Wrzosowiska śnieżne zasługują na swoją nazwę, ponieważ karłowate krzewy kwitną w ponurych i szarych zimowych miesiącach. Ich delikatne kwiaty stanowią kolorowe akcenty na balkonie i w ogrodzie. Chociaż roślina jest łatwa w pielęgnacji, szczególnej pielęgnacji wymagają rośliny doniczkowe.
Jak dbasz o śnieżne wrzosowiska?
Wrzos śnieżny (Erica carnea) preferuje słoneczne położenie i przepuszczalną, świeżą, bogatą w próchnicę glebę. Wymaga umiarkowanego podlewania, okazjonalnego nawożenia i przycinania po przekwitnięciu. Jego zaletą jest mrozoodporność i symbioza z grzybami korzeniowymi.
Pochodzenie
Wrzos śnieżny, znany również jako wrzos wiosenny lub wrzos zimowy, należy do rodziny wrzosowatych zwanych Ericaceae. Jego botaniczna nazwa to Erica carnea. Przyrostek gatunkowy carnea wskazuje kolor kwiatów. Naturalne siedlisko występuje w górzystych regionach Europy Zachodniej, Środkowej i Południowej. Wrzosowiska śnieżne rosną w Alpach do wysokości 2700 metrów. Występują także na bardziej płaskich zboczach Alp i w Maroku.
Podczas gdy inne gatunki wrzosów rosną na podłożach kwaśnych, wrzos śnieżny preferuje obszary o glebach wapiennych. Ich obszar znajduje się w miejscu, gdzie skała dolomitowa kształtuje podłoże. Rośliny drzewiaste rosną w suchych lasach z sosną zwyczajną, sosną czarną i modrzewiami. W rejonie linii drzew wrzosowisko śnieżne dominuje w zbiorowisku roślinnym wrzosowisk karłowatych.
Wzrost
Wrzos śnieżny, jako krzew karłowaty, tworzy niski i bogato rozgałęziony krzew, którego cienkie osie pędów są nisko położone lub wznoszą się łukowato. Z czasem ich pędy stają się zdrewniałe. Tworzy drobny system korzeniowy, który rozprzestrzenia się płasko w pobliżu wierzchniej warstwy gleby. Erica carnea dorasta do 30 centymetrów wysokości. Wrzos śnieżny można łatwo pomylić z innymi roślinami wrzosowatymi. Istnieją subtelne różnice między gatunkami, które ułatwiają rozpoznanie:
- Wrzos miotlasty: liście naprzeciwległe i w kształcie łuski
- Wrzos dzwonkowy: liście orzęsione ze sztywnymi włoskami
- Szary wrzos: pręciki zamknięte w koronie
odchodzi
Wrzosowiska śnieżne rozwijają liście siedzące, ułożone w okółki na osi pędu. Wąska, lancetowata blaszka liściowa przechodzi bezpośrednio w oś pędu. Ma ciemnozielony kolor i jest błyszcząca na wierzchu. Na spodniej stronie wyraźnie widać podwyższony biały żebr. Liście są wiecznie zielone i ze względu na ich zredukowany kształt wyglądają w kształcie igieł. Te grube liście są adaptacją do naturalnych miejsc, w których w glebie brakuje ważnych soli odżywczych.
Kwiat
Erica carnea ma kwiaty kiwające głową, gęsto upakowane w racemozy. Siedzą po jednej stronie w kątach liści i mają budowę hermafrodytną. Trzy działki o suchej skórce i lekko czerwonawe otaczają koronę w kształcie dzwonu, której płatki są zrośnięte. Kwiaty błyszczą w odcieniach bieli, różu i czerwieni. Uderzają ciemne pręciki, które w przeciwieństwie do pokrewnych wrzosowisk nie są ukryte w koronie. Wystają z dzwonu koronnego wraz ze stylizacją.
Wrzosowiska śnieżne wcześnie kwitną, a okres kwitnienia trwa od stycznia do kwietnia. Niektóre odmiany kwitną od grudnia do maja. Czyni to roślinę cenną rośliną na pastwiskach dla pszczół, gdyż za zapylanie odpowiedzialne są pszczoły i motyle. Krzewy karłowate tworzą pąki w poprzednim roku, przed nadejściem zimy.
