Larwy biedronki lubią zjadać mszyce. Niektóre gatunki nie gardzą także przędziorkami, łuskami i grzybami pleśniowymi. Pożyteczne owady są ciepło witane w naturalnym ogrodzie jako potężna pomoc w biologicznej kontroli szkodników. W tym przewodniku możesz przeczytać ekscytujące informacje na temat rozwoju od jaja do gotowego chrząszcza. Tutaj dowiesz się, jak samodzielnie hodować larwy biedronki, co jedzą gąsienice i gdzie można znaleźć pracowitych pomocników.
- Larwy biedronki to wysoko cenione pożyteczne owady, które skutecznie zwalczają mszyce i inne szkodniki.
- Rozwój od jaja do dorosłej biedronki odbywa się w czterech etapach trwających od 30 do 60 dni.
- Aby zwiększyć populację, ogrodnicy hobbystyczni mogą samodzielnie hodować larwy biedronki i wypuszczać je do łóżka lub na balkon.
Rozwój larw biedronki – przegląd w słowach i obrazach
Kiedy biedronki budzą się ze snu zimowego, od razu zaczynają planować swoją rodzinę. Połączone w pary biedronki szczególnie wyszukują kolonie mszyc i składają tam liczne owalne, żółtawe jaja, pojedynczo lub w pakietach. Dzięki tej strategii jedzenie podawane jest potomstwu na srebrnej tacy. Larwy biedronki muszą przejść cztery żmudne etapy rozwoju, zanim wyrosną na kolorowe chrząszcze. Poniższy przegląd podsumowuje ten fascynujący proces:
- 1. Etap: Składanie jaj na przełomie kwietnia i maja, głównie na spodniej stronie liści, na igłach, w pęknięciach drzew
- 2. Etap: Larwy wylęgają się po 5-10 dniach i rozpoczynają żerowanie
- 3. Etap: Stadium larwalne trwające 30–60 dni z 3–4 wylinkami jako główną fazą żerowania i maksymalnie 100 mszyc dziennie
- 4. Etap: Przepoczwarzenie trwające od 6 do 9 dni jako nieruchoma faza spoczynku bez karmienia
Po przepoczwarzeniu gotowe biedronki wyłaniają się z kremowożółtym kolorem ciała. Dopiero po fazie twardnienia dorosłe biedronki mogą pochwalić się kropkami na błyszczących, czerwonych, żółtych lub czarnych skrzydłach okrywowych i ujawnić widzowi przynależność gatunkową. Metamorfoza w chrząszcza nie oznacza końca ich funkcji pożytecznych. Dorosłe biedronki jedzą także wszelkiego rodzaju wszy, choć z mniejszym apetytem niż ich wiecznie głodne potomstwo.
Larwy wykluwają się z jaj już po około 10 dniach
Wyjaśnienie stadium larwalnego
Najważniejszą fazą ich funkcji jako pożytecznych owadów w naturalnym ogrodzie jest stadium larwalne. Jeśli ogrodnik hobbystyczny nie jest świadomy kluczowych cech identyfikacyjnych, larwy biedronki są często eliminowane jako podejrzane szkodniki. Pomimo licznych różnic w kolorze i kształcie, gąsienice mają pewien podstawowy wygląd, który ułatwia identyfikację.
Z reguły wydłużone ciało jest najszersze bezpośrednio za głową. Larwa stale zwęża się w kierunku końca ciała. Poszczególne segmenty ciała wyróżniają się wyraźnie i często są pokryte cierniami lub włosiem. Silne nogi służą do szybkiego ścigania ofiary i aktywnego poszukiwania mszyc. Larwy biedronki są często pokryte powłoką woskową, która działa jak zbroja przeciwko wrogom, takim jak mrówki, ptaki czy żaby.
Zdjęcia poniżej ilustrują fascynujący proces od maleńkiego jajka do gotowej biedronki.
