Kuny to bardzo nieśmiałe zwierzęta, które przystosowały się do życia w ciemności. Artyści wspinaczkowi szukają niezakłóconych kryjówek i osiedlają się w ogrodzie lub nawet na strychu. Odchody wyraźnie wskazują na terytorium kuny.
Jak wyglądają odchody kuny?
Odchody kuny mają kształt kiełbasy i grubość około 1,5 centymetra. Odchody można rozpoznać po ich spiralnym kształcie i spiczastych końcach. W kale często można zobaczyć niestrawne pozostałości, takie jak nasiona owoców, pióra lub futro.
Jak wyglądają odchody kuny?
Zdjęcia odchodów kuny dają dobrą okazję do jednoznacznej identyfikacji szczątków zwierząt. Jeśli nie masz pewności, kto jest winowajcą, zrób zdjęcia odchodów i porównaj je z typowymi cechami różnych rodzajów odchodów. Niewiele jest zwierząt, których szczątki są podobne do szczątków kuny.
Wskazówki dotyczące użytecznych obrazów:
- Linia skali: Długopis, linijka lub osłona obiektywu służą do późniejszej oceny rozmiaru
- Światło: naturalny balans bieli i neutralne światło dzienne zapewniają realistyczne kolory
- Szczegóły: Zapisz szczegóły, takie jak konsystencja i ilość miejsca w toalecie
Odchody kuny – wygląd
W odchodach kuny można zobaczyć niestrawne pozostałości
Kuny pozostawiają odchody w kształcie kiełbasek o grubości około 1,5 centymetra i długości od ośmiu do dziesięciu centymetrów. Typowy jest lekko spiralny kształt i zwężające się końce. W kale często znajdują się niestrawione resztki ofiary. Może to być futro, nasiona owoców lub pióra. Odchody kuny pachną nieprzyjemnie i bardzo intensywnie.
Tak wygląda kuna toaleta:
- często używana jest tylko jedna toaleta
- starsze i młodsze ślady odchodów w jednym miejscu
- Jeśli to miejsce zostanie posprzątane, kuny będą szukać nowego miejsca
Odchody kuny czy odchody kota?
Szczątki kuny pod wieloma względami są bardzo podobne do kocich odchodów. Nie ma prawie żadnych różnic w wyglądzie, rozmiarze i kolorze. Odchody obu zwierząt wydzielają nieprzyjemny dla ludzi zapach. Jednak kuny i koty mają różne metody defekacji.
| Kot | Kuna | |
|---|---|---|
| kolor | głęboki brąz | ciemnobrązowy do czarnego |
| Cechy | nie zawiera niestrawnych pozostałości | często z resztkami futra, nasionami lub piórami |
| Toaleta | miękka lub piaszczysta gleba, zakopane są odchody | stała lokalizacja |
Właściwości odchodów jeża
Jeże rozrzucają swoje odchody na większym obszarze. Jeśli są dostępne liście, wolą układać w nich stosy. Kiełbasy o długości około trzech do czterech centymetrów i grubości jednego centymetra mają kształt wałka i są zaostrzone na końcu. Odchody jeży są czarne i bardzo błyszczące. Często w kale można znaleźć resztki jedzenia. Są to niestrawne łupiny, nasiona lub pióra owadów.
Jak rozpoznać odchody szczurów
Odchody szczurów są mniejsze i często ciemniejsze niż odchody kuny
W zależności od gatunku odchody szczurów mogą mieć długość od jednego do 30 centymetrów. W Niemczech można spotkać głównie szczury brązowe i czarne. Odchody czarnego szczura mają około jednego do dwóch centymetrów długości i składają się z wąskich, wydłużonych kiełbasek, które są lekko zakrzywione. Świeży jest brązowy i błyszczący. Starsze szczątki są suche i mają czarny kolor. Szczury nie korzystają z stałego miejsca do wypróżniania. Dlatego ich dziedzictwo jest często rozproszone na dużym obszarze.
Liście brązowego szczura:
- Odchody rozprowadzane w stertach po okolicy
- ciemnobrązowy do czarnego
- dwa do trzech centymetrów długości
Jak wygląda kupa szopa pracza?