Owoc
Po okresie kwitnienia każdy pojedynczy kwiat rozwija się w owoc kapsułkowy. Jest ukryty głęboko w dzwonku kwiatowym i otwiera się, gdy wyschnie. Specjalny kształt owoców sprawia, że liczne i bardzo małe nasiona są rozsiewane przez wiatr. Te tak zwane lotniki zbożowe są lekkie i dlatego mogą pokonywać duże odległości.
Użycie
Wrzosowiska śnieżne to popularne krzewy ozdobne, które zdobią nie tylko parki, ale także ogrody. Rośliny te hodowano głównie w Anglii od początku XIX wieku. Od tego czasu pojawiło się wiele odmian różniących się efektownym kolorem kwiatów i liści. Ich niski wzrost sprawia, że są to doskonałe rośliny okrywowe, wykorzystywane także jako rośliny nagrobne. Ich wczesne kwitnienie sprawia, że karłowate krzewy są atrakcyjnymi roślinami, które swą świetnością kwiatów zwiastują wiosnę. W dużych grupach wrzosowisko śnieżne rozwija się w pełni.
Opcje projektu
Erica carnea ozdabia ogrody skalne i aranżacje doniczkowe. Można ją sadzić na rabatach mieszanych lub sadzić jako obwódki. Krzewy karłowate komponują się z trawami ozdobnymi, roślinami ozdobnymi o liściach, kwiatami cebuli czy drobnymi bylinami. Szczególnie dekoracyjnie wyglądają pomiędzy dużymi kamieniami lub sękatymi korzeniami.
Oto odpowiedni partnerzy do sadzenia:
- Miotła
- Rododendron
- Jałowiec
- małe świerki i sosny
Wrzosowiska śnieżne są popularnym pokarmem dla specjalnych gatunków ciem. Liście rośliny żerują gąsienice wrzosówki i wrzosówki, które zaliczane są do gatunków zagrożonych. Ten aspekt ekologiczny sprawia, że krzewy karłowate są popularną rośliną w naturalnie zaprojektowanych ogrodach. Jedzenie nie uszkadza roślin.
Jadalne
Erica carnea nie zawiera żadnych toksycznych składników aktywnych. Jest niezbędnym składnikiem ziołolecznictwa i stosowany jest w postaci herbat i ekstraktów. Możesz bez wahania zasadzić karłowaty krzew w swoim ogrodzie, nawet jeśli masz dzieci lub zwierzęta.
Która lokalizacja jest odpowiednia?
Wrzosowiska śnieżne wolą słoneczne miejsca. Rosną również w jasnym cieniu, chociaż kwiaty w tych miejscach są mniej bujne.
Jakiej gleby potrzebuje roślina?
Do uprawy idealna jest gleba przepuszczalna, spełniająca świeże warunki. Erica carnea lubi podłoże bogate w próchnicę, które może zawierać wapno. Toleruje gleby o pH od 4, 5 do 7. Krzew karłowaty tworzy zbiorowiska z niektórymi grzybami korzeniowymi. Ta symbioza jest niezbędna, aby roślina była zaopatrzona we wszystkie ważne składniki odżywcze. Dlatego nowo zakupione krzewy karłowate należy sadzić razem z ziemią doniczkową, aby nie zniszczyć grzyba.
Możesz użyć następujących mieszanek substratów:
- Gleba i piasek rododendronów
- Ziemia z łodzi i perlit
- Torf, piasek, ziemia ogrodowa i kompost
Propaguj wrzos śnieżny
Erica canea można rozmnażać różnymi metodami, z których każda ma swoje zalety i wady.
Dywizja
Duże populacje roślin rozmnażają się poprzez podzielenie bryły korzeniowej. Przed wykopaniem rośliny należy ją przyciąć. Korzenie są cięte ostrym nożem na kilka kawałków, tak aby każda część rośliny miała wystarczającą ilość liści i pąków. Wykonując tę czynność, należy zwrócić uwagę, aby nie utracić zbyt dużej ilości starego podłoża. Może się zdarzyć, że grzyb korzeniowy został uszkodzony i częściowe rośliny nie rosną już energicznie lub obumierają.
Obniża
Wiosną długi pęd można zagiąć w stronę ziemi i naciąć go poprzecznie na końcu. Lekko przykryj część leżącą na ziemi ziemią i zabezpiecz pęd kamieniem. Końcówka gałęzi powinna wystawać z podłoża. Regularnie podlewaj podłoże i pozwól glebie wyschnąć pomiędzy kolejnymi podlewaniami.
