Wyobraźcie sobie wrzosowiska w całej okazałości. Pierwszą rzeczą, o której prawdopodobnie myślisz, jest wrzos zwyczajny. Krzew karłowaty jest typowy dla tego typu krajobrazu i tworzy kolorowe akcenty w Twoim ogrodzie. Istnieje wiele odmian, które zachwycają różnorodnością kolorów.
Co wyróżnia wrzos miotlasty?
Wrzos zwyczajny (Calluna vulgaris) to wiecznie zielony krzew karłowaty występujący na wrzosowiskach i wrzosowiskach. Charakteryzuje się łuskowatymi liśćmi i wspaniałymi kwiatami w różnych kolorach, które kwitną od późnego lata do jesieni. Typowe obszary zastosowań obejmują ogrody wrzosowe, sadzenie doniczek i uprawę bonsai.
Pochodzenie
Calluna vulgaris znana jest jako wrzos miotlasty lub wrzos letni. Jest to jedyny gatunek z rodzaju Calluna i należy do rodziny wrzosowatych. Ich naturalną ojczyzną jest Europa Środkowa i Północna, a ich dystrybucja koncentruje się w regionach ukształtowanych przez epokę lodowcową. Na zachodzie ich obszar sięga zachodniej Syberii.
Wrzos pospolity jest uważany za wskaźnik kwasowości, ponieważ występuje głównie na wrzosowiskach i wrzosowiskach. Wydmy i rzadkie lasy to inne siedliska zamieszkujące krzew. Występuje na nizinach i osiąga wysokość do 2700 metrów. Calluna vulgaris pojawiła się w ogrodach 150 lat temu i od tego czasu zdobi różne aranżacje roślinne.
Wzrost
Calluna vulgaris to drzewiasty krzew karłowaty, który jest wiecznie zielony i rośnie stosunkowo wolno. Oznacza to, że roślina może osiągnąć wiek 40 lat. Wrzos pospolity osiąga wysokość od 30 do 100 centymetrów i ma zwarty, mocno wyprostowany wygląd. Jako roślina głęboko ukorzeniająca rozwija sieć korzeni sięgającą daleko w podłoże. Żyją w symbiozie z grzybami korzeniowymi, które dostarczają im dodatkowych składników odżywczych.
odchodzi
W przeciwieństwie do innych wrzosów, wrzos zwyczajny ma liście w kształcie łusek, których blaszka znajduje się blisko gałęzi. Liście są skórzaste, szorstkie i zwinięte ku górze. Siedzą naprzeciwko siebie na osi pędu i mają zaledwie kilka milimetrów długości. Kolor liści różni się w zależności od odmiany, od błyszczącej ciemnozielonej przez żółtą do srebrnoszarej.
Kwiat
Od późnego lata Calluna vulgaris tworzy bujną kolekcję kwiatów, która utrzymuje się aż do jesieni. Niektóre odmiany zaczynają kwitnąć w sierpniu, a późno kwitnące ostatnie kwiaty mają w listopadzie. Wrzos pospolity kwitnie po raz pierwszy od czwartego roku życia. Kwiaty są gęsto upakowane w kwiatostan racemose. Stoją kiwając głową na łodydze i składają się z czterech. Płatki i działki mają ten sam kolor i różnią się jedynie długością. Działki wystają ponad niepozorną koronę.
Spektrum kolorów dzikiej formy waha się od białego, różowego i fioletowego. Uprawiane formy błyszczą na żółto, bordowo-czerwono, fioletowo lub niebiesko. Wrzosowiska pąków to specjalna forma, w której pąki się nie otwierają. Zachwycają różnymi kolorami pąków utrzymującymi się nawet do dwóch miesięcy, ale nie można ich rozmnażać przez nasiona. Odmiany kwitnące są bardziej kolorowe. Ich kwiatowy blask utrzymuje się przez cztery do pięciu tygodni.
Użycie
Wrzosy miotlaste są niezwykle wytrzymałe i odporne na warunki atmosferyczne, co czyni je popularnymi roślinami doniczkowymi. Nowe odmiany zachwycają intensywnymi kolorami. Okazy te można wykorzystać do tworzenia kolorowych ogrodów doniczkowych. Calluna vulgaris jest idealna do ogrodu wrzosowego. Harmonizuje z innymi roślinami wrzosowatymi, takimi jak rododendrony.