Wyhoduj larwy biedronki samodzielnie – instrukcja krok po kroku
Aby zwiększyć populację w ogrodzie, możesz samodzielnie rozmnażać i wypuszczać larwy biedronki. Doskonale nadają się do tego kompletnie wyposażone zestawy hodowlane od specjalistycznych sprzedawców detalicznych. Pozytywnym efektem ubocznym będzie możliwość zobaczenia z bliska rozwoju od jajka do biedronki. Poniższa instrukcja wyjaśnia krok po kroku, jak samodzielnie wyhodować larwy biedronki i prawidłowo zasadzić je w ogrodzie:
- Zamów zestaw hodowlany od początku marca do połowy września (czas realizacji 2-3 tygodnie)
- Wyjmij wiwarium hodowlane z opakowania i umieść je w jasnym, ciepłym miejscu o temperaturze 15–25° Celsjusza
- Włóż dostarczoną żywność do zamrażarki do czasu użycia
- Pozostaw przezroczysty pojemnik zamknięty, aż jaja przekształcą się w małe larwy o średnicy 3-4 mm
- W drugim stadium larwalnym (po 2-5 dniach) ostrożnie przenieś larwy do większego, dostarczonego pudełka
- Nakarm głodne larwy po raz pierwszy natychmiast po przeprowadzce (rozmroź żywność wcześniej)
- Drugie żerowanie na końcu 3./początku 4. stadium larwalnego przy wielkości 7-8 mm
- Ważne: Otwórz na chwilę pokrywę budki lęgowej w celu karmienia i natychmiast ją zamknij
Po drugim żerowaniu larwy biedronki wchodzą w fazę przepoczwarzenia. Od tego momentu larwy nie otrzymują już pożywienia. Metamorfoza larwy w chrząszcza trwa średnio tydzień. Podczas delikatnego etapu nieruchomych lalek nie wolno zdejmować z podpórek ani dotykać. Po zrzuceniu kokonu chrząszcz wylatuje na wolność najpóźniej po 2 dniach. Idealne warunki do wypuszczania domowych biedronek to temperatura około 18° Celsjusza i sucha pogoda.
Karmienie larw biedronki
Zestawy hodowlane zawierają już pożywienie potrzebne biedronkom do rozwoju od jaja do przepoczwarzenia. Z reguły są to robaki mącznikowe jako zamiennik naturalnej żywności. Alternatywnie możesz samodzielnie karmić swoich uczniów. Teraz pojawia się pytanie: co tak naprawdę jedzą larwy biedronek? Poniższy przegląd rzuca światło na ciemność:
- Mszyce
- Owady łuskowe
- Roztocza, najlepiej przędziorki
- Larwy innych owadów, np. motyli
- Grzyby pleśniowe
- Pyłki kwiatowe, najlepiej z nagietków, chabrów, pelargonii i wszelkiego rodzaju dzikich ziół
Jeśli zaczyna brakować pożywienia, larwy biedronki atakują słabszych przedstawicieli swojego gatunku. Wyklute już gąsienice często z zimną krwią zjadają wszystkie jaja, jakie uda im się zdobyć. Możesz skutecznie zapobiegać kanibalizmowi podczas odchowu, jeśli zawsze masz na stanie zamrożone mączniki. Jeśli nie masz czasu na zbieranie wszy w naturze, karm głodne larwy biedronki wcześniej rozmrożonymi mącznikami.
Wypuszczanie larw biedronki – porady i wskazówki
Biedronki mogą być wypuszczane w postaci larw lub postaci dorosłych
To Twoja osobista decyzja, czy wypuszczasz biedronki z własnej hodowli w stadium larwalnym. Zaleta tego podejścia: gąsienice przychodzą do ogrodu w najbardziej żarłocznej fazie rozwoju, aby polować na mszyce. Wady wczesnej przeprowadzki: Ty i Twoje dzieci tracicie fascynujący proces przepoczwarzenia. Poniższe porady i wskazówki pokazują, jak prawidłowo wypuszczać larwy biedronki:
- Temperatura: co najmniej 15°C (idealnie 18°-22°C)
- Lokalizacja: Krzewy, drzewa, byliny i kwiaty z mszycami
- Transport: pudełko na produkty organiczne, pędzel, paski papieru
- Kontyngent dystrybucyjny: 10 larw biedronki na 10 m², 20 larw na 20 m²
Larwy biedronki to delikatne stworzenia. Wystawienie ich do ogrodu wymaga dużej wrażliwości, aby maleńkie gąsienice przetrwały ten ryzykowny zabieg w jednym kawałku. Możesz znacznie zmniejszyć awaryjność, wypuszczając larwy w kartonowych pudełkach organicznych. Dach budki otwiera się dopiero, gdy mali mieszkańcy po kilku godzinach zaaklimatyzują się i w wybranym miejscu panują odpowiednie warunki. Pudełka organiczne (bez zawartości) można nabyć np. na Schneckenprofi.de w rozsądnej cenie.
