zielonolistnych szczególnie popularny jest podgatunek laurentii, który ma szerokie liście o jasnożółtych krawędziach. Gatunek ten może urosnąć dość wysoki, osiągając wysokość ponad jednego metra, podczas gdy odmiany podgatunku Sansevieria trifasciata hahnii pozostają stosunkowo małe i osiągają średnią wysokość do 20 centymetrów. Formy Hahnii są również dostępne w bardzo różnych kolorach.
Sansevieria cylindrica, z zaokrąglonymi, kolumnowatymi, wyprostowanymi liśćmi, jest wciąż stosunkowo nową rośliną doniczkową. Ta forma hodowlana również pozostaje dość zwarta i dlatego idealnie nadaje się na parapet domowy. Liście tego gatunku często oferowane są w formie plecionej, co nie odpowiada naturalnemu pokrojowi wzrostu. Istnieje również kilka ciekawych form ozdobnych rzadkiej Sansevieria kirkii, która ma bardzo wąskie i raczej krótkie liście.