Upewnij się, że partnerzy do sadzenia nie urosną zbyt wysoko. Wrzos pospolity jest bardzo światłolubny i rośnie w pobliżu gęsto rosnących i wysokich roślin towarzyszących. Jałowiec, janowiec czy wrzos rozmarynowy można sadzić jako krzewy dające niewielki cień. Wrzosy pospolite rosną w towarzystwie bażyny lub żurawiny. Jako partnerów do sadzenia nadają się również karłowate formy drzew iglastych, takie jak sosna czy świerk.
Oprócz funkcji estetycznych, żarłoczny na słońcu krzew karłowaty pełni także ważną rolę jako źródło pożywienia. Słodki nektar stanowi pożywienie dla dzikich pszczół i trzmieli. Wrzosy miotlaste są roślinami popularnymi na pastwiskach pszczół i często wykorzystywane są do pozyskiwania cennego miodu wrzosowego. Kwitnące wrzosy i pączkujące wrzosy są często sadzone jako dekoracje grobów.
Bonsai
Calluna vulgaris może być uprawiana jako bonsai pomimo jej krzaczastego pokroju. Ze względu na powolny wzrost, uformowanie formy drzewiastej z głównym pniem zajmuje dużo czasu. Rośliny, które rozwinęły już głęboki system korzeniowy, nie nadają się do uprawy bonsai. Ponieważ korzenie muszą zostać znacznie skrócone, okazy te nie przeżywają przesadzania. Aby promować płytką sieć korzeniową, pomaga gruba warstwa ściółki o wystarczająco wysokiej wilgotności gleby.
Wskazówki dotyczące uprawy Bonsai:
- Podłoże Mieszanka torfu, akadama i lawy w proporcji 30:10:60
- Regularnie przycinaj kłosy kwiatowe, gdy osiągną długość do 30 centymetrów
- rozkwitaj w misach w słonecznych miejscach na świeżym powietrzu
Jadalne
Wrzos pospolity był używany jako roślina lecznicza już w XIX wieku. Do dziś z kwiatów i pędów sporządza się nalewki i herbaty. Miód z ciemnego wrzosu słodzi nie tylko herbaty, ale także przyprawione pieczywo. Nie ma zagrożenia dla dzieci ani zwierząt domowych.
Która lokalizacja jest odpowiednia?
Wrzosowiska letnie rozwijają się w miejscach nasłonecznionych lub jasnych. Krzewy karłowate tolerują warunki półcieniste, jeśli podłoże spełnia ich wymagania. Wrzosy pospolite znajdują optymalne warunki w torfowiskach i ogrodach wrzosowych.
Jakiej gleby potrzebuje roślina?
Podłoże powinno zapewniać dużą przepuszczalność i nie być zbyt wilgotne. Gleby naprzemiennie wilgotne nie sprawiają roślinom żadnych problemów. Idealna jest gleba piaszczysta z zawartością próchnicy. Wrzos pospolity rośnie na glebach kwaśnych. Wartość pH nie powinna przekraczać 6,5. Gleba rododendronowa zapewnia krzewinkom optymalne warunki wzrostu.
Możesz zmieszać ziemię wapienną z liśćmi dębu lub ściółką igieł, aby obniżyć wartość pH. Czyste gleby gliniaste należy wymieszać z piaskiem lub humusem. Jeśli tymczasowo uprawiasz wrzos w doniczce, możesz użyć dostępnej w handlu ziemi doniczkowej.
Rozmnażaj wrzos miotlasty
Calluna vulgaris można rozmnażać przez sadzenie roślin. Tą metodą zaginasz boczne gałęzie mocnej rośliny w stronę ziemi i w najniższym punkcie nacinasz pęd na krzyż. Możesz użyć długiej spinki do włosów lub kamieni, aby umocować koniec bocznej gałęzi w ziemi, tak aby końcówka pędu wystawała z ziemi. Gdy tylko ciężarek wykiełkuje na górze, rozwiną się korzenie. Oddziel boczną gałąź od rośliny matecznej.
Siew
Możliwe jest rozmnażanie przez nasiona. Musisz uzbroić się w cierpliwość, dopóki nie zbierzesz dojrzałych owoców z wrzosu. Zanim karłowate krzewy zakwitną po raz pierwszy, minie kilka lat.
Sadzonki
Wrzosowiska miotłowe mogą być rozmnażane przez tak zwane Risslingi. Ten rodzaj cięcia nie jest cięty, ale raczej wyrywany z pnia szybkim ruchem. Powoduje to oderwanie kawałka kory, który później służy jako czynnik wzrostu na pędzie bocznym o długości dziesięciu centymetrów.
