Zamioculcas zamiifolia to imponująca roślina doniczkowa z liśćmi o długości do 150 centymetrów i błyszczącymi, ciemnozielonymi liśćmi. Roślina pochodząca z Afryki Wschodniej jest bardzo popularna w niemieckich salonach nie tylko ze względu na swój ciekawy wygląd, ale także dlatego, że uważa się ją za niezwykle łatwą w pielęgnacji. Roślina kwitnie bardzo rzadko.
W jakich warunkach kwitnie roślina Zamioculcas?
Kwitnienie Zamioculcas zamiifolia pojawia się niezwykle rzadko i tylko w optymalnych warunkach, takich jak odpowiednie miejsce, odpowiednia wilgotność, wystarczająca przestrzeń, luźne podłoże na bazie kompostu oraz odpowiednie zaopatrzenie w wodę i składniki odżywcze. Niepozorny kwiat składa się z białej cebulki, która utrzymuje się przez kilka tygodni.
Kwiaty pojawiają się tylko w optymalnych warunkach
W przeciwieństwie do mocnych i mięsistych liści, bulwiaste kwiaty tej rośliny, znane również jako pióro szczęścia, stają się zauważalne dopiero po bliższym przyjrzeniu się. Ale wtedy radość jest jeszcze większa, ponieważ kwiat może nie jest szczególnie zauważalny na zewnątrz, ale jest jeszcze bardziej poszukiwany ze względu na swoją rzadkość. Zamioculcas kwitnie niezwykle rzadko i tylko wtedy, gdy warunki są w 100% odpowiednie. To znaczy
- roślina czuje się komfortowo w swoim miejscu
- nie jest za jasny i nie za ciemny
- wilgotność również jest odpowiednia (nie za sucha i niezbyt wilgotna)
- jest wystarczająco ciepło, około 25°C
- doniczka zapewnia wystarczająco dużo miejsca na korzenie
- wybrano luźne podłoże na bazie kompostu
- zaopatrzenie w wodę i składniki odżywcze jest prawidłowe
Wygląd i rozwój kwiatu
Jak w przypadku wszystkich roślin aroidowych – do których należy również Zamioculcas zamiifolia – kwiat składa się po prostu z białego spadixa, który początkowo jest otoczony brązowawo-zielonym przylistkiem. Po kilku dniach wygina się do tyłu, tak że kwiat się „otwiera”. W przeciwieństwie do szypułek liściowych, wysokość pędu kwiatowego wynosi zaledwie około 30 centymetrów. Niepozorny spadix kwiatowy często utrzymuje się przez kilka tygodni, zanim wyschnie i stanie się brązowy.
Wskazówka
Zasadniczo możliwe jest wyhodowanie potomstwa z nasion Zamioculcas. Jednak podobnie jak w przypadku anturium jest to przedsięwzięcie bardzo trudne. Większy sukces w rozmnażaniu odniesiesz, jeśli podzielisz roślinę lub sadzonki liściowe.