Odchody szopów można łatwo pomylić z psimi odchodami. Rurki składają się z krótkich kawałków przypominających kiełbasę i wydzielają ostry zapach. Kał często zawiera pozostałości, takie jak sierść myszy lub innych ssaków. Odchody najlepiej odkładać w podwyższonych zagłębieniach, ponieważ szopy są uważane za wyjątkowo czyste.
Czy odchody kuny są niebezpieczne?
Zasadniczo odchody kuny nie są niebezpieczne. Szczątki zawierają różne zarazki i bakterie, które występują we wszystkich rodzajach odchodów i mogą być szkodliwe dla zdrowia. Jeśli zwierzę jest chore, kontakt może doprowadzić do infekcji.
Toksoplazmoza spowodowana odchodami kuny?
Toksoplazmoza przenoszona jest głównie przez kocie odchody
Nie ma dowodów na to, że kuny mogą przenosić toksoplazmozę na ludzi poprzez odchody. Głównym żywicielem odpowiedzialnym za chorobę zakaźną jest kot. Powoduje to wydalanie patogenu z kałem, który namnaża się u różnych żywicieli pośrednich i wywołuje różne objawy. Za żywicieli pośrednich można uznać kręgowce, takie jak ptaki czy gryzonie.
Tło
Co to jest toksoplazmoza?
Toksoplazmozę wywołuje pierwotniak pasożytniczy Toxoplasma gondii. Powstaje u żywicieli pośrednich w wyniku infekcji rozmazanych odchodami kotów, do których może dojść podczas prac ogrodniczych lub jedzenia nieumytych warzyw. Mięso może być również źródłem zakażenia, jeśli ubite zwierzęta zjedzą żywność skażoną kocimi odchodami. Około połowa populacji Niemiec zachoruje w ciągu swojego życia na toksoplazmozę. U zdrowych dzieci i dorosłych choroba przebiega bezobjawowo i ustępuje samoistnie.
Hantawirus przez odchody kuny?
Hantawirusy są szeroko rozpowszechnione na całym świecie. W Niemczech patogeny przenoszą się na ludzi poprzez odchody zakażonych gryzoni, takich jak myszy i szczury. Do głównych żywicieli należą norniki rude i norniki ogniste. Wirusy mogą zostać przeniesione przez kurz z zaschniętych odchodów. Kuny nie są typowymi żywicielami hantawirusów, dlatego ich odchody nie są źródłem infekcji.
choroby robaków
Kuny mogą być żywicielami różnych robaków pasożytniczych. Pasożyty dotychczas spotykane u kun kamiennych należą do rodzaju Capillaria. Te robaki włosowe atakują narządy wewnętrzne głównego żywiciela. Jak dotąd nie ma dowodów na to, że tasiemce lisie mogą być przenoszone przez odchody kuny.
Odchody kuny w ogrodzie
Znalezienie odchodów kuny na progu domu lub na trawniku jest dla wielu osób nieprzyjemnym i przerażającym doświadczeniem. Odchody na tarasie lub balkonie to pewny znak, że w okolicy zagnieździła się kuna. Jeśli jego terytorium znajduje się w domu, mogą wystąpić niedogodności związane z hałasem, szczególnie w nocy.
Typowa kuna:
- mieszka blisko wody
- w ciągu dnia wycofuje się do swojej kryjówki
- staje się aktywny w nocy i porusza się po ziemi w poszukiwaniu pożywienia
- umie dobrze się wspinać
- sam nie kopie żadnych nor, ale korzysta z istniejących kryjówek i konstrukcji
Odchody kuny w domu
Nierzadko można znaleźć na strychu odchody kuny. Zagęszczenie populacji zwierząt jest szczególnie duże na obszarach wiejskich. W budynkach rolniczych i ciemnych strychach znajdują optymalne możliwości urodzenia potomstwa w bezpieczny sposób. Po urodzeniu pozostają pod opieką matki, aż do jesieni, kiedy zostaną wypędzone z własnego terytorium. Młode kuny wędrują po okolicy i próbują osiedlić się w sąsiednich budynkach.