Wypełnij doniczkę mieszanką piasku i rododendronu lub ziemi wrzosowatej i włóż spękanie do podłoża. Zwilżyć glebę i przykryć doniczkę słojem lub przezroczystą plastikową torbą. Oznacza to, że wilgotność pozostaje stała. W ciągu następnych trzech tygodni na skwarkach zakorzenią się i będzie można je wykłuć.
Wrzos miotłowy w doniczce
Wrzosy miotlaste to doskonałe rośliny doniczkowe, które jesienią zapewnią klimatyczne chwile. Nadają się do sadzenia w skrzynkach balkonowych, glinianych doniczkach lub tkanych koszach. Podczas projektowania możesz puścić wodze fantazji. Wrzosy można sadzić pojedynczo lub w grupach z odmianami o różnych kolorach. Świetnie komponują się z goryczką, rozchodnikami, bluszczem czy rogatymi fiołkami. Trawy zapewniają atrakcyjne akcenty.
Powinieneś zwrócić na to uwagę:
- Użyj pojemnika z odpływem wody, aby zapobiec gromadzeniu się wody
- Użyj wystarczająco dużego pojemnika, aby korzenie mogły się rozprzestrzenić
- Użyj konwencjonalnej gleby doniczkowej o wysokiej stabilności strukturalnej
Podlewanie wrzosu na miotle
Calluna vulgaris to roślina mało wymagająca, którą należy regularnie podlewać w pierwszym roku po posadzeniu. Urządzenie do podlewania jest konieczne, gdy tylko wierzchnia warstwa gleby przeschnie. Na glebach piaszczystych należy podlewać częściej niż na podłożach mniej przepuszczalnych. Rozmieść jednostki nawadniające w oparciu o opady i temperaturę. Podlewaj częściej w okresach ciepłych i suchych niż w okresach chłodnych i deszczowych.
Dobrze uprawiane rośliny wymagają rzadszego podlewania. Nie mogą się doczekać dodatkowego zaopatrzenia w wodę podczas długich okresów suszy. Podlewaj rośliny w bezmroźne dni nawet zimą, gdyż zimozielone krzewy nie zatrzymują swojego metabolizmu. Rośliny doniczkowe wymagają nieco większej pielęgnacji. Lubią regularne podlewanie.
Prawidłowo nawoż wrzos miotlasty
Jeśli posadziłeś wrzos w glebie rododendronów, nawożenie krzewu karłowatego będzie możliwe dopiero w przyszłym roku. Użyj nawozu dla rododendronów, ponieważ ma on działanie kwasowe i dostarcza roślinom wszystkich niezbędnych składników odżywczych i pierwiastków śladowych.
Nie nawoź dobrze ukorzenionych okazów częściej niż dwa razy w roku. Nadmierna podaż składników odżywczych szkodzi roślinom i zwiększa ich podatność na choroby grzybowe. Pierwszy nawóz wrzosów pospolitych odbywa się w drugim roku ich kwitnienia w okresie od kwietnia do maja. Dalsze dostarczanie składników odżywczych następuje w okresie od lipca do sierpnia. Gleba powinna być wystarczająco wilgotna i nie może wyschnąć w ciągu następnych 14 dni.
Prawidłowo przytnij wrzos
Wiosną usuń zeszłoroczne zwiędłe kwiatostany. Zabieg ten stymuluje wzrost krzewinek, dzięki czemu w nadchodzącej fazie kwitnienia wykształcą one liczne świeże kwiaty. Przycinając, możesz zapobiec łysieniu dolnych obszarów. Uważaj, aby nie wciąć się ponownie w stare drewno. Wrzosy pospolite słabo kiełkują.
Jak prawidłowo przeprowadzić przeszczep?
Jeśli wrzos trzeba przesadzić ze względu na brak miejsca lub światła, należy zwrócić uwagę na pogodę. W tym celu wybierz chłodny i wilgotny dzień, aby korzenie nie wyschły. Jeśli lato jest bardzo gorące i suche, należy poczekać do października. Po deszczowym lecie można rozpocząć przesadzanie już we wrześniu.
