To gorzkie zioło prowadzi mroczną egzystencję w ogrodach. Jest niezwykle łatwa w pielęgnacji, mało wymagająca i łatwa w sadzeniu. Ponadto spożywany pozytywnie wpływa na zdrowie. Ale co należy wziąć pod uwagę podczas uprawy piołunu?
Kiedy i jak można sadzić i zbierać piołun?
Piołun można wysiewać w ogrodzie od kwietnia do sierpnia. Roślina preferuje ciepłe, słoneczne stanowiska z dobrze przepuszczalną, piaszczystą lub żwirową glebą. Zbiór można przeprowadzić od kwietnia do jesieni, przy czym można wykorzystać zarówno liście, jak i kwiaty.
Kiedy wysiewa się piołun?
Piołun można wysiewać w dowolnym momencie od wiosny do lata. Siewu należy dokonać najwcześniej w połowie kwietnia. Jeśli chcemy zebrać liście w tym samym roku, nasiona należy wysiać najpóźniej do końca maja. Zioło można wysiewać do sierpnia na zbiór w roku następnym.
Jak odbywa się siew?
Jeśli zdobyłeś nasiona piołunu, możesz je łatwo wykiełkować, niezależnie od odmiany. Tak to działa:
- Wciskanie nasion w ziemię
- Nie zasypywać nasion ziemią (lekki kiełkownik)
- zwilżyć wodą
- Czas kiełkowania: 1 do 3 tygodni
- Wybierz rozmiar 5 cm
- Rozstaw rzędów 50 cm, rozstaw rzędów 30 cm
Jakiego miejsca chce zioło?
Piołun należy sadzić w ciepłym miejscu, niezależnie od odmiany. Powinno to zapewnić roślinie wiele godzin światła słonecznego dziennie. Najlepiej nadają się chronione lokalizacje zwrócone w stronę południowego wschodu i południowego zachodu.
Gleba może być piaszczysta lub żwirowa. Dlatego ogrody skalne są idealnymi lokalizacjami dla piołunu. Co więcej, zioło może zaprzyjaźnić się z chudym podłożem. W pewnym stopniu toleruje wapno. Podobnie radzi sobie z suchą glebą. Ważne jest, aby roślina miała dobrze przepuszczalne podłoże, ponieważ nie toleruje podmoknięcia.
Kiedy odbędą się żniwa?
Piołun może stać na swoim miejscu i być zbierany przez osiem lat. Zbiór można rozpocząć w kwietniu i kontynuować aż do jesieni. Zaleca się, aby nie zbierać wszystkich liści na raz. Dodatkowo kwiaty są jadalne i można je np. suszyć.
Wskazówki i wskazówki
Posadź piołun na boku ze względu na wydzieliny z korzeni, które są trudne do tolerowania przez inne rośliny. Tylko żurawinowiec, goździk i pennisetum tolerują to.