Ekskurs
Uważaj – ukąszenie larw biedronki
Kiedy wylęgają się larwy biedronki, przegryzają skorupkę zębami jaja. Te maleńkie zęby wypadają w pierwszym stadium larwalnym i nie stanowią powodu do niepokoju u ludzi. W zamian za nieszkodliwe zęby jaja rozwija się solidny aparat gębowy, który służy przede wszystkim do szybkiego zjadania mszyc. Jeśli larwy biedronki czują się zagrożone przez człowieka, nie mają skrupułów, aby bronić się mocnym ugryzieniem. Oczywiście ludzka skóra jest zbyt gruba, aby doznać poważnych uszkodzeń. W najgorszym przypadku ofiara odczuwa lekki ból, jak po ukłuciu igłą. Winowajcami są zazwyczaj larwy biedronki azjatyckiej napływowej, o znacznie bardziej agresywnym usposobieniu niż dobroduszne gąsienice rodzimych biedronek siedmiokropkowych.
Gdzie można znaleźć larwy biedronki?
Larwy biedronki występują głównie na roślinach zaatakowanych przez mszyce
Larwy biedronek siedmiokropkowych, dwupunktowych lub arlekinów są zapalonymi drapieżnikami mszyc. Dlatego jeśli chcesz znaleźć pożyteczne owady na wolności, w ogrodzie lub na balkonie, miej oko na rośliny zaatakowane przez mszyce. Poniżej zebraliśmy najczęstsze miejsca występowania larw biedronki:
- Las: róże, jagody czarnego bzu, krzewy jagodowe
- Zioła: koper, szczypiorek, kminek, kolendra, bazylia
- Chwasty: Mniszek lekarski, pokrzywa, koniczyna łąkowa, koniczyna czerwona
- Kwiaty i byliny: Mak kukurydziany, chaber, kosz dekoracyjny, lawenda morska, pelargonia
Potem są specjaliści od biedronek, którzy wolą preferowane rośliny. Na północ od Alp jest to na przykład odważna mrówka biedronka siedmiokropka (Coccinella magnifica), którą można spotkać głównie w pobliżu mrowisk, czyli w bezpośrednim sąsiedztwie swoich wrogów. Biedronka górska (Hippodamia notata) nie ma lęku wysokości i często żyje w górach. Inni znawcy lokalizacji ujawniają swoje preferencje po nazwie, jak na przykład biedronka wrzosowa (Coccinella hieroglyphica), biedronka sucha (Coccinula quatuordecimpustulata) czy biedronka iglasta (Aphidecta obliterata). To oczywiste: tam, gdzie lubi przebywać matka biedronka, spędzają czas także jej potomstwo.
Identyfikacja larw biedronki zwyczajnej – 3 rodzaje
Rodzina biedronek reprezentowana jest na całym świecie przez ponad 6000 gatunków i niezliczoną liczbę podgatunków. Nawet doświadczeni entomolodzy dostają zawrotów głowy, gdy stają w obliczu imponującej różnorodności gatunków z tysiącami odmian. Niemniej jednak larwy biedronki wyglądają bardzo podobnie, ponieważ charakterystyczne kropki na skrzydłach, będące wskaźnikiem przynależności gatunkowej, pojawiają się tylko u dorosłej biedronki. Jeśli przyjrzysz się uważnie, nadal rozpoznasz ważne cechy wyróżniające. Poniższa tabela zawiera ważne informacje umożliwiające identyfikację trzech najpowszechniejszych gatunków larw biedronki:
| Larwy biedronki siedmiokropkowej | Larwy biedronki dwukropkowej | Larwy biedronki azjatyckiej | |
|---|---|---|---|
| Nazwa naukowa | Coccinella septempunctata | Adalia bipunctata | Harmonia axyridis |
| Imię zwyczajowe | Szczęśliwy Żuk | dwa punkty | Arlekin |
| Kolorowanie | szary, szaro-niebieski, brązowy, żółty | ciemnoszary do jasnoszarego | żółto-zielony, później czarny do niebiesko-szarego |
| Rysunek | boczne ciemne plamy, kolorowa głowa | bez skazy lub do 7 skaz, ciemna głowa | pomarańczowe plamki po obu stronach, czarno-szara głowa |
Wiarygodne, poważne stwierdzenia na temat wielkości larw biedronki jako cechy identyfikacyjnej nie są możliwe. Informacje w literaturze specjalistycznej wahają się od 1,5 do 15 milimetrów. Larwy w naturalny sposób zwiększają swój rozmiar i długość w miarę przechodzenia przez cztery etapy rozwoju.
