Jeśli ogrodnik hobbystyczny zna wieloaspektowe społeczeństwo wilczomleczów, nawet niepewne miejsca w ogrodzie mogą pochwalić się ozdobnymi nasadzeniami. Dowiedz się tutaj, jak możesz wykorzystać ten fascynujący i bogaty w gatunki gatunek w swoim zielonym królestwie.
Jak prawidłowo pielęgnować wilczomlecz w ogrodzie?
Wilczomlecz wymaga stanowiska słonecznego lub częściowo zacienionego, wilgotnej gleby i regularnego podlewania miękką wodą. Nawozić organicznie co 4 tygodnie w okresie wzrostu i kwitnienia. W zależności od gatunku przeprowadza się cięcie i odpowiednie zabezpieczenie na zimę.
Prawidłowe sadzenie wilczomlecza
Czas sadzenia mleczu rozpoczyna się wiosną, kiedy od połowy maja nie ma już obawy przed opóźnionymi przymrozkami. Przygotuj drobną, kruchą glebę w słonecznym lub częściowo zacienionym, ciepłym i chronionym miejscu. W tym czasie bryłę korzeniową Euphorbii znajdującej się jeszcze w doniczce należy namoczyć w wodzie w pojemniku, aż przestaną pojawiać się pęcherzyki powietrza. Sadzenie odbywa się profesjonalnie w następujących etapach:
- Twórz małe dołki do sadzenia o objętości 1,5 razy większej niż bryła korzeniowa
- Wzbogacaj wykopaną ziemię przesianym kompostem i wiórami rogowymi (52,00 € na Amazon) lub piaskiem
- Posadź wilczomlecz doniczkowy aż do dolnej pary liści i podlej go
W zależności od wybranego rodzaju rozłóż warstwę organicznej lub nieorganicznej ściółki.
Wskazówki dotyczące pielęgnacji
Zrównoważone zaopatrzenie w wodę i składniki odżywcze w połączeniu z odpowiednią ochroną na zimę to główne elementy profesjonalnej pielęgnacji. Najważniejsze środki w skrócie:
- Idealne jest podłoże naprzemiennie wilgotne z częściowo wyschniętą powierzchnią
- Podlewać najlepiej miękką wodą deszczową lub wodą ze stawu
- Nawozić organicznie co 4 tygodnie w okresie wzrostu i kwitnienia
- Przed pierwszymi przymrozkami okryj rośliny rabatowe liśćmi, słomą i drzewami iglastymi
- Umieść wilczomlecz w doniczce w jasnym, niezamarzniętym pomieszczeniu zimowym
To, w jakim stopniu konieczne jest przycinanie, zależy od uprawianego gatunku Euphorbia. Jesienią wilczomlecz liściasty ścina się blisko ziemi, podczas gdy nożyczek używa się tylko wiosną w przypadku odmian zimowych. W przypadku zimozielonych sukulentów ogranicz się do przerzedzania przed pojawieniem się pierwszych pędów.
Która lokalizacja jest odpowiednia?
W słonecznym, ciepłym miejscu wilczomlecz kwitnie niestrudzenie, tworząc dekoracyjne akcenty swoim niezwykłym wyglądem. Jeśli szukasz ładnej zieleni w jasnym cieniu, rodzaj Eurphorbia Cię nie zawiedzie. W przypadku gatunków elastycznych, takich jak wilczomlecz bałkański, nawet miejsce o mniej korzystnych warunkach oświetleniowych nie pozostaje jałowe i puste. Jako roślina doniczkowa Christdorn i współpracownicy wolą jasne miejsce, jak najdalej od palącego południowego słońca i zimnych przeciągów.
