Plama wielkich os pojawia się dopiero późnym latem – czasem silniejsza, czasem słabsza, w zależności od roku. Następnie masowo atakują nas przy naszych stolikach do kawy na świeżym powietrzu z ciastem śliwkowym i duńskimi ciastami. Ale co tak naprawdę dzieje się z pręgowanymi owadami jesienią?
Co dzieje się z osami jesienią?
Jesienią większość os, w tym robotnice i samce, ginie po kryciu i zapłodnieniu młodych królowych. Zapłodnione samice, które przeżyły, pozostają zamrożone i wiosną zaczynają zakładać nowe kolonie os.
Stadia rozwoju stanu osy
Kolonia os ogólnie nie trwa zbyt długo. Zwierzęta w ciągu kilku miesięcy swojego istnienia są w zasadzie bez przerwy zajęte zapewnieniem ciągłości istnienia swojego gatunku w kolejnym roku. Przechodzą przez następujące etapy:
- Założenie państwa przez królową
- Wzrost armii robotniczej
- Wychowywanie zwierząt seksualnych
- Śmierć zwierząt z wyjątkiem nowych młodych królowych
Przebudzenie Wiosny – Powstanie Państwa
Królowa os sama przechodzi pierwszy etap. Wiosną szuka odpowiedniego schronienia i tworzy pierwsze komory lęgowe pod gniazdo, w którym składa pierwszą rundę jaj. Samodzielnie wychowuje wylęgające się z nich larwy.
Tworzenie armii robotników
Późną wiosną i wczesnym latem wychowuje się kilka kolejnych pokoleń robotnic – teraz przy pomocy pierwszych rozwiniętych zwierząt.
Późne lato – czas zachłannych robotnic os
W końcu samce i młode królowe rozmnażają się późnym latem. W tym momencie kolonia os dosłownie tętni życiem. Jest teraz wiele do zrobienia, ponieważ zarówno ważne zwierzęta płciowe, jak i wielu ciężko pracujących pracowników muszą otrzymywać ogromne ilości pożywienia.
Jesienny Szczyt
Najważniejszy etap całego cyklu os ma miejsce jesienią. Trutnie i młode królowe opuszczają gniazdo os, aby łączyć się w pary od stanu do stanu. Ten akt godowy poza gniazdem nazywa się lotem godowym.
Po zapłodnieniu nowych młodych królowych cel wszystkich poprzednich wysiłków został osiągnięty. Wiele tysięcy pracowników i mężczyzn osiągnęło już swój cel i nie jest już potrzebnych. To znaczy: wymierają w pierwszych zimnych dniach jesieni. Poświęcili więc całe swoje życie ochronie gatunku na następny rok.
Ochroną gatunku muszą teraz zająć się nowe młode królowe, czyli zapłodnione samice. Tylko oni nie umierają jesienią. Pozostają zamrożone przez całą zimę, zużywając niewiele energii. Kiedy nadchodzi wiosna, cały proces zaczyna się od nowa.