Schäden am Haus: So wird man Marder wieder los
Kuna w samochodzie
Kuny bukowe nie polują na kable, materiał izolacyjny i węże w samochodzie. Jak się często zakłada, nie przyciąga ich ciepło resztkowe silnika. Przeciwnie, zwierzęta próbują bronić swojego terytorium. Jeśli kuna wykryje ślady zapachowe lub zapach odchodów przedstawiciela swojego gatunku w komorze silnika lub pod samochodem, staje się agresywna.
Dopiero druga kuna, która zauważyła zapach rywala, który pojawił się jako pierwszy, niszczy samochód w ramach obrony terytorialnej. Gryzie oznaczone części samochodu i odkłada tam kolejne odchody. To zachowanie jest coraz częściej obserwowane w okresie godowym.
Komora silnika oznacza przestrzeń mieszkalną:
- idealna kryjówka do relaksu
- Odwrót od wrogów
- Spiżarnia na resztki jedzenia
Co zrobić, jeśli?
Odchody kuny mogą pojawić się w dowolnym miejscu w ogrodzie, ponieważ kuna skalna jest uważana za naśladowcę kultury i kolonizuje siedliska w pobliżu ludzi. Takie zachowanie nie zawsze spotyka się z dobrą wolą. W większości przypadków nie ma powodu się martwić, ponieważ szczątki ssaków nie powodują żadnych problemów.
Odchody kuny są denerwujące, ale w większości przypadków nie są bardziej niebezpieczne niż odchody innych ssaków.
Kuna wypróżniła się na samochodzie
Dopóki odchody są świeże, możesz je usunąć za pomocą butelki ze spryskiwaczem. Stwardniały kał można zmiękczyć mieszaniną wody i odrobiny octu i ostrożnie zeskrobać tępym przedmiotem.
Jeśli odchody przypaliły się do farby, pomocne będzie polerowanie i późniejsze uszczelnienie. Konieczne jest dokładne wyczyszczenie samochodu, aby kuna nie zaznaczyła ponownie swojego terytorium. Urządzenia wykonane z drewna i drobnego drutu wokół samochodu sprawiają, że kuna nie przedostanie się na dach.
Uszkodzenia spowodowane grzybami w komorze silnika
Samochody zapewniają kunom idealne schronienie i jedzenie!
Nie wiele pomoże, jeśli przeniesiesz samochód oznaczony śladami zapachowymi w inne miejsce. Przyciągnie to więcej kun, które są terytorialne na tym obszarze i mogą spowodować szkody. Dokładnie wyczyść swój samochód, aby usunąć wszelkie ślady zapachu z komory silnika. Parkingi i garaże również powinny być dokładnie sprzątane.
Ochrona przed kunami:
- Zamontuj elektroniczną ochronę przed kunami w komorze silnika
- Po zaparkowaniu wsuń drewnianą ramę z siatką drucianą o gęstych oczkach pod komorę silnika
- Po czyszczeniu regularnie spryskaj komorę silnika sprayem odstraszającym kuny
Dziecko zjadło odchody kuny
W większości przypadków nie musisz się martwić, jeśli Twoje dziecko zjadło odchody kuny. Uważa się to za nieszkodliwe. Z powodu zarazków znajdujących się w odchodach kuny u dziecka może wystąpić biegunka. W najgorszym przypadku Twoje potomstwo zostanie dotknięte chorobą robakowatą, dlatego należy zwracać uwagę na stolec dziecka. Jednakże ryzyko infekcji jest niezwykle niskie w przypadku połknięcia niewielkich ilości kału.
Pies zjada odchody kuny
Zjadanie odchodów jest typowe dla wielu psów i wskazuje na zaburzoną florę jelitową. Pies wcześnie zauważa, że mikroflora w jelicie nie jest już w równowadze. Zjadając odchody innych zwierząt, ćwiczy swój jelitowy system obronny. Pochłania patogeny i robaki, więc układ odpornościowy musi się uaktywnić. Jeśli Twój pies zje odchody kuny, może dostać biegunki lub wymiotów i zarazić się robakami. Aby przestać jeść kupę, musisz zidentyfikować możliwe przyczyny tego zachowania:
- Choroby trzustki
- poważna inwazja robaków
- Jedzenie odchodów jako próba zwrócenia na siebie uwagi
Jakie kuny żyją w ogrodzie?