Biedronka azjatycka w coraz większym stopniu wypiera rodzimą biedronkę siedmiokropkową (Coccinella septempunctata) (na zdjęciu)
Przypadek szczególny: larwy biedronki australijskiej
Larwy biedronki australijskiej (Cryptolaemus montrouzieri), popularnie zwane larwami biedronki białej, zajmują szczególne miejsce. Jak sugeruje nazwa zwyczajowa, ciała są przeważnie koloru od jasnego do białego, co stanowi uderzającą różnicę w porównaniu z gatunkami domowymi i azjatyckimi.
Larwy biedronki białej są zdolne do życia tylko w temperaturze około 20 stopni Celsjusza i wilgotności co najmniej 50 procent. Dieta larw obejmuje wełnowce i wełnowce. Mszyce są jednak odrzucane. Cechy te kwalifikują larwy biedronki australijskiej do biologicznego zwalczania szkodników w pomieszczeniach mieszkalnych i ogrodach zimowych. Jeśli kaktusy, storczyki i inne rośliny doniczkowe cierpią na biały nalot, pożyteczne owady chętnie zajmą się problemem z wielkim apetytem.
Wskazówka
Mrówki są zaciekłymi wrogami larw biedronek. Dla kolonii mrówek bogate odchody mszyc stanowią ważne źródło pożywienia, dlatego żołnierze mrówek bronią kolonii mszyc ze wszystkich sił. Gruba woskowa skorupa zapewnia gąsienicom dobrą ochronę przed żrącym kwasem mrówkowym. Niemniej jednak potężnym mrówkom zawsze udaje się strącić larwy biedronki z liści lub je zabić. Jednak wrogie hordy mrówek toczą przegraną bitwę z dorosłymi biedronkami.
Zapobiegaj inwazji biedronek w odpowiednim czasie
Duża liczba larw biedronki w ogrodzie nie zawsze jest źródłem czystej radości. W rzeczywistości masy jaj, larw i poczwarek zwiastują jesienną plagę chrząszczy. W październiku i listopadzie dorosłe biedronki gromadzą się w duże roje w poszukiwaniu bezpiecznych kwater na zimę. Z braku naturalnego schronienia chrząszcze atakują domy, mieszkania, korytarze czy rolety i stają się niepopularne jako plaga chrząszczy zimowych. Chrząszcze często muszą przypłacić swój desperacki czyn życiem, ponieważ suche, ciepłe powietrze grzewcze zwykle kończy się śmiercią.
Jeśli biedronki wymkną się spod kontroli, mogą stać się uciążliwe
Przewidujący ogrodnicy hobbystyczni nie pozwalają, aby sprawy zaszły tak daleko i oferują odpowiednie zimowe kwatery biedronkom szukającym noclegu późną jesienią. Następujące opcje sprawdziły się w praktyce ogrodniczej jako zalecane miejsca odosobnienia w zimnych porach roku:
- Rozwiązanie premium: zbuduj własny domek dla biedronek lub kup i powieś
- Opcja naturalna: ułożyć stosy liści lub drewna, pozostawić porozrzucane zgniłe pnie
- Prosta pomoc zimowa: przestań kosić trawnik jesienią, zostaw wieloletnie sadzonki w grządce
Niskie temperatury są niezbędne do przetrwania biedronek. Aby szczęśliwe chrząszcze zapadły w stan hibernacji, nieodpowiednie są przytulne, ciepłe pomieszczenia z suchym powietrzem grzewczym. Jeśli biedronki przedostały się do domu, ostrożne przeniesienie na zewnątrz może uratować życie cennym pożytecznym owadom.
Często zadawane pytania
Jak rozwijają się larwy biedronki? Ile jest tam stadionów?
