Pokrzywa indyjska (Monarda), sprzedawana także pod nazwą „złoty balsam”, to piękne byliny na kolorowe rabaty. Kwitną w pełni w środku lata i wczesną jesienią. Dobrymi towarzyszami są trawy, późno kwitnące byliny, takie jak srebrne świece, nawłoć, jeżówki lub astry, które kwitną późnym latem. Lokalizacja jest idealnie słoneczna lub częściowo zacieniona.
Które stanowisko jest optymalne dla pokrzywy indyjskiej?
Pokrzywa indyjska preferuje stanowiska słoneczne lub częściowo zacienione, najlepiej z porannym i wieczornym słońcem. Gleba powinna być luźna, przepuszczalna i lekko wilgotna. Aby uzyskać optymalny wzrost, można dodać kompost lub substytuty torfu.
Od słonecznego do jasnego, półcienistego – pokrzywa indyjska na każde miejsce
W swoim naturalnym środowisku pokrzywę indyjską można spotkać głównie na wilgotnych łąkach i na obrzeżach nielicznych lasów. Z tego powodu większość monardów najlepiej rozwija się w lekkim półcieniu, szczególnie ciesząc się porannym i wieczornym słońcem. Jednak w miejscach pełnych słońca magiczne kwiaty szybko więdną. Z drugiej strony istnieją specjalnie wyhodowane odmiany, które również bardzo dobrze radzą sobie w nasłonecznionych miejscach.
Pokrzywa indyjska uwielbia luźną, lekko wilgotną glebę
Zasadniczo większość pokrzyw indyjskich lubi glebę luźną, przepuszczalną i przede wszystkim lekko wilgotną. Jako rośliny preriowe byliny są przyzwyczajone do suszy, ale w takich okresach kwitną oszczędnie. Najlepiej dodać kompost (12,00 € na Amazon) i/lub trochę torfu (lub substytutów torfu) do gleby doniczkowej.
Wskazówka
Ze względu na silny zapach bergamotki lub mięty pieprzowej, pokrzywa indyjska nie jest szczególnie popularna wśród komarów i innych owadów. Dlatego najlepiej sadzić tę bylinę w pobliżu miejsc do siedzenia, takich jak taras.