Kuny bukowe często żyją blisko ludzi
Kuna kamienna to jedna z prawdziwych kun. Rodzaj ten obejmuje siedem gatunków występujących w Eurazji i Ameryce Północnej. Kuny preferują siedliska w pobliżu lasów, przy czym kuna kamienna jest wyjątkiem i jest zaliczana do naśladowców kultury. W Niemczech występują dwa gatunki.
| Kuna bukowa | Kuna sosnowa | |
|---|---|---|
| siedlisko | otwarty teren z krzakami i drzewami, najlepiej blisko ludzi | Lasy liściaste i mieszane, czasami duże parki |
| Styl życia | głównie mieszkańcy ziemi | głównie mieszkańcy drzew |
| cecha identyfikująca | biała łata na gardle, często rozwidlona | żółtawo-brązowa plama na gardle, zaokrąglona w dół |
Znaleziono młodego
Do siódmego tygodnia życia młode zwierzęta różnych gatunków wyglądają bardzo podobnie. Typowe cechy identyfikacyjne rozwijają się dopiero wraz z wiekiem. Przed przystąpieniem do akcji ratowniczej należy zidentyfikować gatunek i określić stan zdrowotny. Zdrowe niemowlęta mają słonecznie żółte i kuliste stolce.
Możliwe oznaki choroby:
- ciemne przebarwienia w kale
- konsystencja płynna lub papkowata
- bardzo wodniste odchody
- brunatna do prawie czarnej biegunka
Wskazówka
Zwykle nie widuje się dzieci kuny. Jeśli znajdują się poza gniazdem, może to wskazywać na osierocone młode zwierzęta.
Odróżnianie kuny kamiennej od lisa
Kuny mają szare futerko – często z białymi plamami na szyi
Lisy mają większą głowę i mniejsze uszy w stosunku do ciała niż kuny. Ich czoło jest wyraźnie oddzielone od okolicy nosa, natomiast kuna charakteryzuje się płynnym przejściem od nosa do czoła. Lisy rodzą się bardzo owłosione i mają biały koniec ogona. Kuny są pnączami i mają ostre pazury, dzięki którym mogą trzymać się kory. Lisy nie są przeznaczone do wspinania się i nie mają łapek do wspinaczki.
Identyfikacja kun kamiennych i wiewiórek
Chociaż te zwierzęta nie są blisko spokrewnione, można je pomylić już w bardzo młodym wieku. Obydwa młode zwierzęta mają biały śliniaczek, mniej więcej w kolorze białym. Główną różnicą jest długość nóg. Wiewiórki swoimi długimi nogami przypominają małe kangury. Czerwonawy lub czarny kolor sierści wiewiórki pojawia się bardzo wcześnie. Ich odchody są twarde i ciemnobrązowe do czarnych.
Różnice między kuną skalną a kuną sosnową
Młode zwierzęta obu gatunków są trudne do rozróżnienia dla laika. Zwróć uwagę na siedlisko, w którym znajdziesz młode zwierzę. Kuny leśne unikają siedzib ludzi. Jeśli zauważysz gniazdo na strychu lub w szopie ogrodowej, najprawdopodobniej jest to kuna skalna.
Odpowiednie miejsca lęgowe dla kun:
- opuszczone ptasie gniazda
- miejsca ciche i chronione
- Dziury w starych pniach drzew
Młode kuny leśne można rozpoznać po ich czekoladowych nosach. Kuny kamienne mają jaśniejszy nos. Podeszwy jej stóp są bezwłose. Ciała kun kamiennych są nieco krótsze i cięższe niż kuny leśne. Cechę tę można rozpoznać jedynie w bezpośrednim porównaniu i może ona być niewyraźna w stadium młodzieńczym.