Prawidłowa odległość sadzenia
Wymiary wilczomlecza określają dokładną odległość sadzenia w grządce. Dla najważniejszych grup w obrębie rodzaju podajemy odległości:
Wysokość wzrostu 15-20 cm odpowiada odległości sadzenia 35 cm - 6 sztuk na metr kwadratowy
Wysokość wzrostu 30-40 cm odpowiada odległości sadzenia 45 cm - 4 sztuki na metr kwadratowy
Wysokość wzrostu 70-80 cm odpowiada odległości sadzenia 50 cm - 3-4 sztuki na metr kwadratowyWysokość wzrostu 90-120 cm odpowiada odległości sadzenia 70 cm - 2 sztuki na metr kwadratowy
W doniczce i pudełku balkonowym skróć podaną tutaj odległość sadzenia o 5-10 cm, aby uzyskać bujny wygląd.
Jakiej gleby potrzebuje roślina?
Większość gatunków i odmian Euphorbii rośnie na glebie bogatej w składniki odżywcze, która jest świeża, wilgotna, bogata w próchnicę i dobrze przepuszczalna. Ponadto ten wieloaspektowy rodzaj oferuje rozwiązania problemów w przypadku lokalizacji na stale wilgotnych brzegach, takich jak wilczomlecz bagienny, lub w przypadku piaszczystych, suchych ogrodów skalnych, takich jak wilczomlecz rolniczy. Egzotyczne sukulenty, takie jak cierń pospolity lub poinsecja do uprawy w pomieszczeniach, preferują słabo kwaśne podłoże o wartości pH od 6,0 do 6,8.
Jaki jest najlepszy czas na sadzenie?
Najlepszy czas na sadzenie wilczomlecza w ogrodzie to okres od połowy maja do połowy czerwca. W tej fazie nie ma już zagrożenia przymrozkami, dzięki czemu byliny mogą szybko zapuścić korzenie w grządce i zaprezentować swoje kwiaty i liście. Zimą euphorbia dobrze się zadomowiła, dzięki czemu gatunek wieloletni może przetrwać zimną porę roku w zdrowiu.
Kiedy jest czas kwitnienia?
Dzięki odpowiedniej kombinacji gatunków i odmian możesz cieszyć się pięknymi kwiatami wilczomlecza przez całe lato. Inspiracją może być następująca sugestia:
Wilczomlecz migdałowy: kwitnie od kwietnia do czerwca
Wilczomlecz wysoki: kwitnie od maja do lipcaWilczomlecz stepowy: kwitnie od czerwca do października
Jeśli regularnie wycinasz zwiędłe łodygi kwiatowe, taka pielęgnacja przyczyni się do zadbanego wyglądu, a jednocześnie przyciągnie nowe kwiaty.
Prawidłowe cięcie wilczomlecza
Rozmiar, w jakim należy przyciąć wilczomlecz, zależy od gatunku, który masz przed sobą. Przytnij liściastą wilczomleczkę z powrotem do ziemi, gdy jest naga. W przypadku gatunków wintergreenów pozostaw liście na roślinie do wczesnej wiosny, aby je przyciąć przed pojawieniem się nowych pędów. Wiecznie zielony wilczomlecz jest zadowolony z regularnego przerzedzania. Zwiędłe łodygi kwiatowe należy zawsze oczyścić, aby nie wpływały na dekoracyjny wygląd. Jeśli pożądany jest samosiew, poczekaj, aż nasiona dojrzeją i rozprzestrzenią się.
Lejący wilczomlecz
Uprawiane gatunki wilczomlecza decydują o zasięgu zaopatrzenia w wodę. O ile wilczomlecz bagienny jest automatycznie zaopatrywany w wodę ze względu na swoje położenie na brzegu stawu, o tyle warunki pogodowe determinują zaopatrzenie w wodę wilczomlecza w podłożu. Jeśli nie ma deszczu, bylinę podlewa się, gdy tylko podłoże wyschnie. Ten środek pielęgnacyjny jest wymagany rzadziej w przypadku odpornych na suszę gatunków ogrodów skalnych niż w przypadku potężnych, zimozielonych odmian w rabatach wieloletnich. Zapotrzebowanie na podlewanie jest regularnie większe w doniczce niż w grządce. Co 2-3 dni sprawdzaj glebę za pomocą testu kciuka, aby w razie potrzeby móc natychmiast podlać. Tropikalne piękności należy również spryskać miękką wodą, na przykład poinsecją lub cierniem Chrystusa.
