Montbretia rośnie w swoim naturalnym środowisku na łąkach i słonecznych zboczach gór Republiki Południowej Afryki. Oznacza to, że uprawiane odmiany mają ograniczoną zimotrwalosc. Już podczas sadzenia można wiele zrobić, aby Montbretias dobrze przetrwały zimę na naszych szerokościach geograficznych i nie trzeba było ich co roku wykopywać i przesadzać.
Jak najlepiej dbać o odporne Montbretias?
Odporne na zimę Montbretias można uzyskać poprzez głębokie sadzenie (10-20 cm), osłonięte, słoneczne miejsce, dobrze przepuszczalną, bogatą w składniki odżywcze glebę i zabezpieczenie na zimę (np.ściółka) lepiej znoszą zimę. Montbretias rozmnażają się za pomocą bulw potomnych, które można przesadzać wiosną.
Montbretia – nie całkiem odporna
Montbretie zwykle wytrzymuje jednocyfrowe temperatury poniżej zera, pod warunkiem, że otrzyma odpowiednią ochronę zimową. Z biegiem lat małe bulwy cofają się do głębszych warstw gleby, gdzie szron nie dociera już do rozłogów.
Optymalna głębokość sadzenia
Aby poprawić zimotrwalosc, zaleca się dość głębokie sadzenie na głębokość co najmniej dziesięciu, a maksymalnie dwudziestu centymetrów. W rezultacie Montbretias kiełkuje nieco później, ale silne mrozy nie mają na nie wpływu.
Lokalizacja
Zawsze sadź odporną na zimę Montbretię w chronionym, pełnym słońcu i ciepłym miejscu. Idealnym rozwiązaniem będzie łóżko umieszczone naprzeciwko ściany domu. Ściana gromadzi ciepło w ciągu dnia i oddaje je ponownie w nocy. Ten klimat bardzo odpowiada Montbretiam i w tych warunkach kwitną bardzo obficie. Nawet zimą klimat w pobliżu domu jest łagodniejszy, a ziemia zwykle nie zamarza tak głęboko, jak w innych miejscach w ogrodzie.
Idealne warunki glebowe
Montbretia preferuje gleby dobrze przepuszczalne i bogate w składniki odżywcze. Nawet odporne odmiany są bardzo podatne na gnicie korzeni. Dlatego należy poluzować podłoże piaskiem i dodać cienką warstwę drenażową piasku lub żwiru do dołka do sadzenia.
Przesadzanie i rozmnażanie odpornych Montbretias
Jeśli odporne Montbretias znajdują się w nieodpowiednim miejscu, kwitną rzadko i zaleca się przeniesienie ich w inne miejsce. Niestety, Montbretias często nie kwitną w roku, w którym zostały posadzone, ale wynagradzają zmianę miejsca jeszcze bogatszymi kwiatami w następnym roku ogrodowym.
Odporne na zimę Montbretias tworzą liczne bulwy potomne, dzięki którym można łatwo rozmnażać rośliny. Idealnym momentem na ten zabieg jest wczesna wiosna, kiedy kochająca ciepło roślina kwitnąca nie obudziła się jeszcze całkowicie ze stanu hibernacji.
Kiedy kwitną odporne Montbretias
Okres kwitnienia odpornych odmian, podobnie jak gatunków o ograniczonej odporności na zimę, przypada na okres od czerwca do października.
Wskazówka
Bulwy Montbretien to wyjątkowy przysmak dla norników. Aby odstraszyć żarłoczne gryzonie, rozłogi można umieścić w specjalnych koszach z roślinami.