Kiedy z jaja wykluwają się maleńkie larwy biedronki, najpierw swoimi maleńkimi ząbkami zjadają pożywną skorupkę. Gąsienice mają już sześć zwinnych nóg do polowania na mszyce i inne ofiary. Larwy biedronki przechodzą łącznie cztery etapy rozwoju. Aby przejść do następnego etapu, larwy na krótki czas przestają jeść. Gąsienice przyczepiają odwłoki do powierzchni i zrzucają skórę. Po linieniu larwy biedronki rozciągają się i rozciągają, uzyskując w ten sposób nowe rozmiary. W czwartym i ostatnim etapie planowane jest przepoczwarczenie się gotowej biedronki.
Czy larwy biedronki mogą ugryźć?
Tak, larwy azjatyckich biedronek arlekinowych szczególnie gryzą, gdy czują się zagrożone. W tym celu gąsienice mają potężne narządy gębowe, których używają do zjadania swojej ulubionej ofiary, mszyc i łusek. Oczywiście ugryzienie nie jest bolesne ani nawet niebezpieczne. Naskórek człowieka jest zbyt gruby, aby spowodować poważne uszkodzenia. Co więcej, larwy biedronki nie są trujące.
Chcielibyśmy sami hodować larwy biedronki. Jak to działa?
Zestawy hodowlane dla larw biedronki można kupić w specjalistycznych sklepach. Obejmuje to około 100 jaj lub 10–15 larw w pierwszym lub drugim etapie rozwoju, a także pożywienie potrzebne do wyklucia się gotowych biedronek. Zestaw hodowlany firmy Hagemann obejmuje na przykład larwy biedronek dwukropkowych, które okazały się szczególnie żarłocznymi łowcami mszyc. Znajdujące się w zestawie wiwarium hodowlane można ponownie wykorzystać do hodowli dodatkowych larw biedronki.
Co najbardziej lubią jeść larwy biedronki?
Dla larwy biedronki nic nie przebije pysznej mszycy
Na górze menu larw biedronki znajdują się mszyce. Inne rodzaje wszy nie gardzą gąsienicami, takie jak owady łuskowate, wełnowce i wełnowce. Celem tych ostatnich są przede wszystkim larwy biedronki białej z Australii. Jeśli mszyce stają się rzadkie w ogrodzie, gąsienice poszerzają zakres swoich ofiar o robaki, larwy motyli, jaja owadów i owady o miękkich skorupach. Ponadto larwy biedronek lubią zjadać pyłki kwiatów i ziół.
Czy larwy biedronki są szkodliwe?
Stopień, w jakim larwy biedronki mogą być szkodliwe, jest przedmiotem kontrowersyjnych dyskusji wśród ekspertów. Gatunki rodzime, takie jak biedronki siedmio- i dwukropkowe, nie są podejrzane. Jednak masowe rozprzestrzenianie się larw biedronki azjatyckiej w celach biologicznego zwalczania szkodników jest oceniane krytycznie. Od czasu imigracji w latach 80. XX wieku biedronki arlekinowe osiedliły się w całej Europie. Eksperci obawiają się, że agresywni imigranci w dłuższej perspektywie wypierają gatunki rodzime. Obserwacje terenowe i eksperymenty laboratoryjne dowodzą, że siedmio- i dwupunktowe zawsze przegrywają w konfrontacjach.
Sami hodujemy larwy biedronki, które obecnie znajdują się w drugim stadium larwalnym. Gąsienice nie jedzą i wiszą nieruchomo w wiwarium. Czy wszystkie larwy są martwe?
Nie, larwy biedronki nie są martwe. Raczej gąsienice są w fazie przejściowej z jednego stadium larwalnego do drugiego. W tym czasie nie jedzą żadnego pożywienia i pozostają nieruchomo na twardej powierzchni. Teraz pożyteczne owady koncentrują się na tym, aby jak najszybciej zsunąć się ze swojej starej, zdecydowanie zbyt ciasnej skóry. Po linieniu rozciągają się z przyjemnością. W nowym rozmiarze głodne larwy biedronki aktywnie poszukują pożywienia.
Wskazówka
Kwitnący naturalny ogród stanowi idealne, niewerbalne zaproszenie dla biedronek i ich larw. Tam, gdzie obok siebie kwitną dzikie zioła, rodzime byliny, drzewa owocowe i ozdobne, zabójcy mszyc plamistych nie są daleko. Jeśli ogrodnicy-hobbyści konsekwentnie będą unikać pestycydów, biedronki z radością uznają łóżka i balkony za żłobki.