Wskazówka
Jeśli nie masz pewności, możesz skontaktować się z siecią Marten Aid Network w celu identyfikacji.
Pierwsza pomoc
Małych kun nie należy karmić mlekiem krowim
Niemowlęta są zależne od opieki matki i nie powinny być przyjmowane beztrosko. Jeśli widać, że zwierzę potrzebuje pomocy, należy je ogrzać i zabezpieczyć przed odwodnieniem. Obchodź się z młodym zwierzęciem ostrożnie, ponieważ przeprowadzka do nowego środowiska jest stresująca. Silne zmiany temperatury powodują problemy z krążeniem, dlatego warto umieścić dziecko w pudełku wyłożonym ściereczką, w ciepłym pomieszczeniu. Później możesz umieścić pod zwierzęciem owinięty termofor.
Przepis awaryjny:
- Zaparz torebkę herbaty z rumianku i kopru włoskiego
- ze względu na zawiesinę przygotować drugi napar i pozostawić do zaparzenia na trzy minuty
- Słodka herbata 100 ml z pół łyżeczki organicznego miodu pszczelego
- podawaj ciepłą herbatę w dwóch lub trzech posiłkach
Gdy młode zwierzę otrzyma wystarczającą ilość płynów, należy zapewnić mu specjalne mleko hodowlane. Mleko krowie i mleko dla kotów nie nadaje się do karmienia młodych kun. Prowadzi to do biegunki, a w najgorszym wypadku do śmierci. Kuny potrafią szybko odcisnąć piętno na człowieku, dlatego wymagana jest wrażliwość. Znajdź ośrodek ratunkowy dla dzikich zwierząt w ciągu najbliższych 24 godzin. Możesz także skontaktować się z NABU, aby znaleźć adresy w Twojej okolicy.
Często zadawane pytania
Czy kuny atakują ludzi?
Kuny to nieśmiałe zwierzęta, które unikają bliskości ludzi. Jeśli będą musiały bronić swojego potomstwa lub zostaną osaczone, może nastąpić atak. Mają niezwykle ostre zęby i potrafią mocno gryźć. Ukąszenie kuny może być bolesne i powodować krwawienie.
Jak wyglądają odchody zdrowych kun?
Młode osobniki pozostawiają słonecznie żółte i zniekształcone granulki w ciągu pierwszych kilku tygodni ssania mleka. Kiedy zwierzęta karmione są pokarmem stałym, odchody stają się brązowe i przyjmują formowaną konsystencję. Dorosłe zwierzęta są uważane za wszystkożerne. W ich roztworach często można zobaczyć niestrawne pozostałości, takie jak pióra, kości lub nasiona. Kiełbasy mają kształt spiralny i zwężają się na końcach. Stałe miejsce na toaletę jest typowe dla kun.
Dlaczego kuny zostawiają ślady odchodów i moczu?
Zwierzęta są terytorialne i zajmują stałe terytorium. Aby chronić to przed rywalami, kuny zaznaczają swoje terytorium. W tym celu wykorzystują wydzielinę wytwarzaną przez gruczoły odbytu. Jeśli zawodnik wtargnie na własne terytorium, kuny zauważają to wykroczenie ze względu na nieznane ślady zapachowe. Zaczynają pozostawiać więcej kału i moczu w tych obszarach. Oznacza to, że możesz znaleźć ślady kału i moczu w komorze silnika lub pod samochodem.
Dlaczego wiosną i jesienią kuny powodują więcej uszkodzeń samochodów?
Okres godowy kun trwa przez całą wiosnę. W tym czasie dochodzi do częstszych walk pomiędzy samcami pragnącymi kopulacji. Jeśli zwierzę znajdzie na swoim terytorium ślady konkurenta, stara się wyeliminować i zatrzeć ślady zapachu. Często ulegają uszkodzeniu przewody zapłonowe i ABS, a także przewody płynu chłodzącego i hamulcowe. Uszkodzenia te częściej występują również jesienią, gdyż wtedy młode zwierzęta urodzone na wiosnę szukają własnego terytorium.