Prawidłowo nawoź wilczomlecz
Wymagania żywieniowe wilczomlecza są na średnim poziomie. Dlatego nawoż roślinę kompostem i wiórami rogowymi co 4 tygodnie od początku wzrostu do końca okresu kwitnienia. Nawożenie grządki należy zakończyć w sierpniu, aby sukulenty mogły dojrzeć przed pierwszymi przymrozkami.
Choroby
Mączniak prawdziwy nie kończy się na wilczomleczu. Pod tym względem trujący sok sukulentów niewiele pomaga. Jeśli mączystobiały nalot rozprzestrzeni się na liście ozdobne jako objaw infekcji grzybiczej, skutecznym domowym środkiem zaradczym okaże się świeże mleko. Dodaj 100 ml świeżego mleka (nie UHT) do 900 ml miękkiej wody i co 2 dni spryskuj zakażoną Euphorbię.
Szkodniki
Wszechobecne mszyce nie przejmują się toksycznym mlecznym sokiem wilczomlecza. Dlatego są jednymi z niewielu szkodników atakujących sukulenty. Dlatego regularnie sprawdzaj wierzchołki i spody liści. Zwalcz wszy we wczesnym stadium inwazji za pomocą mieszaniny 1 litra wody deszczowej i 15 ml miękkiego mydła w płynie i spirytusu.
Zimowanie
Gatunki wilczomlecza sadzone w ogrodzie są warunkowo odporne. Dlatego przed pierwszymi przymrozkami zaleca się okrycie roślin liśćmi lub gałązkami iglastymi. Ten środek ostrożności dotyczy także wilczomleczków zielonych, gdyż nie należy ich wystawiać na intensywne zimowe słońce. Wilczomlecz uprawiany jako rośliny doniczkowe, takie jak cierń Chrystusowy, nie wytrzymuje temperatur poniżej 15 stopni Celsjusza, dlatego jesienią wprowadza się do domu w odpowiednim czasie. Tak czy inaczej powinieneś to zrobić z całą wilczomleczą w doniczce, ponieważ istnieje duże ryzyko zamarznięcia bryły korzeniowej w zimie.
Propaguj wilczomlecz
Podczas gdy trojeść mleczna rozmnaża się w grządce poprzez samosiew, Ty jako ogrodnik masz do dyspozycji dwie inne metody hodowli. Podział jest łatwy wczesną wiosną poprzez wykopanie bryły korzeniowej i pocięcie jej. Odpowiednia sekcja ma co najmniej 2 pąki i jest natychmiast sadzona w nowym miejscu. Sadzonki wycinamy na początku lata i wkładamy na chwilę do wody, aby wypłynął trujący mleczny sok. Następnie umieść sadzonki w doniczce ze słabą glebą w częściowo zacienionym miejscu, aż wykształcą własny system korzeniowy.
Czy mlecz jest trujący?
Wilczomlecz uwalnia biały, mleczny sok, który ma wszystko. Jako trucizna kontaktowa substancja powoduje nieprzyjemne podrażnienia skóry u wrażliwych ogrodników. Po spożyciu nawet najmniejszych ilości u ludzi i zwierząt występują ciężkie objawy zatrucia. Dlatego nie sadzić Euphorbii, gdy w zasięgu są dzieci i zwierzęta. Wszystkie prace związane z sadzeniem i pielęgnacją wykonuj w rękawiczkach.
Jakie rodzaje wilczomlecza są interesujące dla ogrodu ozdobnego?
