Drzewa mają zupełnie inny wygląd: są małe drzewa, duże drzewa, niektóre o smukłym wzroście, inne z kulistą lub niezwykle rozłożystą koroną. Charakterystyczny wygląd zależy w dużej mierze od systemu korzeniowego drzewa. To z kolei zależy od naturalnego środowiska życia drzewa. Niezależnie od tego, czy jest to system zakorzeniony w sercu, płytko czy głęboko: każdy system stwarza własne problemy dla drzew ogrodowych. Przeczytaj, na co należy zwrócić uwagę w przypadku drzew głęboko zakorzenionych.
Które drzewa są typowymi drzewami głęboko zakorzenionymi?
Drzewa głęboko zakorzenione to drzewa, których główny korzeń wrasta głęboko, często na głębokość kilku metrów. Typowe drzewa o głębokich korzeniach to cis, dąb, jesion, sosna, modrzew, lipa, robinia i jałowiec. Zaletami tej struktury korzeniowej jest lepsze zaopatrzenie w wodę i składniki odżywcze, stabilność i ochrona przed uszkodzeniami spowodowanymi przez burzę.
Co to są rośliny głęboko zakorzenione?
Drzewa głęboko zakorzenione tworzą główny korzeń, który rośnie głęboko – do dziesięciu metrów lub więcej, w zależności od gatunku drzewa. Od tego głównego korzenia odgałęzia się wiele korzeni bocznych, ale nie pełnią one tej samej podstawowej funkcji odżywczej, co u roślin sercowych lub płytko ukorzenionych. W porównaniu do innych systemów korzeniowych, rośliny głęboko zakorzenione mają pewne zalety:
- Dotarcie do wodopojów głęboko w ziemi
- Możliwe osadzanie w suchych i zimnych lokalizacjach
- Ochrona przed wiatrem/burzą dzięki zakotwiczeniu
- Głębokie korzenie nie niszczą fundamentów, ścieżek i innych konstrukcji
Problemy w ogrodzie
Ale silna zaleta głęboko zakorzenionej rośliny, czyli jej korzeń palowy, może być również wadą, szczególnie w ogrodzie. Drzewa głęboko zakorzenione ze względu na swoją stabilność często mogą urosnąć bardzo wysoko, w końcu są mocno zakotwiczone w ziemi. Dobrym tego przykładem są niektóre gatunki sekwoi o wysokości przekraczającej 100 metrów. Wiele drzew leśnych ma głębokie korzenie i czasami osiąga wysokość od 30 do 40 metrów. Ale nie tylko sam rozmiar może stać się problemem w ogrodzie, ale także same korzenie. Jeśli drzewo trzeba przenieść, korzenie sięgające kilku metrów są trudne do wykopania i wymagają dużego wysiłku. Zamiast tego jest często wycinane lub w inny sposób uszkadzane, przez co drzewo często później umiera.
Drzewa głęboko zakorzenione
Zazwyczaj głęboko zakorzenione drzewa pochodzą przeważnie z suchych regionów, w końcu muszą dotrzeć do bardzo głębokich warstw wody. Jednakże u niektórych gatunków korzenie palowe rozwijają się dopiero w młodym wieku, a po osiągnięciu pełnego wzrostu przekształcają je w system korzeniowy serca.
Cis (Taxus baccata)
Cis, który jest bardzo popularny w ogrodach, jest nie tylko znany ze swojej toksyczności, ale także niezwykle głęboko zakorzeniony. Drzewo iglaste dorastające do 20 m wysokości wytwarza korzenie palowe, które sięgają co najmniej dwóch metrów na głębokość i w zależności od lokalizacji mogą sięgać znacznie głębiej. Z wiekiem wiele drobnych korzeni wyrasta blisko powierzchni.
Dąb (Quercus)
Dęby rozwijają silny system korzeniowy, który sięga około 30 do 40 centymetrów w głąb gleby. Uważa się je jednak za trudne do przeszczepienia i często przy takiej próbie umierają.
Jesion (Fraxinus excelsior)
Chociaż jesion może dorastać do 40 metrów wysokości, jego korzeń palowy sięga maksymalnie półtora metra w głąb ziemi. Jesiony należą do najwyższych rodzimych drzew w Niemczech.
Sosna (Pinus)
Sosna ma głębokość korzeni sięgającą dziesięciu metrów i jest klasyczną rośliną głęboko zakorzeniającą się.
Modrzew (Larix)
Modrzewie, które mogą dorastać do 50 metrów wysokości, pod względem botanicznym należą do rodziny sosnowych. Jego korzeń palowy może dorastać do dwóch metrów głębokości.
Linde (Tilia)
Korzenie palowe lip również rosną na głębokości około dwóch metrów.
Robinia / akacja pseudoakacyjna (Robinia pseudoacacia)
Akacja akacjowa, pochodząca z Ameryki Północnej, może dorastać do 40 metrów wysokości, a jej korzeń palowy wkopuje się w warstwy gleby na głębokość do trzech metrów.
Jałowiec (Juniperus)
Zachowaj ostrożność podczas sadzenia żywopłotu jałowca: Juniperus wytwarza korzenie palowe sięgające do sześciu metrów głębokości, które są bardzo trudne do usunięcia.
Wskazówka
Niektóre gatunki, takie jak orzech włoski, tworzą korzenie palowe dopiero jako młode drzewa, a później rozwijają płytki system korzeniowy.