Jesienią możesz łatwo wyciągnąć pęd. Jeśli jest trudny do usunięcia z podłoża, oznacza to, że wykształcił wystarczającą ilość korzeni i można go oddzielić od rośliny matecznej. Ta metoda rozmnażania ma tę zaletę, że korzenie rośliny matecznej nie ulegają uszkodzeniu.
Sadzonki
W fazie wzrostu można odciąć pędy zdrowej rośliny matecznej. Sadzonki nie powinny być jeszcze całkowicie zdrewniałe, aby mogły wypuścić nowe korzenie. Upewnij się, że pędy mają długość od 25 do 35 milimetrów. Dolna część jest pozbawiona liści, aby liście nie gniły. Umieść pęd aż do części liściastej w doniczce wypełnionej ziemią doniczkową. Gleba powinna być uboga w składniki odżywcze i stale wilgotna.
Jeśli doniczka jest wystarczająco wysoka, można ją przykryć przezroczystą folią. Nie powinien dotykać końcówek pędów, w przeciwnym razie szybko ulegną zniekształceniu. Środek ten zapewnia stałą wilgotność, a podłoże wysycha wolniej. Ukorzenienie sadzonek zajmuje około 45 dni.
Wrzos śnieżny w doniczce
Erica carnea nadaje się do sadzenia w pojemnikach. Krzew karłowaty pięknie prezentuje się na balkonach i tarasach. Pojemnik powinien posiadać otwory drenażowe, aby woda nie gromadziła się w podłożu. Zimowanie roślin doniczkowych jest trudne. Dolne liście często brązowieją po zimie. Po pewnym czasie krzew karłowaty wygląda nieestetycznie. Aby rośliny doniczkowe przetrwały zimę, konieczne są odpowiednie środki ochronne.
Podlewanie wrzosów śnieżnych
Wrzosowiska zimowe mają umiarkowane zapotrzebowanie na wodę. Lubią okazjonalne podlewanie wodą deszczową. Odpowiednia jest również czerstwa woda z kranu. Podłoże powinno być umiarkowanie wilgotne i pozostawić do wyschnięcia pomiędzy podlewaniami. Krzewy karłowate również potrzebują wody w zimnych porach roku. Podlewaj rośliny w dni bezmrozowe i szczególnie w przypadku roślin doniczkowych upewnij się, że woda całkowicie odpłynęła. Nadmiar wody z podstawki należy wylać.
Podlewaj rośliny tylko u podstawy zimą. Woda nie powinna spływać po liściach, w przeciwnym razie istnieje ryzyko poparzenia słonecznego.
Właściwie nawoż wrzos śnieżny
Erica carnea nie wymaga nawożenia, ponieważ wszystkie potrzebne składniki odżywcze uzyskuje dzięki symbiozie z grzybem korzeniowym. Na glebach ubogich można wspomóc wzrost stosując niewielką ilość nawozu. Jeśli krzewy karłowate wykazują zahamowany wzrost lub zostały niedawno przycięte, cieszą się słabo skoncentrowanym dopływem składników odżywczych dzięki specjalnemu nawozowi. Możesz użyć płynnego nawozu do rododendronów.
Prawidłowo przytnij wrzosy śnieżne
Gdy tylko kwiatostany zwiędną, należy je przyciąć blisko ziemi. Środek ten stymuluje wzrost roślin i sprawia, że krzewy karłowate wykształcają gęsto krzaczaste gałęzie. Jesienią na świeżych pędach tworzą się liczne pąki, dzięki czemu rośliny będą nadal obficie kwitły w następnym sezonie. Używaj sekatorów z ostrymi ostrzami, które zostały wcześniej dokładnie oczyszczone.
Jeśli nie przycinasz rośliny każdej wiosny, istnieje ryzyko łysienia w dolnej części. Wrzos śnieżny celowo rośnie w górę i zrzuca dolne gałęzie. Im dłuższe stają się pędy, tym bardziej pochylają się ku ziemi. Wygląda to tak, jakby roślina się rozpadała.
wytrzymały
Wrzosowiska są niezwykle odporne na mróz i nie sprawiają problemów nawet przy temperaturach rzędu dwucyfrowych minusów. Zimozielone krzewy potrzebują wody w zimnych porach roku, aby ich liście nie wyschły. Podlewaj rośliny w dni bezmrozowe.