Zanim wykopiesz roślinę, należy ją przyciąć. Idealny jest zrównoważony stosunek masy liści do bryły korzeniowej, aby krzew karłowaty mógł dobrze się zregenerować w nowym miejscu. Unikaj ponownego wycinania starego drewna, w przeciwnym razie wrzos będzie wyglądał nieestetycznie i słabo wyrośnie.
wytrzymały
Calluna vulgaris jest odporna i bez problemu toleruje temperatury rzędu dwucyfrowych minusów. Nie wymaga specjalnego zabezpieczenia na zimę. Aby zapobiec zamarzaniu gleby w szczególnie mroźnych miesiącach zimowych, należy na podłożu rozłożyć chrust i gałęzie sosnowe. Podlewaj rośliny w dni bezmrozowe. Ponieważ nie zrzucają liści, krzewy karłowate potrzebują wody nawet zimą. Długie okresy suszy lub zamarznięta ziemia powodują obumieranie liści i gałązek.czytaj więcej
Szkodniki
Mszyce i przędziorki należą do szkodników często atakujących wrzosy. Szczególnie dotknięte są osłabione krzaki. Jeśli Twoja roślina jest dotknięta, powinieneś przejrzeć procedury pielęgnacyjne. Najczęstszą przyczyną inwazji szkodników jest nadmierne nawożenie. Szkodniki można usunąć ostrym strumieniem wody.
Inwazja grzybicza
Podmoknięcie gleby i wilgotna pogoda zapewniają idealne warunki wzrostu dla zarodników grzybów. Calluna vulgaris jest często atakowana przez Phytophthora lub szarą pleśń. Mączniak prawdziwy to grzyb występujący w dobrych warunkach pogodowych, który rozprzestrzenia się przy suchej i ciepłej pogodzie.
Więdnący Grzyb
Wrażliwe korzenie wrzosu pospolitego szybko gniją, gdy w ziemi tworzy się wilgoć. W takich warunkach rośliny często są atakowane przez grzyby więdnące z rodzaju Phytophthora. W przypadku młodych roślin inwazja grzybów powoduje ich nagłe wysychanie. Starsze okazy wykazują zahamowanie wzrostu. Ich liście stają się żółtawe lub czerwone.
Jeśli Twoja roślina jest dotknięta chorobą, powinieneś natychmiast usunąć chore narośla. Zapobiegnie to rozprzestrzenianiu się zarodników na inne krzaki. Zapobiegawczo pomaga leczenie specjalnymi środkami grzybobójczymi.
Szary koń
Szara pleśń rozprzestrzenia się na częściach roślin przy wysokiej wilgotności. Zarodniki osiadają w dolnej części, która jest słabo wentylowana. Mogą również uszkodzić kwiaty i pędy. Silna inwazja spowoduje gnicie, dlatego należy działać szybko i leczyć roślinę antidotum.
Mączniak prawdziwy
Mączysty biały nalot na częściach rośliny wskazuje na inwazję mączniaka prawdziwego. Dolne liście dotkniętych roślin często stają się czerwonawe. W celach profilaktycznych nie należy podawać roślinom nawozów bogatych w azot. Umożliwiają one zmiękczenie tkanki, co ułatwia osadzanie się zarodników. Środki grzybobójcze pomagają w walce z inwazją.
Wrzos miotlasty nie kwitnie
Jeśli roślina kwitnie słabo lub w ogóle nie kwitnie, przyczyną może być zbyt duża zawartość soli w podłożu, nadmierne zaopatrzenie w składniki odżywcze lub podmoknięcie.
Wskazówka
Wrzosy nie wymagają czyszczenia. Dzięki temu pielęgnacja tych odmian jest szczególnie łatwa. Wrzosy miotlaste o pełnych kwiatach są równie łatwe w pielęgnacji i zachwycają romantycznymi kwiatostanami. Obydwa kształty doskonale nadają się do jesiennych aranżacji doniczkowych, które zdobią świąteczne stoły.
Odmiany
- Mroczne Piękno: Kwiaty lśnią winną czerwienią, podwójne. Kwitnie od września do października. Dorasta od dziesięciu do 20 centymetrów wysokości.
- Gardengirls: Pączkujące wrzosy, które wypuszczają pąki do grudnia. Wysokość wzrostu 20 do 30 centymetrów.
- Srebrna Królowa: Tworzy srebrnoszare liście. Kwitnie od września do listopada, kwiaty fioletowe. Powolny wzrost, wysokość od 35 do 50 centymetrów.
- Boskoop: Liście żółte, jesienią zmieniające kolor na pomarańczowy w miedziany. Kwiaty fioletowofioletowe, kwitną od sierpnia do września. Wysokość wzrostu od 20 do 30 centymetrów.
- Peter Sparkes: Kwiaty pełne, głęboki róż. Dorasta od 30 do 45 centymetrów wysokości.
- Zeta: Żółto-zielone liście. Nie rozwija kwiatów ani pąków. Wysokość wzrostu 25 do 40 centymetrów.