Nie jest łatwo znaleźć odpowiednie okazy do własnego ogrodu spośród ponad 2000 gatunków wilczomlecza. Rozglądaliśmy się za Tobą i wybraliśmy następujący wybór:
Wilczomlecz pospolity (Euphorbia myrsinites) – idealna bylina na słoneczne, suche stanowiska
Wilczomlecz stepowy (Euphorbia seguieriana) – tworzy niekończące się dywany kwiatowe w rabatach żwirowych i ogrodach skalnych
Wilczomlecz migdałowy (Euphorbia amygdaloides) - zimozielona, skromna uroda do miejsc częściowo zacienionych
Wilczomlecz bagienny (Euphorbia palustris) - dodaje zieleni na stale wilgotnym brzegu stawu
Wilczomlecz wysoki (Euphorbia cornigera) - stabilny, bujny, wytrzymały, do grządek i pojemników Wilczomlecz śródziemnomorski (Euphorbia characias) – o wysokości do 150 cm, prawdziwy gigant wilczomlecz
Na koniec, szeroki rodzaj roślin oferuje fascynujące gatunki do uprawy w pomieszczeniach. Przede wszystkim cierń Chrystusowy (Euphorbia milii x Euphorbia lophogona) z Madagaskaru, który zdobi domowy parapet urzekającymi sztucznymi kwiatami, bujną zielenią liści i ogromnymi cierniami, a także niezwykle popularną poinsecją (Euphorbia pulcherrima), która daje nam radość z kwiatami w środku ciemnej pory roku.
Jak dbać o wilczomlecz jako roślinę doniczkową?
Gwiazdami wśród roślin doniczkowych wilczomlecz są Wioska Chrystusa i poinsecja. Ponieważ obie piękności pochodzą z klimatu tropikalnego, nie tolerują temperatur poniżej 15 stopni Celsjusza. Rośliny doniczkowe na parapecie powinny znajdować się w miejscu słonecznym lub półcienistym, chronionym przed palącym południowym słońcem i zimnymi przeciągami. Jako podłoże wybierz wysokiej jakości ziemię doniczkową na bazie kompostu o lekko kwaśnym składniku. Oto jak prawidłowo działa pielęgnacja:
- Utrzymuj stale lekko wilgotne podłoże
- W międzyczasie pozwól, aby górne 2 cm gleby wyschły
- Podlewać najlepiej miękką deszczówką lub odwapnioną wodą z kranu
- W okresie wzrostu i kwitnienia nawozić płynnie co 4 tygodnie
- W okresie spoczynku zimowego lub letniego nie nawozić lub nawozić tylko co 6 tygodni
Na początku wiosny przesadź rośliny doniczkowe mlecza mlecznego do świeżego podłoża i nieco większej doniczki. Środek ten jest niezbędny dla poinsecji co roku. Cierń Chrystusa zmienia się w nową doniczkę tylko co 3-4 lata.
Piękne odmiany
- Purpurrea: wilczomlecz purpurowy o liściach migdałowych z zimozielonymi liśćmi na czerwonych łodygach; Wysokość wzrostu 30-40 cm
- Czarna Perła: wilczomlecz bałkański, zimozielony, z kwiatami czarnej perły w zielonych wypustkach; Wysokość wzrostu 70-80 cm
- Złota Wieża: Wysoka wilczomlecz, która zachwyca bujnym wzrostem i złotymi baldachimami kwiatowymi; Wysokość wzrostu 90-120 cm
- Fens Ruby: Odmiana premium o żółtych kwiatach na początkowo zielonych, później fioletowych liściach; Wysokość wzrostu 15-20 cm
- Fireglow: Kolorowa himalajska wilczomlecz z jasnopomarańczowymi kwiatami; Wysokość wzrostu 60-80 cm
- Chameleon: Cenna ekologicznie, zimozielona i dekoracyjna odmiana o wspaniałej jesiennej barwie; Wysokość wzrostu 50 cm