Zimujące rośliny doniczkowe
Jeśli podłoże w doniczce zamarznie, krzewy karłowate nie będą w stanie utrzymać równowagi wodnej. Grzyb korzeniowy umiera i nie może już dostarczać roślinie składników odżywczych. Zimą często problemem jest podmokłość. Jeśli korzenie znajdują się w zimnej wodzie, rośliny reagują wrażliwie. Może wystąpić zgnilizna korzeni.
Jak chronić wiadro:
- rozłóż na podłożu grubą warstwę słomy, liści lub chrustu
- Owiń garnek jutą lub przykryj słomianymi matami
- Owiń wiadro siatką drucianą i wypełnij szczeliny gałązkami sosny
czytaj więcej
Inwazja grzybicza
Zgnilizna korzeni o strukturze plastra miodu to podstępna choroba, którą zauważa się dopiero późno. Zarodniki zwykle pozostają w podłożu przez długi czas, nie powodując żadnych uszkodzeń. Tylko podmoknięcie, mróz i susza powodują inwazję grzybów.
Zarodniki grzyba Armillaria mellea osadzają się na zgniłych korzeniach i przyspieszają ich zgniliznę. Roślinie nie można już zapewnić wystarczającej ilości składników odżywczych i wody, więc jej wzrost początkowo ulega stagnacji. Jeśli infekcja nie zostanie zauważona, roślina umrze. Nie są znane żadne środki kontrolne. Dotknięte rośliny należy wykopać i wyrzucić.
Szkodniki
Śnieżne wrzosowiska są często atakowane przez czarnego ryjkowca. Nocne chrząszcze mają dziesięć milimetrów długości i składają jaja u podstawy pnia. Wyklute larwy wgryzają się w podłoże i żerują na korzeniach. Chrząszcze żerują na masie liści i pozostawiają wyraźnie widoczne ślady żerowania. Powinieneś działać szybko, aby roślina nie umarła.
Specjalne pułapki na szkodniki okazały się skuteczne w walce z chrząszczami. Należy regularnie sprawdzać roślinę o zmierzchu. W razie zagrożenia chrząszcze padają na ziemię i udają martwe. Odwar z wrotyczu pospolitego, neem lub czosnku zapobiega inwazji szkodników. Doniczki można zabezpieczyć pierścieniami klejącymi.
Podawaj nicienie typu Steinernema kraussei do swojej rośliny w październiku i lutym. Zabijają larwy w podłożu. Nicienie do swojego metabolizmu wymagają temperatury co najmniej 13 stopni Celsjusza. Jeśli roślina zostanie zaatakowana podczas łagodnych miesięcy zimowych, należy zapobiegawczo posadzić ją na świeżym podłożu.
Wskazówka
Stwórz kolorową aranżację nasadzeń z gatunkami, które są zarówno odporne, jak i żądne słońca. Oprócz wrzosowisk śnieżnych fiołki rogate idealnie pasują do skrzynki balkonowej. Srebrne zioło zdobi projekt swoim dziwacznym wzrostem.
Odmiany
- Foxhollow: Szeroko rosnąca odmiana. Liście złotożółte z pomarańczową końcówką. Okres kwitnienia od lutego do marca, kwiaty bladoróżowe. Dorasta do 30 centymetrów wysokości i 45 centymetrów szerokości.
- Springwood White: Silniejszy wzrost, prostata. Toleruje cień. Liście w kolorze ciemnozielonym. Kwiaty duże, białe z brązowymi pręcikami. Okres kwitnienia od stycznia do maja. Dorasta do 15 centymetrów wysokości i 45 centymetrów szerokości.
- Westwood Yellow: Krępa odmiana. Liście złotożółte. Kwiaty drobne, ciemnoróżowe. Kwitnie od lutego do marca. Wysokość i szerokość wzrostu od 15 do 25 centymetrów.
- Vivelii: Gęsty wzrost. Liście ciemnozielone, zimą zielone z czerwonawym odcieniem. Kwiaty ciemnoróżowe z przesuniętymi koronami, okres kwitnienia od marca do maja. Dorasta do 15 centymetrów wysokości i 30 centymetrów szerokości.
- Grudniowa czerwień: Rozprzestrzenianie się. Liście ciemnozielone. Kwiaty drobne, intensywnie różowoczerwone. Kwitnie od grudnia do maja. Wysokość wzrostu do 20 centymetrów, szerokość do 45 centymetrów.
