Jak każda inna roślina, drzewa pomarańczowe mogą zostać zaatakowane przez szkodniki lub grzyby. Przy odrobinie uwagi zwykle można uniknąć małych i dużych katastrof. Dokładne cotygodniowe spojrzenie pod liście i gałęzie często pozwala z góry odkryć nowo zasiedloną kolonię mszyc lub nawet nową populację owadów, która powoli migruje po gałęziach.
Jakie choroby mogą dotknąć drzewo pomarańczowe?
Choroby drzew pomarańczowych mogą być spowodowane inwazją grzybów, zgnilizną korzeni lub szkodnikami, takimi jak łuski, mszyce, wełnowce i wełnowce, a także przędziorki cytrusowe. Wczesne wykrycie i leczenie sprayem na bazie oleju mineralnego, mydłem potasowym lub zwiększoną wilgotnością zapobiega dalszym szkodom.
Choroby grzybicze
Grzyby mogą w zasadzie skolonizować wszystkie części rośliny, od korzeni po kwiaty i owoce. Często zakażone jest całe drzewo pomarańczowe. Grzyby czują się szczególnie dobrze w ciepłym, wilgotnym klimacie, dlatego należy odpowiednio wcześnie reagować na wszelkie oznaki podejrzeń, zwłaszcza w przypadku pomarańczy kochających ciepło i wilgoć. Do zagrzybienia dochodzi szczególnie często po zimowaniu w zbyt ciepłych warunkach, np. w okresie zimowym. B. w ciepłym salonie lub po inwazji łusek.
Zgnilizna podstawy prowadzi do śmierci drzewa
Tak zwana zgnilizna korzeni jest prawdopodobnie również wywoływana przez grzyby i zwykle zaczyna się w dolnym końcu pnia. Początkowo niektóre części kory ciemnieją, a później łuszczą się. Drzewo wydziela gumowaty płyn w dotkniętych obszarach. Choroba jest wysoce zaraźliwa i rozprzestrzenia się po całym drzewie – łącznie z korzeniami, dlatego drzewo pomarańczowe ostatecznie obumiera.
Najczęstsze szkodniki
Oprócz grzybów problemy powodują także liczne szkodniki owadzie.
Owady łuskowe
Te wszy można rozpoznać po małych łuskach. Zwykle znajdują się na spodniej stronie liści, wzdłuż ścieżek i na pędach. Forma larwalna jest bardzo mała (około 0,5 mm), biała i bardzo ruchliwa. Często pierwszą rzeczą, którą odkrywasz, są lepkie wydzieliny miodu, które zwierzęta rozpylają na odległość do 15 centymetrów. Na tych odchodach lubi osadzać się grzyb pleśniowy, przez co liście stają się czarne. Dorosłe owady łuskowate można najdelikatniej leczyć sprayem na bazie oleju mineralnego, a larwy mydłem potasowym.
Liść, wełnowce i wełnowce
Inwazję mszyc można rozpoznać z daleka po karłowatych pędach i poskręcanych liściach. Wolą pozostać na miękkich nowych pędach. Wełnowce i wełnowce są białawe do różowych i mają długość do czterech milimetrów. Kiedy zostaną zaatakowane, mogą się rozmnażać w sposób wybuchowy. Znajdują się na spodniej stronie liści, w kątach liści i na końcach pędów. Wszy te są traktowane w ten sam sposób, co inne owady ssące, ale kilka razy z rzędu. Dzięki temu kontrolowane są również młode zwierzęta, które później wykluwają się z jaj.
Przędzorek czerwony cytrusowy
Ten przędziorek jest jednym z pajęczaków wysysających soki. Dorosłe osobniki mają niecałe 0,5 milimetra długości i są czerwone. Inwazję można rozpoznać po jasnych plamach na liściach. Zwierzęta zwykle siedzą na spodniej stronie liści. Jeśli inwazja jest silna, tworzą one również tam i w kątach liści pajęczyny, które mogą rozprzestrzenić się na cały wierzchołek pędu. Przędziorożce wolą suche powietrze. Zwiększenie wilgotności zmniejsza zatem inwazję. Roztocza drapieżne również mogą ograniczyć inwazję, ale potrzebują temperatury około 20 °C. Jeśli przędziorki występują częściej, można je zwalczać za pomocą sprayu na bazie oleju mineralnego lub mydła potasowego.
Wskazówki i wskazówki
Duża aktywność mrówek w obszarze pnia i korzenia jest wyjątkowo podejrzana. Z jednej strony mrówki uwielbiają cukrowe odchody wszy i dlatego z oddaniem opiekują się tymi szkodnikami, z drugiej strony kopiąc, uszkadzają korzenie roślin, tworząc własną szkółkę utworzoną w bryle korzeniowej.
